Όπως γνωρίζετε το e-shop έχει απλήρωτους εδώ και μήνες τους εργαζομένους τους, είτε τους περιπαίζει με υποσχέσεις και τυράκια. Το παρακάτω κείμενο στάλθηκε από αγανακτισμένο υπεύθυνο καταστήματος του e-shop προς όλους εμάς τους συναδέλφους του.
Απ' ότι μάθαμε σε μια ώρα από την αποστολή του, είχε απολυθεί!!!
Σας το παραθέτω καθώς πιστεύω ότι αξίζει να βγει και εκτός εταιρείας καθώς οι αλήθειες που αναφέρει είναι συγκλονηστικές και τα μηνύματα που προσπαθεί να περάσει βαθύτατα. Δυστυχώς όπως φαντάζεστε, τα αφεντικά δεν θέλουν να υπάρχουν τέτοια άτομα ανάμεσά μας...
Το κείμενο λοιπόν:
---------------------------
Τίτλος: Εβδομάδας ξεκίνημα
Τροφή για σκέψη αγαπητέ μου αναγνώστη: Σαββάτο απόγευμα καθήμενος στην κεντρική πλατεία της Χίου, εκδηλώνοντας μαζί με πλήθος κόσμου την αγανάκτησή μας, κατά όσων μας έφεραν σ’ αυτό το σημείο επέρασαν απ’ το μυαλό μου τα λόγια του Patrick J. Carmack, «η ολική εξάρτησή μας από ένα μισθό που επαφίεται στη διάθεση του άλλου είναι μια πραγματική καταστροφή» από το έργο του The money masters, και του William Findley «Η πλουτοκρατία από τη στιγμή που θα εγκαθιδρυθεί θα διαφθείρει το νομοθετικό σώμα ώστε οι νόμοι να γίνονται προς χάριν της και να ευνοούν τους πλούσιους».
Σκεπτόμενος αυτά τα λόγια, μετά τρόμου διαπίστωσα το μέγεθος της αλήθειας τους και συνάμα της τραγικής κοινωνικής κατάστασης που βιώνουμε. Δεν ξέρω για εσένα αναγνώστη μου, όμως εγώ αδυνατώ να επιβιώσω αξιοπρεπώς και με αυτάρκεια, ακόμα και με τα πενιχρά ψίχουλα κάποτε λαμβάναμε ως αποδοχές (σε λίγο θα ξεχάσω και το πόσα ήταν). Αυτά τα ψίχουλα ονειρευτήκαμε μικροί; Γι’ αυτά τα ψίχουλα σπουδάσαμε; Ποιο είναι το μέλλον μας; Τι θα κάνουμε μ’ αυτά, τι θα πετύχουμε στη ζωή μας; Πραγματικά ΤΙΠΟΤΑ, εάν συνεχίσουμε να στεκόμαστε με απάθεια μπροστά σε αυτές τις αλήθειες.
Η δύναμη βρίσκεται στα χέρια μας, αρκεί να σταματήσουμε να πιστεύουμε στην προπαγάνδα που τόσο καιρό περίτεχνα μας εμποτίζουν οι έχοντες το συμφέρον. Να ξεφύγουμε από την νοοτροπία του ατομικισμού και του (θα μου επιτρέψεις) ωχαδερφισμού. Να βγάλουμε επιτέλους τις γάζες από τα μάτια μας και να αντικρύσουμε το φως τη δικαιοσύνης και της πραγματικής ελευθερίας. Ναι, μπορεί να είναι εκτυφλωτικό, αλλά εμάς δε θα μας βλάψει, αντίθετα με αυτούς που τόσο καιρό ζούσαν στις σκιές και που λυμαίνονταν απ’ το σκοταδισμό της ψυχής και του μυαλού μας. Αυτούς που έστηναν κι ακόμα στήνουν γλέντι από την εκμετάλλευση του ανθρώπου από άνθρωπο – γεγονός αισχρό και απαράδεκτο, που θέλουν να μας πείσουν ότι είναι χρηστό κι έξυπνο. Αυτοί πραγματικά φοβούνται και δε θέλουν με κανένα τρόπο να βγάλουμε τις παρωπίδες που μας έχουν εφοδιάσει, γιατί μαζί με αυτές θα χάσουν και τα πολύτιμα χαλινάρια, με τα οποία μας κρατούν δέσμιους της άσβεστης βουλιμίας τους για χρήμα κι εξουσία.
Μπορούμε πραγματικά να τολμήσουμε και να νικήσουμε, με σιγουριά γνωρίζοντας πως έχουμε το δίκαιον και πρέπον στους αγώνες μας.
Αναγνώστη μου, αναπαύσου με τις παρωπίδες και το καρότο, που καθημερινά σου κρεμούν μπροστά σου ώστε να μην παραστρατήσεις, ή αγωνίσου. Η απόφαση είναι δική σου. Εσύ ξέρεις καλύτερα ποιο είναι το μέλλον που προτιμάς για εσένα και τα παιδιά σου, ποιο είναι το μέλλον που είχες οραματιστεί όταν ήσουν πιτσιρίκι. Μπορείς να το κάνεις πραγματικότητα και να αλλάξεις τα πάντα, απλά επιτέλους προβληματίσου και βγες απ’ την αδράνεια.
Λοιπόν; Ψηλά το κεφάλι δούλε!
Υ.Γ.: θα σε παρακαλούσα εσένα αναγνώστη μου, που τυγχάνει να είσαι υπεύθυνος καταστήματος, με πωλητή, τεχνικό ή/και οδηγό να τους δώσεις ένα αντίγραφο του κειμένου. Η πληροφορία είναι δικαίωμα.
Σ’ ευχαριστώ πολύ για την προσοχή, και μην ξεχνάς πως απ’ τα καλά κερδεμένα, παίρνει ο διάολος τα μισά, από τα κακά παίρνει και το νοικοκύρη.
Με εκτίμηση,
Πέτρος
Σας το παραθέτω καθώς πιστεύω ότι αξίζει να βγει και εκτός εταιρείας καθώς οι αλήθειες που αναφέρει είναι συγκλονηστικές και τα μηνύματα που προσπαθεί να περάσει βαθύτατα. Δυστυχώς όπως φαντάζεστε, τα αφεντικά δεν θέλουν να υπάρχουν τέτοια άτομα ανάμεσά μας...
Το κείμενο λοιπόν:
---------------------------
Τίτλος: Εβδομάδας ξεκίνημα
Τροφή για σκέψη αγαπητέ μου αναγνώστη: Σαββάτο απόγευμα καθήμενος στην κεντρική πλατεία της Χίου, εκδηλώνοντας μαζί με πλήθος κόσμου την αγανάκτησή μας, κατά όσων μας έφεραν σ’ αυτό το σημείο επέρασαν απ’ το μυαλό μου τα λόγια του Patrick J. Carmack, «η ολική εξάρτησή μας από ένα μισθό που επαφίεται στη διάθεση του άλλου είναι μια πραγματική καταστροφή» από το έργο του The money masters, και του William Findley «Η πλουτοκρατία από τη στιγμή που θα εγκαθιδρυθεί θα διαφθείρει το νομοθετικό σώμα ώστε οι νόμοι να γίνονται προς χάριν της και να ευνοούν τους πλούσιους».
Σκεπτόμενος αυτά τα λόγια, μετά τρόμου διαπίστωσα το μέγεθος της αλήθειας τους και συνάμα της τραγικής κοινωνικής κατάστασης που βιώνουμε. Δεν ξέρω για εσένα αναγνώστη μου, όμως εγώ αδυνατώ να επιβιώσω αξιοπρεπώς και με αυτάρκεια, ακόμα και με τα πενιχρά ψίχουλα κάποτε λαμβάναμε ως αποδοχές (σε λίγο θα ξεχάσω και το πόσα ήταν). Αυτά τα ψίχουλα ονειρευτήκαμε μικροί; Γι’ αυτά τα ψίχουλα σπουδάσαμε; Ποιο είναι το μέλλον μας; Τι θα κάνουμε μ’ αυτά, τι θα πετύχουμε στη ζωή μας; Πραγματικά ΤΙΠΟΤΑ, εάν συνεχίσουμε να στεκόμαστε με απάθεια μπροστά σε αυτές τις αλήθειες.
Η δύναμη βρίσκεται στα χέρια μας, αρκεί να σταματήσουμε να πιστεύουμε στην προπαγάνδα που τόσο καιρό περίτεχνα μας εμποτίζουν οι έχοντες το συμφέρον. Να ξεφύγουμε από την νοοτροπία του ατομικισμού και του (θα μου επιτρέψεις) ωχαδερφισμού. Να βγάλουμε επιτέλους τις γάζες από τα μάτια μας και να αντικρύσουμε το φως τη δικαιοσύνης και της πραγματικής ελευθερίας. Ναι, μπορεί να είναι εκτυφλωτικό, αλλά εμάς δε θα μας βλάψει, αντίθετα με αυτούς που τόσο καιρό ζούσαν στις σκιές και που λυμαίνονταν απ’ το σκοταδισμό της ψυχής και του μυαλού μας. Αυτούς που έστηναν κι ακόμα στήνουν γλέντι από την εκμετάλλευση του ανθρώπου από άνθρωπο – γεγονός αισχρό και απαράδεκτο, που θέλουν να μας πείσουν ότι είναι χρηστό κι έξυπνο. Αυτοί πραγματικά φοβούνται και δε θέλουν με κανένα τρόπο να βγάλουμε τις παρωπίδες που μας έχουν εφοδιάσει, γιατί μαζί με αυτές θα χάσουν και τα πολύτιμα χαλινάρια, με τα οποία μας κρατούν δέσμιους της άσβεστης βουλιμίας τους για χρήμα κι εξουσία.
Μπορούμε πραγματικά να τολμήσουμε και να νικήσουμε, με σιγουριά γνωρίζοντας πως έχουμε το δίκαιον και πρέπον στους αγώνες μας.
Αναγνώστη μου, αναπαύσου με τις παρωπίδες και το καρότο, που καθημερινά σου κρεμούν μπροστά σου ώστε να μην παραστρατήσεις, ή αγωνίσου. Η απόφαση είναι δική σου. Εσύ ξέρεις καλύτερα ποιο είναι το μέλλον που προτιμάς για εσένα και τα παιδιά σου, ποιο είναι το μέλλον που είχες οραματιστεί όταν ήσουν πιτσιρίκι. Μπορείς να το κάνεις πραγματικότητα και να αλλάξεις τα πάντα, απλά επιτέλους προβληματίσου και βγες απ’ την αδράνεια.
Λοιπόν; Ψηλά το κεφάλι δούλε!
Υ.Γ.: θα σε παρακαλούσα εσένα αναγνώστη μου, που τυγχάνει να είσαι υπεύθυνος καταστήματος, με πωλητή, τεχνικό ή/και οδηγό να τους δώσεις ένα αντίγραφο του κειμένου. Η πληροφορία είναι δικαίωμα.
Σ’ ευχαριστώ πολύ για την προσοχή, και μην ξεχνάς πως απ’ τα καλά κερδεμένα, παίρνει ο διάολος τα μισά, από τα κακά παίρνει και το νοικοκύρη.
Με εκτίμηση,
Πέτρος
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου