Γράφει ο Μ.Πατσου-Αφού πλέον είμαστε σε θέση να πούμε ότι ανατράπηκε δραματικά το δόγμα λεφτά υπάρχουν, τα νέα μηνύματα που λαμβάνουμε είναι ότι χρόνος υπάρχει. Όμως χρόνος δεν υπάρχει. Κάθε μέρα καθυστέρησης κάνει το δημόσιο χρέος να βαραίνει περισσότερο. Κάνει το πρόβλημα δυσκολότερο, την λύση πιο αποκρουστική για τους πολλούς.
Τι μας άφησε η πρωθυπουργική ομιλία? Προθέσεις, ένα πλαίσιο στο οποίο είναι διατεθειμένη να λειτουργήσει η κυβέρνηση ώστε να βοηθήσει στην επίλυση του οικονομικού προβλήματος. Όμως για ακόμα μια φορά φάνηκε ότι είμαστε στο σημείο μηδέν. Ενώ η προσπάθεια έπρεπε να έχει ήδη ξεκινήσει, βρισκόμαστε ακόμα στον σχεδιασμό. Για παράδειγμα, στο θέμα της αξιοποίησης της ακίνητης περιουσίας. Τόσο καιρό ακούμε το θέμα και ακόμα δεν έχει ολοκληρωθεί η καταγραφή και αξιολόγηση τους. Ακόμα δεν έχει βρεθεί τρόπος προώθησης των υπό διαμόρφωση χαρτοφυλακίων. Ακόμα δεν έχουν γίνει οι απαραίτητες νομοθετικές παρεμβάσεις. Και μόλις είμαστε έτοιμοι εμείς, ποιος ξέρει πότε, περνάμε στο πραγματικά δύσκολο στάδιο, στην ανεύρεση του κατάλληλου αγοραστή, στο κατάλληλο τίμημα, με το κατάλληλο πλάνο αξιοποίησης/ανάπτυξης. Σε αυτό το στάδιο θα έπρεπε να βρισκόμαστε σήμερα. Εκτός και αν νομίζει κανείς ότι περιμένουν στην γωνία οι αγοραστές να αγοράσουν με τους όρους μας.
Καθυστερούμε όταν δεν υπάρχει χρόνος για καθυστερήσεις. Η συμπεριφορά αυτή δεν αρμόζει στην κρίσιμη κατάσταση. Μιλάμε γενικά όταν υπάρχει ανάγκη να μιλάμε συγκεκριμένα, με πράξεις, με αποτελέσματα. Αυτά δείχνουν αδυναμία διακυβέρνησης. Η χώρα βρίσκεται σε εντατική, όμως ο γιατρός καθυστερεί επικίνδυνα το χειρουργείο μεγαλώνοντας τον κίνδυνο για τον ασθενή. Όταν βρίσκεσαι σε κατάσταση συναγερμού, απαιτείται ταχύτητα, όχι ολιγωρίες, όχι σχέδια επί χάρτου, όχι γενικόλογα σενάρια και θεωρίες. Πολλές φορές ακούσαμε στο παρελθόν προθέσεις που στην ουσία ήταν κενού περιεχομένου, αλλά τουλάχιστον στο παρελθόν δεν υπήρχε άμεσο θέμα επιβίωσης. Η πρωθυπουργική ομιλία είχε δημιουργήσει προσδοκίες για μια ξεκάθαρη στρατηγική. Άλλη μια διάψευση, καμία θετική επίδραση για την οικονομία. Η ομιλία δεν έδωσε την εικόνα για την ύπαρξη ενός συνεκτικού και πραγματοποιήσιμου σχεδίου. Ήταν μια ομιλία, που θύμιζε παλιότερες πιο λιτές βέβαια ομιλίες πολιτικών, όπου τα λόγια λέγονται για να τα ακούμε, αλλά στην πράξη ο παρανομαστής μηδέν. Ο οδικός χάρτης δεν έπεισε. Μέρα με την μέρα η σύγχυση γίνετε οξύτερη. Για άλλη μια φορά οι εξελίξεις δείχνουν να αφήνουν πίσω την κυβέρνηση. Οι απαιτήσεις των καιρών έχουν ανεβάσει τον πήχη πολύ ψηλά, δεν φτάνουν τα ημίμετρα, υπάρχει ανάγκη για πολιτικούς, από δημόσιους λειτουργούς που μπορούν να ανταποκριθούν.
Σε μια παγκόσμια οικονομική αστάθεια, οι κίνδυνοι είναι πολλοί. Η Ελλάδα είναι ήδη σε μια οριακή κατάσταση, δεν θα άντεχε επιπλέον βαρίδια. Ίσως κάποιοι δεν έχουν καταλάβει, όμως διακυβεύονται πολλά. Πρέπει να συμφωνήσουμε άμεσα σε μια κατεύθυνση και όλοι μαζί να παλέψουμε για φέρουμε τον στόχο σε επιτυχία με τους καλύτερους δυνατούς όρους. Φτάνει η ασάφεια, τα σενάρια, η αναποφασιστικότητα, οι καθυστερήσεις. Ο χρόνος είναι πολύτιμος, οι ενέργειες προς υλοποίηση πολλές, οι επιπλοκές που θα προκύψουν είναι απρόβλεπτες, όλα τα διαθέσιμα μέσα θα πρέπει να χρησιμοποιηθούν, όλες οι δυνάμεις θα πρέπει να ενεργούν παράλληλα με σωστό συντονισμό. Ο δρόμος είναι μακρύς, δεν μπορούμε εμείς ακόμα να συζητάμε, χρειάζονται ηγέτες, χρειάζονται αποφάσεις για τον δρόμο που θα τραβήξουμε και όλοι μαζί να πάμε δυναμικά. Οι αποφάσεις θα δείξουν τον δρόμο, το δύσκολο είναι η υλοποίηση. Απαιτούνται γρήγορες, έξυπνες λύσεις που θα φέρουν αποτελέσματα, μια λέξη άγνωστη μέχρι τώρα για τους πολιτικούς. Δεν θέλουμε πολιτικούς προστάτες μικρών και μεγάλων συμφερόντων . Φτάνουν οι ολιγωρίες. Χρειαζόμαστε αυτούς που θα είναι σε θέση να αξιολογούν γρήγορα μια κατάσταση, να παίρνουν αποφάσεις, να αγωνιστούν για να έρθουν θετικά αποτελέσματα. Χρειαζόμαστε ανθρώπους με ταχύτητα, αποφασιστικότητα, που εστιάζουν στο πρόβλημα, έχουν γνώσεις και εξυπνάδα.
Οι μέρες που περνάμε θα γραφούν στην ιστορία, θα σταθούν στο ύψος τους οι εργατοπατέρες μας;
http://witnessfree.blogspot.com/
Τι μας άφησε η πρωθυπουργική ομιλία? Προθέσεις, ένα πλαίσιο στο οποίο είναι διατεθειμένη να λειτουργήσει η κυβέρνηση ώστε να βοηθήσει στην επίλυση του οικονομικού προβλήματος. Όμως για ακόμα μια φορά φάνηκε ότι είμαστε στο σημείο μηδέν. Ενώ η προσπάθεια έπρεπε να έχει ήδη ξεκινήσει, βρισκόμαστε ακόμα στον σχεδιασμό. Για παράδειγμα, στο θέμα της αξιοποίησης της ακίνητης περιουσίας. Τόσο καιρό ακούμε το θέμα και ακόμα δεν έχει ολοκληρωθεί η καταγραφή και αξιολόγηση τους. Ακόμα δεν έχει βρεθεί τρόπος προώθησης των υπό διαμόρφωση χαρτοφυλακίων. Ακόμα δεν έχουν γίνει οι απαραίτητες νομοθετικές παρεμβάσεις. Και μόλις είμαστε έτοιμοι εμείς, ποιος ξέρει πότε, περνάμε στο πραγματικά δύσκολο στάδιο, στην ανεύρεση του κατάλληλου αγοραστή, στο κατάλληλο τίμημα, με το κατάλληλο πλάνο αξιοποίησης/ανάπτυξης. Σε αυτό το στάδιο θα έπρεπε να βρισκόμαστε σήμερα. Εκτός και αν νομίζει κανείς ότι περιμένουν στην γωνία οι αγοραστές να αγοράσουν με τους όρους μας.
Καθυστερούμε όταν δεν υπάρχει χρόνος για καθυστερήσεις. Η συμπεριφορά αυτή δεν αρμόζει στην κρίσιμη κατάσταση. Μιλάμε γενικά όταν υπάρχει ανάγκη να μιλάμε συγκεκριμένα, με πράξεις, με αποτελέσματα. Αυτά δείχνουν αδυναμία διακυβέρνησης. Η χώρα βρίσκεται σε εντατική, όμως ο γιατρός καθυστερεί επικίνδυνα το χειρουργείο μεγαλώνοντας τον κίνδυνο για τον ασθενή. Όταν βρίσκεσαι σε κατάσταση συναγερμού, απαιτείται ταχύτητα, όχι ολιγωρίες, όχι σχέδια επί χάρτου, όχι γενικόλογα σενάρια και θεωρίες. Πολλές φορές ακούσαμε στο παρελθόν προθέσεις που στην ουσία ήταν κενού περιεχομένου, αλλά τουλάχιστον στο παρελθόν δεν υπήρχε άμεσο θέμα επιβίωσης. Η πρωθυπουργική ομιλία είχε δημιουργήσει προσδοκίες για μια ξεκάθαρη στρατηγική. Άλλη μια διάψευση, καμία θετική επίδραση για την οικονομία. Η ομιλία δεν έδωσε την εικόνα για την ύπαρξη ενός συνεκτικού και πραγματοποιήσιμου σχεδίου. Ήταν μια ομιλία, που θύμιζε παλιότερες πιο λιτές βέβαια ομιλίες πολιτικών, όπου τα λόγια λέγονται για να τα ακούμε, αλλά στην πράξη ο παρανομαστής μηδέν. Ο οδικός χάρτης δεν έπεισε. Μέρα με την μέρα η σύγχυση γίνετε οξύτερη. Για άλλη μια φορά οι εξελίξεις δείχνουν να αφήνουν πίσω την κυβέρνηση. Οι απαιτήσεις των καιρών έχουν ανεβάσει τον πήχη πολύ ψηλά, δεν φτάνουν τα ημίμετρα, υπάρχει ανάγκη για πολιτικούς, από δημόσιους λειτουργούς που μπορούν να ανταποκριθούν.
Σε μια παγκόσμια οικονομική αστάθεια, οι κίνδυνοι είναι πολλοί. Η Ελλάδα είναι ήδη σε μια οριακή κατάσταση, δεν θα άντεχε επιπλέον βαρίδια. Ίσως κάποιοι δεν έχουν καταλάβει, όμως διακυβεύονται πολλά. Πρέπει να συμφωνήσουμε άμεσα σε μια κατεύθυνση και όλοι μαζί να παλέψουμε για φέρουμε τον στόχο σε επιτυχία με τους καλύτερους δυνατούς όρους. Φτάνει η ασάφεια, τα σενάρια, η αναποφασιστικότητα, οι καθυστερήσεις. Ο χρόνος είναι πολύτιμος, οι ενέργειες προς υλοποίηση πολλές, οι επιπλοκές που θα προκύψουν είναι απρόβλεπτες, όλα τα διαθέσιμα μέσα θα πρέπει να χρησιμοποιηθούν, όλες οι δυνάμεις θα πρέπει να ενεργούν παράλληλα με σωστό συντονισμό. Ο δρόμος είναι μακρύς, δεν μπορούμε εμείς ακόμα να συζητάμε, χρειάζονται ηγέτες, χρειάζονται αποφάσεις για τον δρόμο που θα τραβήξουμε και όλοι μαζί να πάμε δυναμικά. Οι αποφάσεις θα δείξουν τον δρόμο, το δύσκολο είναι η υλοποίηση. Απαιτούνται γρήγορες, έξυπνες λύσεις που θα φέρουν αποτελέσματα, μια λέξη άγνωστη μέχρι τώρα για τους πολιτικούς. Δεν θέλουμε πολιτικούς προστάτες μικρών και μεγάλων συμφερόντων . Φτάνουν οι ολιγωρίες. Χρειαζόμαστε αυτούς που θα είναι σε θέση να αξιολογούν γρήγορα μια κατάσταση, να παίρνουν αποφάσεις, να αγωνιστούν για να έρθουν θετικά αποτελέσματα. Χρειαζόμαστε ανθρώπους με ταχύτητα, αποφασιστικότητα, που εστιάζουν στο πρόβλημα, έχουν γνώσεις και εξυπνάδα.
Οι μέρες που περνάμε θα γραφούν στην ιστορία, θα σταθούν στο ύψος τους οι εργατοπατέρες μας;
http://witnessfree.blogspot.com/
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου