Το να εκτιμάς τον Κουρή στα χρόνια της χρεοκοπίας.

Από τον Στάθη Τσαγκαρουσιάνο

Ο κύριος Χατζηνικολάου έπλεξε ακόμα μια φορά την Παρασκευή το βράδυ το εγκώμιο του Γιώργου Κουρή. Τον χαρακτήρισε εξαιρετικό εκδότη.


Είναι λογικό. Ο Γιώργος Κουρής είναι ο συνεταίρος του. Είναι επίσης ένας απο τους ευτελέστερους και έκνομους εκδότες που πέρασαν ποτέ απο την ελληνική ιστορία.

Και είναι ο καθαρόαιμος εφευρέτης του αυριανισμού, του χαμερπέστερου είδους δημοσιογραφίας που γράφτηκε ποτέ σε ελληνική γλώσσα -υπαίτιος για την καταρράκωση των αξιότερων Ελλήνων που εμφανίστηκαν στις τελευταίες δεκαετίες: του Χατζιδάκι, του Τσαρούχη, του Ιόλα και της Μελίνας Μερκούρη.

Ας θυμίσουμε στον κύριο Χατζηνικολάου τι έγραφε ο αγαπημένος του εκδότης για τον Μάνο Χατζιδάκι (απευθυνόμενος στον φανταστικό έξοχο αναγνώστη του):

Πώς είναι δυνατόν ένα τέτοιο κάθαρμα να αφήνεται ελεύθερο με λύσσα και πάθος να βρίζει με τη χυδαιότητα των οίκων ανοχής;
Ποιος έδωσε το δικαίωμα στον απαίσιο εκμαυλιστή νέων, που ακούει στο ονόματα, Μάνια, Μανωλία, Μινού, Χατζηδού, ποιος επέτρεψε σ’αυτο το απόβρασμα να παίρνει το μικρόφωνο στα χέρια του και να εκθέτει οργανωτές μιας φιλανθρωπικής εκδήλωσης;

Και ας θυμίσουμε στον κύριο Χατζηνικολάου έναν απο τους χιλιάδες αλησμόνητους τίτλους του εκδότη που εκτιμά:

Και ας θυμίσουμε ένα από τα υψηλής αισθητικής πρωτοσέλιδά του:

Αυτός ο εκδότης είναι ο αγαπημένος εκδότης του Νίκου Χατζηνικολάου.

Σού 'ρχεται να ξεράσεις από θλίψη.

O Xατζιδάκις καταγγέλλει την Αυριανή στη συναυλία του στο Καλλιμάρμαρο το 1987 -όταν όλοι σιωπούσαν αιδημόνως, ή φρόντιζαν να της προμηθεύσουν κίτρινα, χαλκευμένα στοιχεία.



ΠΗΓΗ: lifo.gr