Αντισυνταγματικο το Δημοψηφισμα για λογους δημοσιονομικους συμφωνα με το αρθρο 44 παρ. 2?

Άνοιξε την πόρτα της εξόδου ο ΓΑΠ προτείνοντας να τεθεί σε δημοψήφισμα η νέα δανειακή σύμβαση. Η πρότασή του έγινε δεκτή με σχετικά λίγα χειροκροτήματα από τους (έτσι και αλλιώς «παγωμένους») βουλευτές του ΠΑΣΟΚ. Πάντως ο Παπανδρέου δεν διευκρίνισε αν θα παραιτηθεί στην περίπτωση που ο λαός απορρίψει την νέα δανειακή σύμβαση.
Παράλληλα ο Παπανδρέου ζήτησε ψήφο εμπιστοσύνης από την ΚΟ του ΠΑΣΟΚ.
Να πουν οι πολίτες το «μεγάλο ναι ή το μεγάλο όχι» είπε ο πρωθυπουργός , προαναγγέλλοντας το δημοψήφισμα. «Έχουμε εμπιστοσύνη στους πολίτες, η εντολή τους θα μας δεσμεύσει.. Λέμε όχι στις εθνικές εκλογές τώρα γιατί θα ήταν υπεκφυγή και θα οδηγούσε σε διχόνοιες».

Προανήγγειλε αντισυνταγματικό δημοψήφισμα:

Το δημοψήφισμα είναι θεσμός άμεσης δημοκρατίας στο πλαίσιο του οποίου καλείται ο λαός να αποφασίσει με άμεση και καθολική ψηφοφορία για το χειρισμό ενός εθνικού θέματος ή για νόμο που ρυθμίζει σοβαρό κοινωνικό ζήτημα. Το ισχύον Σύνταγμα στο άρθρο 44 παρ.2 θεμελιώνει δύο είδη δημοψηφίσματος, 1) το εθνικό και 2) το νομοθετικό.

Εθνικό δημοψήφισμα προκηρύσσεται με πρόταση του Υπουργικού Συμβουλίου, απόφαση της Βουλής με απόλυτη πλειοψηφία (151) και έκδοση Προεδρικού Διατάγματος. Τέτοια κατά καιρούς έγιναν στη χώρα με θέμα τον ανώτατο άρχοντα, π.χ. 1862 για την επιλογή μεταξύ Αλβέρτου-Γεωργίου, 1935 για την επάνοδο της Βασιλείας, 1974 για την αβασίλευτη Δημοκρατία.

Νομοθετικό δημοψήφισμα προκηρύσσεται για ήδη ψηφισμένα νομοσχέδια με πρόταση δύο πέμπτων των βουλευτών (120) και απόφαση των τριών πέμπτων (180) και έκδοση προεδρικού διατάγματος.

Το Σύνταγμα θέτει όμως δύο βασικούς περιορισμούς.


Πρώτον, δεν μπορούν να υποβληθούν στην ίδια περίοδο της Βουλής περισσότερες από δύο προτάσεις για δημοψήφισμα.
Δεύτερον και κυριότερο, δεν μπορούν να υποβληθούν σε δημοψήφισμα δημοσιονομικά νομοσχέδια (αυτά δηλαδή που αφορούν τα έσοδα και τα έξοδα του Κράτους).

Αυτό βέβαια είναι και θέμα ερμηνείας, καθώς αν ερμηνευτεί η Συμφωνία ως σύμβαση που αφορά τα δημοσιονομικά μεγέθη της Ελλάδας τότε δεν μπορεί να τεθεί σε λαϊκή ετυμηγορία. Αλλά αν αντιθέτως υπερισχύσουν οι φωνές εκείνων των νομικών και πολιτικών που ισχυρίζονται ότι η Συμφωνία των Βρυξελλών είναι μια συνθήκη που δεν αφορά απλά τα οικονομικά της χώρας αλλά τη δεσμεύει σε πολιτικό επίπεδο, τότε μπορεί να τεθεί σε δημοψήφισμα.

Η κυβέρνηση θα πρέπει να λάβει σοβαρά υπόψη της ότι το δημοψήφισμα δεν είναι μια σφυγμομέτρηση της κοινής γνώμης. Το αποτέλεσμά του είναι δεσμευτικό για αυτήν, αφού αποτελεί γνήσια έκφραση του λαού, ο οποίος έχει τεκμήριο αρμοδιότητας υπέρ του.

Θα ρωτήσει λοιπόν το λαό εάν θα παραδώσουμε την ΕΘΝΙΚΗ μας ΑΝΕΞΑΡΤΗΣΙΑ; Η απάντηση από εμάς είναι ήδη μόνο μία: ΟΧΙ!

Με πληροφορίες από antinews.gr και fimes.gr


tsantiri