Τον τελευταίο καιρό βρήκα επιτέλους κάτι που ενώνει διάφορα τμήματα του πληθυσμού, από ακροαριστερούς μέχρι ακροδεξιούς. Όλοι περιμένουν τον σωτήρα.
Φυσικά ο καθένας τον φαντάζεται με διαφορετικά χρώματα. Ο ακροδεξιός θα τον φανταστεί ως τον νέο Παπαδόπουλο, ο ακροαριστερός ως τον νέο Λένιν και κάπου εκεί ανάμεσα θα βρεθούν και οι υπόλοιποι.
Προσωπικά τον έχω βρει τον σωτήρα μου, τον ηγέτη μου.
Είσαι εσύ που διαβάζεις αυτό το κείμενο. Είναι ο κόσμος που με περιβάλει καθημερινά, αυτοί που γνωρίζω και όσοι δεν είχα την τύχη να γνωρίσω ακόμα.
Αυτός που θα είναι δίπλα μου όταν θα τρώμε το ξύλο απαιτώντας την πολιτική μας ελευθερία, αυτή που θα διαφωνεί μαζί μου σε μια συζήτηση και θα με κάνει να δω τα πράγματα με μια διαφορετική σκοπιά.
Ο ηγέτης της επόμενης μέρας θα φτιάξει το νόμο του αύριο. Τι είναι όμως ο νόμος; Τι σημαίνει να τον ακολουθούμε και να τον υπερασπιζόμαστε; Τι σημαίνει να είμαστε νομοταγείς;
Ο νόμος και η υπεράσπισή του περνάει μόνο από εμάς. Όταν ο Σωκράτης ήπιε το κώνειο λέγοντας ότι χωρίς τους νόμους δεν είμαστε τίποτα (οι αρχαιολάτρες ας μου συγχωρήσουν την έλλειψη της ακριβής φράσεις) δεν εννοούσε τον νόμο που κάνει ο άρχοντας, εννοούσε τον νόμο τον οποίο συναποφασίζουν οι πολίτες και όλοι μαζί θα κληθούν να εφαρμόσουν.
Όταν ο νόμος είναι κατασκευασμένος από άλλους, όταν δεν έχουμε αποφασίσει γι αυτόν, τότε δεν έχουμε καμία υποχρέωση ούτε να τον υπηρετήσουμε, ούτε να τον εφαρμόσουμε.
Και πως θα τα καταφέρουμε; Απλή απάντηση δεν υπάρχει. Δεν έχω την μαγική συνταγή γιατί δεν υπάρχει κάτι τέτοιο. Η συνταγή θα βγει από όλους μας. Αλλά θα βγει μόνο όταν αναγνωρίσουμε στον διπλανό μας τα ίσα μέτρα και σταθμά που απαιτούμε για τον εαυτό μας. Χωρίς σωτήρες.
Φυσικά ο καθένας τον φαντάζεται με διαφορετικά χρώματα. Ο ακροδεξιός θα τον φανταστεί ως τον νέο Παπαδόπουλο, ο ακροαριστερός ως τον νέο Λένιν και κάπου εκεί ανάμεσα θα βρεθούν και οι υπόλοιποι.
Προσωπικά τον έχω βρει τον σωτήρα μου, τον ηγέτη μου.
Είσαι εσύ που διαβάζεις αυτό το κείμενο. Είναι ο κόσμος που με περιβάλει καθημερινά, αυτοί που γνωρίζω και όσοι δεν είχα την τύχη να γνωρίσω ακόμα.
Αυτός που θα είναι δίπλα μου όταν θα τρώμε το ξύλο απαιτώντας την πολιτική μας ελευθερία, αυτή που θα διαφωνεί μαζί μου σε μια συζήτηση και θα με κάνει να δω τα πράγματα με μια διαφορετική σκοπιά.
Ο ηγέτης της επόμενης μέρας θα φτιάξει το νόμο του αύριο. Τι είναι όμως ο νόμος; Τι σημαίνει να τον ακολουθούμε και να τον υπερασπιζόμαστε; Τι σημαίνει να είμαστε νομοταγείς;
Ο νόμος και η υπεράσπισή του περνάει μόνο από εμάς. Όταν ο Σωκράτης ήπιε το κώνειο λέγοντας ότι χωρίς τους νόμους δεν είμαστε τίποτα (οι αρχαιολάτρες ας μου συγχωρήσουν την έλλειψη της ακριβής φράσεις) δεν εννοούσε τον νόμο που κάνει ο άρχοντας, εννοούσε τον νόμο τον οποίο συναποφασίζουν οι πολίτες και όλοι μαζί θα κληθούν να εφαρμόσουν.
Όταν ο νόμος είναι κατασκευασμένος από άλλους, όταν δεν έχουμε αποφασίσει γι αυτόν, τότε δεν έχουμε καμία υποχρέωση ούτε να τον υπηρετήσουμε, ούτε να τον εφαρμόσουμε.
Και πως θα τα καταφέρουμε; Απλή απάντηση δεν υπάρχει. Δεν έχω την μαγική συνταγή γιατί δεν υπάρχει κάτι τέτοιο. Η συνταγή θα βγει από όλους μας. Αλλά θα βγει μόνο όταν αναγνωρίσουμε στον διπλανό μας τα ίσα μέτρα και σταθμά που απαιτούμε για τον εαυτό μας. Χωρίς σωτήρες.
http://www.antipliroforisi.info
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου