
Οι γενικές απεργίες εφόσον,δεν είναι διαρκείας, δεν αξίζουν πλέον τίποτα. Το καθεστώς και η ΓΣΕΕ μας βγάζουν στο δρόμο μια φορά τον μήνα για να εκτονωθούμε ακριβώς για να λειτουργεί ομαλά η οικονομία τις επόμενες 29 μέρες. Η κατάσταση μοιάζει με πόλεμο στον οποίο το ένα στρατόπεδο (το δικό μας) πηγαίνει μονίμως σε μάχες όπου ο αντίπαλος έχει προκαθορίσει τον τόπο και το χρόνο της σύγκρουσης. Και προφανώς χάνει. Αυτούς ακριβώς τους όρους της μάχης πρέπει να αλλάξουμε.