-ΠΟΥ ΑΚΟΥΣΤΗΚΕ ΑΥΤΟ, ΝΑ ΜΗΝ ΕΧΕΤΕ ΤΗΛΕΟΡΑΣΗ;
-NA, ΝΑ , ΕΔΩ… ΕΔΩ ΠΟΥ ΔΕΝ ΕΧΟΥΜΕ
Η τηλεόραση βλάπτει σοβαρά το αίσθημα της μοναξιάς που θα έπρεπε να αφήσουμε ελεύθερο τον εαυτό μας να το νιώσει ώστε να κινητοποιηθούμε να βγούμε από το σπίτι και να πάμε στην κοντινότερη πλατεία με παγκάκια για να συναναστραφούμε με άλλους ανθρώπους που νιώθουν κι ατοί ακριβώς σαν κι εμάς, για να μιλήσουμε, να ανταλλάξουμε τις ιδέες μας, τους προβληματισμούς μας, αλλά και την χαρά του να επικοινωνούμε απλά σαν άνθρωποι μεταξύ μας.
Η τηλεόραση βλάπτει σοβαρά τους «τσακωμούς και την γκρίνια» και αλλιώς την επικοινωνία ανάμεσα στα μέλη της οικογένειας, μέσα στο σπίτι μας. Έτσι, όταν όλοι βλέπουν τηλεόραση, αποφεύγονται οι συγκρούσεις και εν τέλει ο διάλογος μεταξύ μας, αποφεύγονται οι ειλικρινείς παρατηρήσεις αφού δεν «βλέπεις» τον άλλο στα μάτια για να τον ρωτήσεις «είσαι λίγο κατσούφης σήμερα;», αποφεύγεται ο θυμός, το νοιάξιμο και η συναισθηματική επαφή γιατί δεν «ακούς» τον σύντροφό σου ή το παιδί σου που γυρνάει από έξω απ΄το σπίτι, και σου «φωνάζει» θέλω τη βοήθεια σου.
Η τηλεόραση βλάπτει σοβαρά την ανάληψη της προσωπικής ευθύνης για όσα συμβαίνουν γύρω σου
Η τηλεόραση βλάπτει σοβαρά την ανάληψη πρωτοβουλίας για να αλλάξεις ότι δεν σου αρέσει στη ζωή σου
Η τηλεόραση βλάπτει σοβαρά την αυτόνομη σκέψη, την αναζήτηση της αλήθειας, προσφέρει έτοιμη μασημένη τροφή για να έχεις άποψη για τα πράγματα …
Η τηλεόραση βλάπτει σοβαρά την αισιοδοξία για την ίδια σου τη ζωή (αν είσαι θύμα εξάρτησης)
Η τηλεόραση βλάπτει σοβαρά την θετική γνώμη για τον εαυτό σου και για τον κόσμο που σε περιβάλλει.
Η τηλεόραση βλάπτει σοβαρά την ωραία εικόνα για τον κόσμο, γιατί η δυστυχία του «άλλου» είναι η τροφή για τους δημοσιογράφους που θα τρέξουν να την καταγράψουν, να την αναλύσουν, να την δείξουν στους θεατές, η ασχήμια τραβάει το ενδιαφέρον το δημοσιογραφικό περισσότερο από την ομορφιά. Αν δεν υπάρχουν κακές ειδήσεις τότε κινδυνεύει η ίδια τους η ύπαρξη. Αν δεν υπάρχει φτώχεια, μιζέρια, δυστυχία, πόνος, φόνοι συζύγων, βιασμοί, τσαντάκηδες, κουκουλοφόροι, φωτιές σε δάση, άστεγοι, ναρκομανείς που σέρνονται στους δρόμους, κλέφτες κι αστυνόμοι, τι θα έχουν να πουν στον κόσμο για να τον φρικάρουν; Θα πεινάσουν οι άνθρωποι. Θα μείνουν χωρίς δουλειά. Μετά οι σκηνοθέτες που φτιάχνουν τα ωραία σήριαλ τα βγαλμένα από «τη ζωή» (αλλού), οι τεχνικοί της τηλεόρασης, τόσος κόσμος που εργάζεται σε αυτά τα κανάλια, θα χάσει τη δουλειά του. Ο εργάτης θα χάσει τον δημοσιογράφο του που τον υπερασπίζεται, ο δημόσιος υπάλληλος θα χάσει τον σχολιαστή που τον χλευάζει και τον ειρωνεύεται, ο κακομοίρης θα χάσει την «ψυχοπονιάρα – σύμβουλο - δημοσιογράφο» του, που του δείχνει ότι υπάρχουν και χειρότερα (πάντα μιλώντας για τους άλλους), ο αναξιοπαθής θα χάσει το αποκούμπι του, την εκπομπή για την γελοιοποίηση του προσωπικού του δράματος, παραμένοντας απαθής σε αυτό που του συμβαίνει.
Ο σοβαρός καθηγητής Πανεπιστημίου, ο σοβαρός καλλιτέχνης, ο σοβαρός συγγραφέας πως θα εκφράσουν τις απόψεις τους που συνήθως απευθύνονται σε εκείνους που δεν τις έχουν ανάγκη, ενώ αυτοί που τις έχουν ανάγκη δεν τις κατανοούν ή μάλλον βλέπουν κάτι άλλο εκείνη την ώρα. Κυρίως αυτοί θα κινδυνέψουν να μείνουν στην αφάνεια και στην ασημότητα, κάτι που τόσο έχουν ανάγκη, πονοκεφαλιάζοντας για τα δικά μας προβλήματα, που «τολμούν» να μας επικοινωνήσουν μέσω της τηλεόρασης. Έτσι η τηλεοπτική παιδεία του έθνους έχει φτάσει στο τριτοβάθμιο επίπεδο και είμαστε όλοι ειδικοί επί παντός επιστητού! Τι να σκέφτεσαι τώρα μόνος σου… Αφού το είπε ο ειδικός στην τηλεόραση …Τι υπάρχουν κι άλλοι ειδικοί που έχουν ακριβώς τις αντίθετες απόψεις (;) Α! Αυτό δεν το έδειξε η τηλεόραση…
‘Έτσι σου έρχεται αυθόρμητο το: Σε τι κακό κόσμο ζούμε, όλοι είναι απατεώνες, όλοι είναι ασυνείδητοι, όλοι κλέφτες, όλοι αναίσθητοι στον πόνο «του άλλου» γιατί να διαφέρω εγώ. Θα με φάνε, θα με λιντσάρουν, θα με τσακίσουν, θα με απομονώσουν , θα με χλευάσουν αν δείξω τα ανθρώπινα συναισθήματά μου για τον άστεγο, τον κακομοίρη, τον ναρκομανή, αν τολμήσω να έχω προσωπική γνώμη…για το δίκιο και το άδικο, αφού το συζητήσανε διεξοδικά το πρόβλημά μου στην τηλεόραση…το εκφράσανε οι εκφραστές του λαού άλλοι με τα δικά τους λόγια, άλλοι πιο έξυπνοι με τα δικά μου λόγια και καλύφτηκα! Γιατί να ψάξω να βρώ την αλήθεια και την διέξοδο στο πρόβλημά μου. Μόνος μου δεν θα κάνω τίποτα. Είμαι μόνος. Είμαι αδύναμος. Είμαι ανασφαλής. Είμαι ένοχος
Η τηλεόραση βλάπτει σοβαρά την φαντασία των παιδιών, την αθωότητα, την αρετή, τη σοφία τους, την επικοινωνία με τη μαμά που βλέπει το αγαπημένο σήριαλ…
Η τηλεόραση βλάπτει σοβαρά την θέληση σου να απεξαρτηθείς, γιατί σε θέλει αιώνιο θύμα των φαντασιώσεων για μια άλλη ζωή (που δεν θα ζήσεις ποτέ) , των διαφημίσεων (που σου υπόσχονται να γίνεις όμορφος, έξυπνος, και ευτυχισμένος με αυτά που σου πλασάρουν), των κοράκων-δημοσιογράφων που χρυσοπληρώνονται από τους εμποροβιομηχάνους να μας αποχαυνώνουν…με τη δική μας συναίνεση, με τη δική μας δύναμη, με τη δική μας θέληση …για εξάρτηση, για απομόνωση, για αμάθεια, για ανευθυνότητα, για μια μητρική αγκαλιά …που θα μας οδηγήσει απαλά και νανουρίζοντας στον τάφο μας, έχοντας χάσει την ευκαιρία να ζήσουμε ο καθένας τη ζωή του διαφορετικά και να σκεφτούμε ο καθένας με τον τρόπο του, για να «δούμε» τη ζωή σαν ένα πανηγύρι χαράς, και να αφήσουμε τον κόσμο, σαν μια πολύχρωμη μπάλα, στα χέρια παιδιών…για να χτίσουν το μέλλον τους με τα υλικά της ανθρωπιάς, της αισιοδοξίας, της αγάπης, της επικοινωνίας με τους γονείς τους, των παραμυθιών των γιαγιάδων και των παππούδων της γειτονιάς τους, με τη ζωή και με τις αξίες τις ανθρώπινες, με τις δυσκολίες, με τη συμπαράσταση στον διπλανό, στον γείτονα, στον απέναντι, στον διπλανό, που δεν έχει τηλεόραση…και έχει χώρο για να μπουν όλα αυτά στην καρδιά του, στο μυαλό του, στη γειτονιά του, στο μικρό του, δικό του όμορφο κι αληθινό κόσμο.
Η τηλεόραση βλάπτει σοβαρά την δημιουργικότητα
· Η τηλεόραση βλάπτει σοβαρά την κοινωνική ευαισθησία, γιατί σου προβάλει τα ανθρώπινα δράματα , κλαις μόνος σου μπροστά στην οθόνη, εκτονώνεις την συγκίνηση που νιώθεις και εξοικειώνεσαι με αυτές τις εικόνες από την καθημερινή και επαναλαμβανόμενη προβολή τους σε προκαθορισμένη ώρα, έτσι ώστε :
1. Όταν βγαίνεις έξω στο δρόμο και βλέπεις τους αληθινούς ζητιάνους να υποφέρουν, τους προσπερνάς «αδιάφορος » και «ατάραχος», γιατί τώρα η καρδιά σου έχει γίνει «σκληρόπετση» και «αντέχει» να «βλέπει» τη φτώχεια και τη δυστυχία.
Εξάλλου εσύ προσωπικά λυπάσαι πολύ και κλαίς όταν τα βλέπεις στην τηλεόραση…τι άλλο μπορώ να κάνω;
2. Πριν προλάβεις να σκεφτείς «μήπως μπορώ πραγματικά να κάνω κάτι με δική μου πρωτοβουλία», γιατί αυτοί ξέρουν, έρχονται και σε προλαβαίνουν, και σου λένε: «μπορείς να στείλεις 1 ευρώ» … «να κι εσύ που κάθεσαι εκεί απέναντι από το γυαλί μπορείς να κάνεις κάτι πολύ σπουδαίο…». Έτσι, δεν κινδυνεύει το σύστημα αξιών της κοινωνίας μας , όταν βλέπεις τηλεόραση, όλα είναι under control.
3. Αν θελήσεις να μιλήσεις με έναν άνθρωπο από αυτούς για να τον πλησιάσεις σαν άνθρωπος προς άνθρωπο, δε χρειάζεται να το κάνεις εσύ. Το κάνει η τηλεόραση για εσένα. Έτσι ο «ευαίσθητος» δημοσιογράφος θα σου δώσει να καταλάβεις για αυτόν τον κακομοίρη ότι θα ήθελε αυτός να καταλάβεις για αυτόν τον άνθρωπο, ότι ήθελε αυτός να φωτίσει με το πεφωτισμένο του ρεπορτάζ για τη «φτώχεια», για την «ανεργία’, για την «ακρίβεια», για την «μόλυνση της ατμόσφαιρας», για την «εγκληματικότητα», για, για, για ….’όλα όσα σε αφορούν.
Τα αφεντικά του θα τον επιβραβεύσουν με παχυλούς μηνιαίους μισθούς που εσύ δεν θα πάρεις σε όλη σου τη ζωή και το αστείο είναι ότι αυτό γίνεται με τη δική σου συναίνεση γιατί η ζωή σου θα ήταν άδεια χωρίς αυτούς, γιατί τελικά εσύ τους έχεις ανάγκη, γιατί εσύ τους καλείς στο σπίτι σου, γιατί εσύ είσαι ο αδύναμος, γιατί εσύ είσαι το θύμα, ΚΑΙ ΑΥΤΟΙ ΤΟ ΞΕΡΟΥΝ …
Και επίσης ΞΕΡΟΥΝ ότι δεν θα αντιδράσεις ότι κι αν σου σερβίρουν…
Μετά από όλα αυτά , μπορείς να καγχάσεις και να με θεωρείς γραφικό, μπορείς να γελάσεις ειρωνικά , μπορείς να ξύσεις τη μύτη σου από αμηχανία, να ξύσεις …οτιδήποτε άλλο από αδιαφορία, αλλά θέλεις να κάνεις με ειλικρίνεια στον εαυτό σου την ερώτηση: Μπορώ να ζήσω έστω και μια μέρα χωρίς τηλεόραση;
(αν η απάντηση είναι αρνητική τότε δεν νομίζω ότι χρειάζεται άλλος ορισμός της εξάρτησης)
ΑΚΟΜΑ
· Η τηλεόραση βλάπτει σοβαρά την ποιότητα του ύπνου σας
Γιατί…
· Οι ενημερωτικές εκπομπές με τα ακανθώδη θέματα ξεκινάνε στις 11μμ και τελειώνουν το πρωί…δεν επαναλαμβάνονται σε μια απογευματινή ώρα την επομένη για να τη δει ο κάθε κακομοίρης…που τον αφορά
· Οι καλές ταινίες προβάλλονται μετά τη 1πμ για να μην τη δει ο κάθε κακομοίρης κι ξυπνήσει κανένα κύτταρο στον εγκέφαλό του….
· Οι διαφημίσεις επιμηκύνουν την διάρκεια τους ούτως ή άλλως, εξάλλου για αυτούς ζούμε και υπάρχουμε όλοι, αυτοί πάλι με τη σειρά τους χρηματοδοτούν όλες τις παραγωγές και αποφασίζουν –κεκλεισμένων των θυρών- και το τι θα σερβιριστούμε, από τους καναλάρχες –εντολοδόχους τους, ως «πνευματική τροφή» για μάσηση, ως καλλιτεχνική εκπομπή, ως ρεπορτάζ, ως παιδική εκπομπή, ως δημοσιογραφική έρευνα, ως ενημερωτική εκπομπή, ως «σαπουνόπερα», ως καθημερινό σήριαλ, ως αθλητική εκπομπή, ως ζωντανή αναμετάδοση, ως πολιτική εκπομπή, ως δημοκρατική κοινωνία, ως αντιρατσιστική εκπομπή, ως μη-φασιστική Διοίκηση που είναι, που καθρεφτίζει εξάλλου την δημοκρατική, την αντιρατσιστική, στην καθόλου φασιστική κοινωνία την οποία ζούμε!
Και αυτό το επιχείρημα είναι το ισχυρότερό τους. Σας καθρεφτίζουμε μας λένε. Αυτοί είστε μας λένε. Αφού το αποδέχεστε μόνοι σας πατώντας το κουμπί. Αν δεν σας αρέσει μην το πατάτε! Από εσάς αντλούμε τη δύναμή μας …Κι έχουν δίκιο
Γι αυτό παγκοσμίως η απεξάρτηση ξεκινάει από τη στιγμή που θα θυμώσει ο
καθένας με τον εαυτό του, όχι με τον έμπορο «ναρκωτικών»
· Η τηλεόραση βλάπτει σοβαρά την κουτσομπόλα της γειτονιάς
Γιατί…
Αντί να κλείσεις την τηλεόραση και να βγάλεις το κεφάλι από το παράθυρο, να βγεις στο μπαλκόνι σου, ή να βγεις ολόκληρος έξω από την πόρτα σου και να κάτσεις σ’ ένα πεζούλι, για να πιάσεις κουβέντα με έναν άνθρωπο, που μπορεί κατά 99% να είναι γείτονάς σου και να έχει να σου πει κάτι πιο σπουδαίο από την τηλεόραση, ή από τις ειδήσεις που ακούς κάθε μέρα, δε χρειάζεται να πας στο καφενείο, δε χρειάζεται να γραφτείς στο κόμμα, για να υποκαταστήσεις την κοινωνικότητα που έχεις ανάγκη σαν σκεπτόμενος άνθρωπος…αν προλαβαίνεις να σκεφτείς και στο επιτρέπει ο …χρόνος που σου μένει.
.jpg)
· Η τηλεόραση βλάπτει σοβαρά την εικόνα για την δική σας ευτυχία
Γιατί…
Πώς να είσαι ευτυχισμένος αν σε ενοχοποιούν πολύ έξυπνα και με έμμεσο τρόπο, για τα πάντα όσα συμβαίνουν στον πλανήτη γη, όπως :
-για τη μόλυνση του περιβάλλοντος
(μην παίρνεις το αυτοκίνητό σου)
-για τη φτώχεια, την πείνα και τη δυστυχία του άλλου μισού της γης
(μην τρως παραπάνω από όσο πρέπει)
-για την φωτιά στο δάσος (μην πετάς το τσιγάρο σου αναμμένο)
-για τους άστεγους (μη ζητάς πολλά από τους εργοδότες σου γιατί θα
καταλήξουν κι άλλοι έτσι, εξαιτίας σου)
-για τις πλημμύρες και τους σεισμούς, λιμούς ,καταποντισμούς
(μη χτίζεις κακό παιδί τη βίλα σου καταπατώντας τα δάση, γιατί η
φύση εκδικείται, κι έτσι ικανοποιείται και το αίσθημα του κάθε
κακομοίρη)
-για την γιαγιά που κάηκε ζωντανή στο διαμέρισμά της
(εσύ που εγκατέλειψες τη γριά μάνα σου μόνη της σε ένα
διαμέρισμα φταίς )
-για τους αλλοδαπούς κακοποιούς που κάνουν διαρρήξεις σε σπίτια
(εσύ φταίς που συμπαθείς τους Αλβανούς και τους υποστηρίζεις)
-για τους βιαστές, τους παιδεραστές, τους δολοφόνους, τους
ναρκομανείς, τους απαγωγείς, τους δραπέτες, τους τρομοκράτες
(εσύ που τολμάς να κυκλοφορείς μόνη σου ή να ζεις μόνη σου
φταίς, εσύ φταίς που δεν επιβλέπεις σωστά τα παιδιά σου, εσύ
φταίς που δεν είσαι σωστός οικογενειάρχης, που δεν ασκείς σωστά
τον έλεγχο )
-για τους πολέμους και τα ορφανά που καίγονται από τα πυρά
(εσύ που δεν μειώνεις την κατανάλωση πετρελαίου και θέλεις
να ζεσταίνεσαι το χειμώνα, που είσαι αδηφάγος, και
υπερκαταναλώνεις ενέργεια)
και στο κάτω-κάτω,
Εσύ φταίς, γιατί κάθεσαι μπροστά στην οθόνη σου και τα παρακολουθείς όλα αυτά απαθής, αντί να κάνεις κάτι για να τα αλλάξεις όλα αυτά, μέσα από την ασφάλεια του σπιτιού σου, θωρακισμένος στο καβούκι σου, ακινητοποιημένος από φόβο, τύψεις κι ενοχές…χαίρεσαι που δεν είσαι εσύ ένας από αυτούς που βλέπεις στην οθόνη της τηλεόρασης …μέχρι που κάποια στιγμή, ίσως να γίνεις εσύ το θέαμα για τους άλλους …
Έτσι:
1. Σου καταστρέφουν την αίσθηση της ευτυχίας και της γαλήνης που θα είχες ζώντας σαν ένας απλός άνθρωπος που αναπνέει ελεύθερα , σκέφτεται ελεύθερα και πράττει ελεύθερα με βάση τη λογική και το συναίσθημά σου.
2. Σε καθιστούν συνένοχο σε όλα αυτά τα κακά, που με τον τρόπο που τα προβάλλουν, είναι τόσο δραματοποιημένα, ώστε να σε κατακλύζουν τα συναισθήματα, της απογοήτευσης, της απελπισίας και της αίσθησης του ανίκανου να κάνεις κάτι για όλα αυτά μαζί…εξάλλου είσαι ένας, μόνος, θεατής…
3. Έτσι, πώς να αναζητήσεις την ευτυχία μέσα σ΄ ένα τέτοιο
περιβάλλον, μέσα σε τόση δυστυχία. Θα ήταν τουλάχιστον
ιεροσυλία. Είναι καλύτερα να είσαι απαισιόδοξος, μίζερος,
απελπισμένος και προπάντων μη μάχιμος πολίτης, ώστε εμείς να
ζούμε καλά και οι πραγματικοί υπαίτιοι καλύτερα, εις τους αιώνας
των αιώνων. Αμήν!
· Η τηλεόραση βλάπτει σοβαρά την αυτοεκτίμηση του καταναλωτή
Γιατί…
- Αν δεν έχεις αγοράσει τα προϊόντα που σου κάνουν πλύση ανά 10’λεπτο, δεν «καταξιώνεσαι στα ίδια σου τα μάτια» ούτε στης γειτόνισσάς σου εννοείται, είσαι ένα μηδενικό αν δεν έχεις ονειρευτεί έστω να αποκτήσεις, αυτό το σπίτι, αυτό το αυτοκίνητο, αυτή την τοστιέρα, αυτές τις διακοπές, αυτή την κουζίνα των μεσοαστών που ζούνε σε μια βίλα με πισίνα, ή των «μικροαστών» που ζουν σε 100 τ.μ ο καθένας, κι ο καναπές τους είναι πιο αναπαυτικός από τον δικό σου, και χαίρεσαι να βλέπεις αυτήν την άνεση, την απολαμβάνεις, και είναι σαν να είσαι εσύ στη θέση τους, ταυτίζεσαι μαζί τους, και ζεις για λίγο την ευτυχία τους, την δυστυχία τους, τις αγωνίες τους τις εξωπραγματικές, τα προβλήματά τους τα αταξικά, τις περιπέτειές τους, τις ανέξοδες για εσένα. Άρα τι πειράζει να ταυτίζεσαι μαζί τους ; Εσύ μόνο το χρόνο σου ξοδεύεις κάθε μέρα κι από λίγο, ώσπου μαζεύεται σταγόνα - σταγόνα και γίνεται μια ζωή, και γερνάς και συνειδητοποιείς πλέον αργά, ότι ξόδεψες μια ολόκληρη ζωή μπροστά στην τηλεόραση!
Έτσι, ξεχνιέσαι …έτσι παρηγοριέσαι…, έτσι αποκοιμιέσαι…, έτσι απομονώνεσαι…, έτσι αποξενώνεσαι από τα δικά σου προβλήματα που είναι και κοινωνικά προβλήματα, έτσι αποβλακώνεσαι σιγά-σιγά, εξαρτιέσαι, δεν μπορείς χωρίς «αυτό» κάθε μέρα, σαν τον εξαρτημένο από τα ναρκωτικά που τον βρίζεις και τον θεωρείς άχρηστο…Και μετά εύχεσαι να πεθάνεις βλέποντας μια «ωραία εκπομπή» μπροστά στην τηλεόραση, καθισμένος σε μια πολυθρόνα με το τηλεκοντρόλ στο χέρι! Τι ωραία ευχή για τα γεράματά σου!
- Έτσι και τα εγγόνια σου στα μέσα του 21ου αιώνα δε θα λένε ο παππούς μου ήταν οπλαρχηγός του Ζέρβα, ή πολέμησε στον εμφύλιο με τους αντάρτες, ή ήταν αντάρτης πόλεων επί χούντας, ή ότι ήταν κάποτε σε μια εξέγερση στο Πολυτεχνείο…αλλά θα λένε ο παππούς μου πέθανε ένδοξα μπροστά στην τηλεόραση, παρακολουθώντας μια σπουδαία εκπομπή!
Τα πρώτα βήματα της απεξάρτησης
Εναλλακτικές δραστηριότητες
· Κλείστε την τηλεόραση για 1 ώρα, και :
- καθίστε μπροστά σε ένα βιβλίο …μπορεί να παρακινηθείτε να το ανοίξετε…
- ανοίξτε ένα περιοδικό art & decoration και σκεφτείτε πως θα μπορούσατε να αλλάξετε τη διακόσμηση του σπιτιού σας
- ανοίξτε το παράθυρο και παρατηρήστε ότι συμβαίνει εκεί έξω
- ανοίξτε φύλο για πίτα
- ξαπλώστε ανάσκελα και κοιτάξτε το ταβάνι…
- καθίστε σε ένα μαξιλάρι στο πάτωμα, σαν καθιστική διαμαρτυρία για την μόλυνση του πλανήτη
- βάλτε ένα τραγούδι που να μιλάει στην καρδιά σας, αλήθεια ποιο είναι το αγαπημένο σας;
- Διαβάστε ένα ποίημα του αγαπημένου σας ποιητή, αλήθεια ποιος είναι;
- Βάλτε ένα μουσικό κομμάτι που σας αρέσει και χορέψτε το με τον σύντροφό σας ή με το παιδί σας αν είστε όλοι μαζί.
- Χορέψτε μόνος σας ή με παρέα
- Μιλήστε μόνος σας μπροστά σε ένα καθρέφτη
- Ζωγραφίστε κάτι με νερομπογιές και κολλήστε το για 1 ώρα στον τοίχο για να το θαυμάσετε.
Οι ερωτήσεις της Αντίστασης στην αλλαγή:
1. Ποιος θεωρεί τον εαυτό του εξαρτημένο:
2. Ποιος θέλει να απεξαρτηθεί;
3. Γιατί να απεξαρτηθείς αφού υπάρχουν κι άλλες εξαρτήσεις πιο βλαβερές, όπως κάπνισμα, internet, αλκοόλ, ναρκωτικά, πολυφαγία κ.α. από αυτή ;
4. Χρειάζεται ένας ορισμός της εξάρτησης γενικά, δηλαδή τι σημαίνει εξάρτηση ή είναι πιο σωστό ο καθένας να κρίνει μόνος του, με τα δικά του μέτρα και σταθμά ;
5. Εντέλει, τι θεωρείται εξάρτηση και γιατί να χρειάζομαι βοήθεια η καθοδήγηση ή υποστήριξη για κάτι που με ευχαριστεί, που με διασκεδάζει, που μου κάνει παρέα, που μου γεμίζει τις άδειες ώρες μου, που μου διώχνει το αίσθημα της μοναξιάς, που με κοιμίζει, με ξυπνάει το πρωί, με θυμώνει, με μορφώνει, με διαπαιδαγωγεί, με ενημερώνει, με κάνει να ξεχνιέμαι, να, να, να …με κάνει να μη σκέφτομαι και να χαλάω φαιά ουσία, ακούω έτοιμες απόψεις άλλων –πολιτικές, ιδεολογικές, καλλιτεχνικές, επιστημονικές, μαγειρικές κλπ- και διαλέγω ποια μου ταιριάζει καλύτερα και με καλύπτει, δε χρειάζεται να τρέχω να βρίσκω ποιό νέο προϊόν κυκλοφόρησε, το μαθαίνω αμέσως, ούτε ποιό είναι το καλύτερο, βλέπω τις διαφημίσεις και ανάλογα με τα επιχειρήματά τους (μουσική, χρώματα, μοντέλα ημίγυμνα) αποφασίζω ποιο μου αρέσει περισσότερο και το αγοράζω, ενημερώνομαι για τις τάσεις της μόδας, για τον τρόπο ζωής που θα έπρεπε να ζω αν ζούσα …
Μπορώ λοιπόν να ζήσω έστω και 1 μέρα χωρίς τηλεόραση;
Αν η απάντηση είναι αρνητική τότε δεν νομίζω ότι χρειάζεται άλλος ορισμός της εξάρτησης.
ΕΝ ΤΕΛΕΙ
· Μήπως η τηλεόραση βλάπτει σοβαρά την αλήθεια και την πραγματικότητα ;
· Τι λέτε, μήπως αξίζει να δοκιμάσουμε για λίγο έστω να ζήσουμε για λίγο χωρίς τηλεόραση ( ο καθένας μας όσο αντέχει) και να γυρίσουμε μετά από 1 χρόνο ας πούμε στην «αγκαλιά» της και πάλι να δούμε τι έχει αλλάξει, κι αν κάτι έχει αλλάξει … μέσα μας, έξω μας, γύρω μας, μέσα σ’ αυτήν ;
· Φυσικά, ανεξάρτητα από την απάντηση, είναι πιο σωστό να κρίνει μόνος του ο καθένας , αν αξίζει την προσπάθεια να ζήσει χωρίς εξάρτηση από την τηλεόραση την υπόλοιπη ζωή του!
Αντί επιλόγου
Το κείμενο γράφτηκε από μια πρώην εξαρτημένη που ψάχνει νέους τρόπους επικοινωνίας με τους ανθρώπους και νέους δρόμους διεξόδου από τη μοναξιά του κελιού με την ανοιχτή πόρτα….
Δύο χρόνια καθαρή, μετά από μια γενναία προσπάθεια που ξεκίνησε το Φεβρουάριο του 2010 και η οποία προέκυψε μετά από το τρομοκρατικό χτύπημα της προπαγάνδας των καλών αυτών ανθρώπων που λέγονται «δημοσιογράφοι» για την αναγκαιότητα του εμβολιασμού κατά του «αγνώστου ιού» και για χάρη του πανικού που βίωσα ως ιδανικά εξαρτημένο τηλεοπτικό θύμα.
Και 8 χρόνια καθαρή, ως πρώην καπνίστρια, θεωρώ ότι και η Εκστρατεία κατά της Τηλεόρασης θα πρέπει να αξιολογηθεί από το Υπουργείο Υγείας ως ίσης αξίας προσπάθεια με την πρόσφατη Εκστρατεία κατά του Καπνίσματος – Καπνιστών… και να προβληθεί ανάλογα με φυλλάδια και αφίσες (όχι μέσω της τηλεόρασης εννοείται), για την βελτίωση της υγείας του γενικού πληθυσμού και στην αναβάθμιση της ποιότητας της ζωής των πολιτών της χώρας.
Με την ελπίδα να μπουν στο καθημερινό μας λεξιλόγιο λέξεις όπως οι παρακάτω, και με όποια σειρά επιθυμείτε:
1. Γαλήνη *
2. Ασφάλεια *
3. Ειρήνη *
4. Σοφία *
5. Αγάπη *
6. Νοιάξιμο*
7. Χαρά *
8. Αφθονία *
*Αν θέλετε γράψτε τις λέξεις αυτές πάνω σε ένα γυάλινο μπουκάλι με μαρκαδόρο οινοπνεύματος , με τα χρώματα που θέλετε, για να πίνετε νερό κάθε μέρα από αυτό. Στη μνήμη όλων όσων έδωσαν τη ζωή τους για μια καλύτερη κοινωνία ανθρώπων.
Για τη συγγραφή του κειμένου
Η 2 χρόνια καθαρή
Την έμπνευση για τη συγγραφή του κειμένου αυτού μου την έδωσε το παρακάτω τραγουδάκι από την παιδική παράσταση που παίχτηκε το 1979 στο θέατρο Καλογεροπούλου-Φέρτη:
ΑΠΟ ΤΗΝ ΠΑΙΔΙΚΗ ΠΑΡΑΣΤΑΣΗ «Ο ΜΟΡΜΟΛΗΣ»
Η τηλεόραση
Μέσα στο σπίτι σε κάθε γωνιά
Ένα κουτάκι σαλεύει
Ανάβει σβήνει με 2 κουμπιά
Και τους μεγάλους μαγεύει
Πρωί , μεσημέρι, απόγευμα, βράδυ
Κάποιος το βάζει
Μικροί και μεγάλοι μες στο σκοτάδι
Κάνουμε χάζι
Η μανούλα στην κουζίνα μαγειρεύει και ξεχνά
Η γιαγιάκα η Ματίνα χασμουριέται μα κοιτά
Ο παππούς που τρώει σούπα
Και κρεμιέται στο κουτί
Πιάνει με τ’ αφτιά την κούπα
Με τη μύτη το ψωμί
Γύρω γύρω καθισμένοι και στη μέση λαμπερή
Τηλεόραση αναμμένη
Κι ο Μανώλης στο σκαμνί
Έχω μια στην τουαλέτα, κι άλλες πέντε στο σαλόνι
τρείς κινούν με βαγονέτα
έχω μια και στο μπαλκόνι
Η γιαγιά ξετρελαμένη δεν κουνάει από το σπίτι
το Βαρτάνη περιμένει να φανεί στο νεροχύτη
Ο μπαμπάς με το ξυράφι κόβεται συχνά και βρίζει
Η μαμά φτιάχνει πιλάφι και ξεχνά να βάλει ρύζι
Το θαυματουργό κουτί
Το λατρεύουν οι κουτοί
Στο κουτί κουτός κοιτά
Κουταμάρες στη σειρά
Τέλος
Όποια και όποιος θέλει να εκφράσει την άποψή του για το κείμενο αυτό και θέλει να προτείνει τρόπους αντίστασης στην τηλεοπτική «παιδεία», την τηλεοπτική « μόρφωση», την τηλεοπτική «διαπαιδαγώγηση», «εκπαίδευση» και τέλος στον ύπουλο στόχο της εξημέρωσης …μπορεί αν θέλει να στείλει στο e-mail: homusevo@gmail.com την πρότασή του για “αντισταθμιστικές δραστηριότητες” για εξαρτημένους. Οι «ανταποκρίσεις» όλων θα τυπωθούν και θα διανεμηθούν σε διαθέσιμα free stands σε διάφορα σημεία του metro της πόλης μας για την ανταλλαγή σκέψεων και ιδεών. Όποιος/α θέλει ας διαδώσει το κείμενο με τον ίδιο τρόπο.
athens.indymedia
-NA, ΝΑ , ΕΔΩ… ΕΔΩ ΠΟΥ ΔΕΝ ΕΧΟΥΜΕ
Η τηλεόραση βλάπτει σοβαρά το αίσθημα της μοναξιάς που θα έπρεπε να αφήσουμε ελεύθερο τον εαυτό μας να το νιώσει ώστε να κινητοποιηθούμε να βγούμε από το σπίτι και να πάμε στην κοντινότερη πλατεία με παγκάκια για να συναναστραφούμε με άλλους ανθρώπους που νιώθουν κι ατοί ακριβώς σαν κι εμάς, για να μιλήσουμε, να ανταλλάξουμε τις ιδέες μας, τους προβληματισμούς μας, αλλά και την χαρά του να επικοινωνούμε απλά σαν άνθρωποι μεταξύ μας.
Η τηλεόραση βλάπτει σοβαρά τους «τσακωμούς και την γκρίνια» και αλλιώς την επικοινωνία ανάμεσα στα μέλη της οικογένειας, μέσα στο σπίτι μας. Έτσι, όταν όλοι βλέπουν τηλεόραση, αποφεύγονται οι συγκρούσεις και εν τέλει ο διάλογος μεταξύ μας, αποφεύγονται οι ειλικρινείς παρατηρήσεις αφού δεν «βλέπεις» τον άλλο στα μάτια για να τον ρωτήσεις «είσαι λίγο κατσούφης σήμερα;», αποφεύγεται ο θυμός, το νοιάξιμο και η συναισθηματική επαφή γιατί δεν «ακούς» τον σύντροφό σου ή το παιδί σου που γυρνάει από έξω απ΄το σπίτι, και σου «φωνάζει» θέλω τη βοήθεια σου.
Η τηλεόραση βλάπτει σοβαρά την ανάληψη της προσωπικής ευθύνης για όσα συμβαίνουν γύρω σου
Η τηλεόραση βλάπτει σοβαρά την ανάληψη πρωτοβουλίας για να αλλάξεις ότι δεν σου αρέσει στη ζωή σου
Η τηλεόραση βλάπτει σοβαρά την αυτόνομη σκέψη, την αναζήτηση της αλήθειας, προσφέρει έτοιμη μασημένη τροφή για να έχεις άποψη για τα πράγματα …
Η τηλεόραση βλάπτει σοβαρά την αισιοδοξία για την ίδια σου τη ζωή (αν είσαι θύμα εξάρτησης)
Η τηλεόραση βλάπτει σοβαρά την θετική γνώμη για τον εαυτό σου και για τον κόσμο που σε περιβάλλει.
Η τηλεόραση βλάπτει σοβαρά την ωραία εικόνα για τον κόσμο, γιατί η δυστυχία του «άλλου» είναι η τροφή για τους δημοσιογράφους που θα τρέξουν να την καταγράψουν, να την αναλύσουν, να την δείξουν στους θεατές, η ασχήμια τραβάει το ενδιαφέρον το δημοσιογραφικό περισσότερο από την ομορφιά. Αν δεν υπάρχουν κακές ειδήσεις τότε κινδυνεύει η ίδια τους η ύπαρξη. Αν δεν υπάρχει φτώχεια, μιζέρια, δυστυχία, πόνος, φόνοι συζύγων, βιασμοί, τσαντάκηδες, κουκουλοφόροι, φωτιές σε δάση, άστεγοι, ναρκομανείς που σέρνονται στους δρόμους, κλέφτες κι αστυνόμοι, τι θα έχουν να πουν στον κόσμο για να τον φρικάρουν; Θα πεινάσουν οι άνθρωποι. Θα μείνουν χωρίς δουλειά. Μετά οι σκηνοθέτες που φτιάχνουν τα ωραία σήριαλ τα βγαλμένα από «τη ζωή» (αλλού), οι τεχνικοί της τηλεόρασης, τόσος κόσμος που εργάζεται σε αυτά τα κανάλια, θα χάσει τη δουλειά του. Ο εργάτης θα χάσει τον δημοσιογράφο του που τον υπερασπίζεται, ο δημόσιος υπάλληλος θα χάσει τον σχολιαστή που τον χλευάζει και τον ειρωνεύεται, ο κακομοίρης θα χάσει την «ψυχοπονιάρα – σύμβουλο - δημοσιογράφο» του, που του δείχνει ότι υπάρχουν και χειρότερα (πάντα μιλώντας για τους άλλους), ο αναξιοπαθής θα χάσει το αποκούμπι του, την εκπομπή για την γελοιοποίηση του προσωπικού του δράματος, παραμένοντας απαθής σε αυτό που του συμβαίνει.
Ο σοβαρός καθηγητής Πανεπιστημίου, ο σοβαρός καλλιτέχνης, ο σοβαρός συγγραφέας πως θα εκφράσουν τις απόψεις τους που συνήθως απευθύνονται σε εκείνους που δεν τις έχουν ανάγκη, ενώ αυτοί που τις έχουν ανάγκη δεν τις κατανοούν ή μάλλον βλέπουν κάτι άλλο εκείνη την ώρα. Κυρίως αυτοί θα κινδυνέψουν να μείνουν στην αφάνεια και στην ασημότητα, κάτι που τόσο έχουν ανάγκη, πονοκεφαλιάζοντας για τα δικά μας προβλήματα, που «τολμούν» να μας επικοινωνήσουν μέσω της τηλεόρασης. Έτσι η τηλεοπτική παιδεία του έθνους έχει φτάσει στο τριτοβάθμιο επίπεδο και είμαστε όλοι ειδικοί επί παντός επιστητού! Τι να σκέφτεσαι τώρα μόνος σου… Αφού το είπε ο ειδικός στην τηλεόραση …Τι υπάρχουν κι άλλοι ειδικοί που έχουν ακριβώς τις αντίθετες απόψεις (;) Α! Αυτό δεν το έδειξε η τηλεόραση…
‘Έτσι σου έρχεται αυθόρμητο το: Σε τι κακό κόσμο ζούμε, όλοι είναι απατεώνες, όλοι είναι ασυνείδητοι, όλοι κλέφτες, όλοι αναίσθητοι στον πόνο «του άλλου» γιατί να διαφέρω εγώ. Θα με φάνε, θα με λιντσάρουν, θα με τσακίσουν, θα με απομονώσουν , θα με χλευάσουν αν δείξω τα ανθρώπινα συναισθήματά μου για τον άστεγο, τον κακομοίρη, τον ναρκομανή, αν τολμήσω να έχω προσωπική γνώμη…για το δίκιο και το άδικο, αφού το συζητήσανε διεξοδικά το πρόβλημά μου στην τηλεόραση…το εκφράσανε οι εκφραστές του λαού άλλοι με τα δικά τους λόγια, άλλοι πιο έξυπνοι με τα δικά μου λόγια και καλύφτηκα! Γιατί να ψάξω να βρώ την αλήθεια και την διέξοδο στο πρόβλημά μου. Μόνος μου δεν θα κάνω τίποτα. Είμαι μόνος. Είμαι αδύναμος. Είμαι ανασφαλής. Είμαι ένοχος
Η τηλεόραση βλάπτει σοβαρά την φαντασία των παιδιών, την αθωότητα, την αρετή, τη σοφία τους, την επικοινωνία με τη μαμά που βλέπει το αγαπημένο σήριαλ…
Η τηλεόραση βλάπτει σοβαρά την θέληση σου να απεξαρτηθείς, γιατί σε θέλει αιώνιο θύμα των φαντασιώσεων για μια άλλη ζωή (που δεν θα ζήσεις ποτέ) , των διαφημίσεων (που σου υπόσχονται να γίνεις όμορφος, έξυπνος, και ευτυχισμένος με αυτά που σου πλασάρουν), των κοράκων-δημοσιογράφων που χρυσοπληρώνονται από τους εμποροβιομηχάνους να μας αποχαυνώνουν…με τη δική μας συναίνεση, με τη δική μας δύναμη, με τη δική μας θέληση …για εξάρτηση, για απομόνωση, για αμάθεια, για ανευθυνότητα, για μια μητρική αγκαλιά …που θα μας οδηγήσει απαλά και νανουρίζοντας στον τάφο μας, έχοντας χάσει την ευκαιρία να ζήσουμε ο καθένας τη ζωή του διαφορετικά και να σκεφτούμε ο καθένας με τον τρόπο του, για να «δούμε» τη ζωή σαν ένα πανηγύρι χαράς, και να αφήσουμε τον κόσμο, σαν μια πολύχρωμη μπάλα, στα χέρια παιδιών…για να χτίσουν το μέλλον τους με τα υλικά της ανθρωπιάς, της αισιοδοξίας, της αγάπης, της επικοινωνίας με τους γονείς τους, των παραμυθιών των γιαγιάδων και των παππούδων της γειτονιάς τους, με τη ζωή και με τις αξίες τις ανθρώπινες, με τις δυσκολίες, με τη συμπαράσταση στον διπλανό, στον γείτονα, στον απέναντι, στον διπλανό, που δεν έχει τηλεόραση…και έχει χώρο για να μπουν όλα αυτά στην καρδιά του, στο μυαλό του, στη γειτονιά του, στο μικρό του, δικό του όμορφο κι αληθινό κόσμο.
Η τηλεόραση βλάπτει σοβαρά την δημιουργικότητα
· Η τηλεόραση βλάπτει σοβαρά την κοινωνική ευαισθησία, γιατί σου προβάλει τα ανθρώπινα δράματα , κλαις μόνος σου μπροστά στην οθόνη, εκτονώνεις την συγκίνηση που νιώθεις και εξοικειώνεσαι με αυτές τις εικόνες από την καθημερινή και επαναλαμβανόμενη προβολή τους σε προκαθορισμένη ώρα, έτσι ώστε :
1. Όταν βγαίνεις έξω στο δρόμο και βλέπεις τους αληθινούς ζητιάνους να υποφέρουν, τους προσπερνάς «αδιάφορος » και «ατάραχος», γιατί τώρα η καρδιά σου έχει γίνει «σκληρόπετση» και «αντέχει» να «βλέπει» τη φτώχεια και τη δυστυχία.
Εξάλλου εσύ προσωπικά λυπάσαι πολύ και κλαίς όταν τα βλέπεις στην τηλεόραση…τι άλλο μπορώ να κάνω;
2. Πριν προλάβεις να σκεφτείς «μήπως μπορώ πραγματικά να κάνω κάτι με δική μου πρωτοβουλία», γιατί αυτοί ξέρουν, έρχονται και σε προλαβαίνουν, και σου λένε: «μπορείς να στείλεις 1 ευρώ» … «να κι εσύ που κάθεσαι εκεί απέναντι από το γυαλί μπορείς να κάνεις κάτι πολύ σπουδαίο…». Έτσι, δεν κινδυνεύει το σύστημα αξιών της κοινωνίας μας , όταν βλέπεις τηλεόραση, όλα είναι under control.
3. Αν θελήσεις να μιλήσεις με έναν άνθρωπο από αυτούς για να τον πλησιάσεις σαν άνθρωπος προς άνθρωπο, δε χρειάζεται να το κάνεις εσύ. Το κάνει η τηλεόραση για εσένα. Έτσι ο «ευαίσθητος» δημοσιογράφος θα σου δώσει να καταλάβεις για αυτόν τον κακομοίρη ότι θα ήθελε αυτός να καταλάβεις για αυτόν τον άνθρωπο, ότι ήθελε αυτός να φωτίσει με το πεφωτισμένο του ρεπορτάζ για τη «φτώχεια», για την «ανεργία’, για την «ακρίβεια», για την «μόλυνση της ατμόσφαιρας», για την «εγκληματικότητα», για, για, για ….’όλα όσα σε αφορούν.
Τα αφεντικά του θα τον επιβραβεύσουν με παχυλούς μηνιαίους μισθούς που εσύ δεν θα πάρεις σε όλη σου τη ζωή και το αστείο είναι ότι αυτό γίνεται με τη δική σου συναίνεση γιατί η ζωή σου θα ήταν άδεια χωρίς αυτούς, γιατί τελικά εσύ τους έχεις ανάγκη, γιατί εσύ τους καλείς στο σπίτι σου, γιατί εσύ είσαι ο αδύναμος, γιατί εσύ είσαι το θύμα, ΚΑΙ ΑΥΤΟΙ ΤΟ ΞΕΡΟΥΝ …
Και επίσης ΞΕΡΟΥΝ ότι δεν θα αντιδράσεις ότι κι αν σου σερβίρουν…
Μετά από όλα αυτά , μπορείς να καγχάσεις και να με θεωρείς γραφικό, μπορείς να γελάσεις ειρωνικά , μπορείς να ξύσεις τη μύτη σου από αμηχανία, να ξύσεις …οτιδήποτε άλλο από αδιαφορία, αλλά θέλεις να κάνεις με ειλικρίνεια στον εαυτό σου την ερώτηση: Μπορώ να ζήσω έστω και μια μέρα χωρίς τηλεόραση;
(αν η απάντηση είναι αρνητική τότε δεν νομίζω ότι χρειάζεται άλλος ορισμός της εξάρτησης)
ΑΚΟΜΑ
· Η τηλεόραση βλάπτει σοβαρά την ποιότητα του ύπνου σας
Γιατί…
· Οι ενημερωτικές εκπομπές με τα ακανθώδη θέματα ξεκινάνε στις 11μμ και τελειώνουν το πρωί…δεν επαναλαμβάνονται σε μια απογευματινή ώρα την επομένη για να τη δει ο κάθε κακομοίρης…που τον αφορά
· Οι καλές ταινίες προβάλλονται μετά τη 1πμ για να μην τη δει ο κάθε κακομοίρης κι ξυπνήσει κανένα κύτταρο στον εγκέφαλό του….
· Οι διαφημίσεις επιμηκύνουν την διάρκεια τους ούτως ή άλλως, εξάλλου για αυτούς ζούμε και υπάρχουμε όλοι, αυτοί πάλι με τη σειρά τους χρηματοδοτούν όλες τις παραγωγές και αποφασίζουν –κεκλεισμένων των θυρών- και το τι θα σερβιριστούμε, από τους καναλάρχες –εντολοδόχους τους, ως «πνευματική τροφή» για μάσηση, ως καλλιτεχνική εκπομπή, ως ρεπορτάζ, ως παιδική εκπομπή, ως δημοσιογραφική έρευνα, ως ενημερωτική εκπομπή, ως «σαπουνόπερα», ως καθημερινό σήριαλ, ως αθλητική εκπομπή, ως ζωντανή αναμετάδοση, ως πολιτική εκπομπή, ως δημοκρατική κοινωνία, ως αντιρατσιστική εκπομπή, ως μη-φασιστική Διοίκηση που είναι, που καθρεφτίζει εξάλλου την δημοκρατική, την αντιρατσιστική, στην καθόλου φασιστική κοινωνία την οποία ζούμε!
Και αυτό το επιχείρημα είναι το ισχυρότερό τους. Σας καθρεφτίζουμε μας λένε. Αυτοί είστε μας λένε. Αφού το αποδέχεστε μόνοι σας πατώντας το κουμπί. Αν δεν σας αρέσει μην το πατάτε! Από εσάς αντλούμε τη δύναμή μας …Κι έχουν δίκιο
Γι αυτό παγκοσμίως η απεξάρτηση ξεκινάει από τη στιγμή που θα θυμώσει ο
καθένας με τον εαυτό του, όχι με τον έμπορο «ναρκωτικών»
· Η τηλεόραση βλάπτει σοβαρά την κουτσομπόλα της γειτονιάς
Γιατί…
Αντί να κλείσεις την τηλεόραση και να βγάλεις το κεφάλι από το παράθυρο, να βγεις στο μπαλκόνι σου, ή να βγεις ολόκληρος έξω από την πόρτα σου και να κάτσεις σ’ ένα πεζούλι, για να πιάσεις κουβέντα με έναν άνθρωπο, που μπορεί κατά 99% να είναι γείτονάς σου και να έχει να σου πει κάτι πιο σπουδαίο από την τηλεόραση, ή από τις ειδήσεις που ακούς κάθε μέρα, δε χρειάζεται να πας στο καφενείο, δε χρειάζεται να γραφτείς στο κόμμα, για να υποκαταστήσεις την κοινωνικότητα που έχεις ανάγκη σαν σκεπτόμενος άνθρωπος…αν προλαβαίνεις να σκεφτείς και στο επιτρέπει ο …χρόνος που σου μένει.
.jpg)
· Η τηλεόραση βλάπτει σοβαρά την εικόνα για την δική σας ευτυχία
Γιατί…
Πώς να είσαι ευτυχισμένος αν σε ενοχοποιούν πολύ έξυπνα και με έμμεσο τρόπο, για τα πάντα όσα συμβαίνουν στον πλανήτη γη, όπως :
-για τη μόλυνση του περιβάλλοντος
(μην παίρνεις το αυτοκίνητό σου)
-για τη φτώχεια, την πείνα και τη δυστυχία του άλλου μισού της γης
(μην τρως παραπάνω από όσο πρέπει)
-για την φωτιά στο δάσος (μην πετάς το τσιγάρο σου αναμμένο)
-για τους άστεγους (μη ζητάς πολλά από τους εργοδότες σου γιατί θα
καταλήξουν κι άλλοι έτσι, εξαιτίας σου)
-για τις πλημμύρες και τους σεισμούς, λιμούς ,καταποντισμούς
(μη χτίζεις κακό παιδί τη βίλα σου καταπατώντας τα δάση, γιατί η
φύση εκδικείται, κι έτσι ικανοποιείται και το αίσθημα του κάθε
κακομοίρη)
-για την γιαγιά που κάηκε ζωντανή στο διαμέρισμά της
(εσύ που εγκατέλειψες τη γριά μάνα σου μόνη της σε ένα
διαμέρισμα φταίς )
-για τους αλλοδαπούς κακοποιούς που κάνουν διαρρήξεις σε σπίτια
(εσύ φταίς που συμπαθείς τους Αλβανούς και τους υποστηρίζεις)
-για τους βιαστές, τους παιδεραστές, τους δολοφόνους, τους
ναρκομανείς, τους απαγωγείς, τους δραπέτες, τους τρομοκράτες
(εσύ που τολμάς να κυκλοφορείς μόνη σου ή να ζεις μόνη σου
φταίς, εσύ φταίς που δεν επιβλέπεις σωστά τα παιδιά σου, εσύ
φταίς που δεν είσαι σωστός οικογενειάρχης, που δεν ασκείς σωστά
τον έλεγχο )
-για τους πολέμους και τα ορφανά που καίγονται από τα πυρά
(εσύ που δεν μειώνεις την κατανάλωση πετρελαίου και θέλεις
να ζεσταίνεσαι το χειμώνα, που είσαι αδηφάγος, και
υπερκαταναλώνεις ενέργεια)
και στο κάτω-κάτω,
Εσύ φταίς, γιατί κάθεσαι μπροστά στην οθόνη σου και τα παρακολουθείς όλα αυτά απαθής, αντί να κάνεις κάτι για να τα αλλάξεις όλα αυτά, μέσα από την ασφάλεια του σπιτιού σου, θωρακισμένος στο καβούκι σου, ακινητοποιημένος από φόβο, τύψεις κι ενοχές…χαίρεσαι που δεν είσαι εσύ ένας από αυτούς που βλέπεις στην οθόνη της τηλεόρασης …μέχρι που κάποια στιγμή, ίσως να γίνεις εσύ το θέαμα για τους άλλους …
Έτσι:
1. Σου καταστρέφουν την αίσθηση της ευτυχίας και της γαλήνης που θα είχες ζώντας σαν ένας απλός άνθρωπος που αναπνέει ελεύθερα , σκέφτεται ελεύθερα και πράττει ελεύθερα με βάση τη λογική και το συναίσθημά σου.
2. Σε καθιστούν συνένοχο σε όλα αυτά τα κακά, που με τον τρόπο που τα προβάλλουν, είναι τόσο δραματοποιημένα, ώστε να σε κατακλύζουν τα συναισθήματα, της απογοήτευσης, της απελπισίας και της αίσθησης του ανίκανου να κάνεις κάτι για όλα αυτά μαζί…εξάλλου είσαι ένας, μόνος, θεατής…
3. Έτσι, πώς να αναζητήσεις την ευτυχία μέσα σ΄ ένα τέτοιο
περιβάλλον, μέσα σε τόση δυστυχία. Θα ήταν τουλάχιστον
ιεροσυλία. Είναι καλύτερα να είσαι απαισιόδοξος, μίζερος,
απελπισμένος και προπάντων μη μάχιμος πολίτης, ώστε εμείς να
ζούμε καλά και οι πραγματικοί υπαίτιοι καλύτερα, εις τους αιώνας
των αιώνων. Αμήν!
· Η τηλεόραση βλάπτει σοβαρά την αυτοεκτίμηση του καταναλωτή
Γιατί…
- Αν δεν έχεις αγοράσει τα προϊόντα που σου κάνουν πλύση ανά 10’λεπτο, δεν «καταξιώνεσαι στα ίδια σου τα μάτια» ούτε στης γειτόνισσάς σου εννοείται, είσαι ένα μηδενικό αν δεν έχεις ονειρευτεί έστω να αποκτήσεις, αυτό το σπίτι, αυτό το αυτοκίνητο, αυτή την τοστιέρα, αυτές τις διακοπές, αυτή την κουζίνα των μεσοαστών που ζούνε σε μια βίλα με πισίνα, ή των «μικροαστών» που ζουν σε 100 τ.μ ο καθένας, κι ο καναπές τους είναι πιο αναπαυτικός από τον δικό σου, και χαίρεσαι να βλέπεις αυτήν την άνεση, την απολαμβάνεις, και είναι σαν να είσαι εσύ στη θέση τους, ταυτίζεσαι μαζί τους, και ζεις για λίγο την ευτυχία τους, την δυστυχία τους, τις αγωνίες τους τις εξωπραγματικές, τα προβλήματά τους τα αταξικά, τις περιπέτειές τους, τις ανέξοδες για εσένα. Άρα τι πειράζει να ταυτίζεσαι μαζί τους ; Εσύ μόνο το χρόνο σου ξοδεύεις κάθε μέρα κι από λίγο, ώσπου μαζεύεται σταγόνα - σταγόνα και γίνεται μια ζωή, και γερνάς και συνειδητοποιείς πλέον αργά, ότι ξόδεψες μια ολόκληρη ζωή μπροστά στην τηλεόραση!
Έτσι, ξεχνιέσαι …έτσι παρηγοριέσαι…, έτσι αποκοιμιέσαι…, έτσι απομονώνεσαι…, έτσι αποξενώνεσαι από τα δικά σου προβλήματα που είναι και κοινωνικά προβλήματα, έτσι αποβλακώνεσαι σιγά-σιγά, εξαρτιέσαι, δεν μπορείς χωρίς «αυτό» κάθε μέρα, σαν τον εξαρτημένο από τα ναρκωτικά που τον βρίζεις και τον θεωρείς άχρηστο…Και μετά εύχεσαι να πεθάνεις βλέποντας μια «ωραία εκπομπή» μπροστά στην τηλεόραση, καθισμένος σε μια πολυθρόνα με το τηλεκοντρόλ στο χέρι! Τι ωραία ευχή για τα γεράματά σου!
- Έτσι και τα εγγόνια σου στα μέσα του 21ου αιώνα δε θα λένε ο παππούς μου ήταν οπλαρχηγός του Ζέρβα, ή πολέμησε στον εμφύλιο με τους αντάρτες, ή ήταν αντάρτης πόλεων επί χούντας, ή ότι ήταν κάποτε σε μια εξέγερση στο Πολυτεχνείο…αλλά θα λένε ο παππούς μου πέθανε ένδοξα μπροστά στην τηλεόραση, παρακολουθώντας μια σπουδαία εκπομπή!
Τα πρώτα βήματα της απεξάρτησης
Εναλλακτικές δραστηριότητες
· Κλείστε την τηλεόραση για 1 ώρα, και :
- καθίστε μπροστά σε ένα βιβλίο …μπορεί να παρακινηθείτε να το ανοίξετε…
- ανοίξτε ένα περιοδικό art & decoration και σκεφτείτε πως θα μπορούσατε να αλλάξετε τη διακόσμηση του σπιτιού σας
- ανοίξτε το παράθυρο και παρατηρήστε ότι συμβαίνει εκεί έξω
- ανοίξτε φύλο για πίτα
- ξαπλώστε ανάσκελα και κοιτάξτε το ταβάνι…
- καθίστε σε ένα μαξιλάρι στο πάτωμα, σαν καθιστική διαμαρτυρία για την μόλυνση του πλανήτη
- βάλτε ένα τραγούδι που να μιλάει στην καρδιά σας, αλήθεια ποιο είναι το αγαπημένο σας;
- Διαβάστε ένα ποίημα του αγαπημένου σας ποιητή, αλήθεια ποιος είναι;
- Βάλτε ένα μουσικό κομμάτι που σας αρέσει και χορέψτε το με τον σύντροφό σας ή με το παιδί σας αν είστε όλοι μαζί.
- Χορέψτε μόνος σας ή με παρέα
- Μιλήστε μόνος σας μπροστά σε ένα καθρέφτη
- Ζωγραφίστε κάτι με νερομπογιές και κολλήστε το για 1 ώρα στον τοίχο για να το θαυμάσετε.
Οι ερωτήσεις της Αντίστασης στην αλλαγή:
1. Ποιος θεωρεί τον εαυτό του εξαρτημένο:
2. Ποιος θέλει να απεξαρτηθεί;
3. Γιατί να απεξαρτηθείς αφού υπάρχουν κι άλλες εξαρτήσεις πιο βλαβερές, όπως κάπνισμα, internet, αλκοόλ, ναρκωτικά, πολυφαγία κ.α. από αυτή ;
4. Χρειάζεται ένας ορισμός της εξάρτησης γενικά, δηλαδή τι σημαίνει εξάρτηση ή είναι πιο σωστό ο καθένας να κρίνει μόνος του, με τα δικά του μέτρα και σταθμά ;
5. Εντέλει, τι θεωρείται εξάρτηση και γιατί να χρειάζομαι βοήθεια η καθοδήγηση ή υποστήριξη για κάτι που με ευχαριστεί, που με διασκεδάζει, που μου κάνει παρέα, που μου γεμίζει τις άδειες ώρες μου, που μου διώχνει το αίσθημα της μοναξιάς, που με κοιμίζει, με ξυπνάει το πρωί, με θυμώνει, με μορφώνει, με διαπαιδαγωγεί, με ενημερώνει, με κάνει να ξεχνιέμαι, να, να, να …με κάνει να μη σκέφτομαι και να χαλάω φαιά ουσία, ακούω έτοιμες απόψεις άλλων –πολιτικές, ιδεολογικές, καλλιτεχνικές, επιστημονικές, μαγειρικές κλπ- και διαλέγω ποια μου ταιριάζει καλύτερα και με καλύπτει, δε χρειάζεται να τρέχω να βρίσκω ποιό νέο προϊόν κυκλοφόρησε, το μαθαίνω αμέσως, ούτε ποιό είναι το καλύτερο, βλέπω τις διαφημίσεις και ανάλογα με τα επιχειρήματά τους (μουσική, χρώματα, μοντέλα ημίγυμνα) αποφασίζω ποιο μου αρέσει περισσότερο και το αγοράζω, ενημερώνομαι για τις τάσεις της μόδας, για τον τρόπο ζωής που θα έπρεπε να ζω αν ζούσα …
Μπορώ λοιπόν να ζήσω έστω και 1 μέρα χωρίς τηλεόραση;
Αν η απάντηση είναι αρνητική τότε δεν νομίζω ότι χρειάζεται άλλος ορισμός της εξάρτησης.
ΕΝ ΤΕΛΕΙ
· Μήπως η τηλεόραση βλάπτει σοβαρά την αλήθεια και την πραγματικότητα ;
· Τι λέτε, μήπως αξίζει να δοκιμάσουμε για λίγο έστω να ζήσουμε για λίγο χωρίς τηλεόραση ( ο καθένας μας όσο αντέχει) και να γυρίσουμε μετά από 1 χρόνο ας πούμε στην «αγκαλιά» της και πάλι να δούμε τι έχει αλλάξει, κι αν κάτι έχει αλλάξει … μέσα μας, έξω μας, γύρω μας, μέσα σ’ αυτήν ;
· Φυσικά, ανεξάρτητα από την απάντηση, είναι πιο σωστό να κρίνει μόνος του ο καθένας , αν αξίζει την προσπάθεια να ζήσει χωρίς εξάρτηση από την τηλεόραση την υπόλοιπη ζωή του!
Αντί επιλόγου
Το κείμενο γράφτηκε από μια πρώην εξαρτημένη που ψάχνει νέους τρόπους επικοινωνίας με τους ανθρώπους και νέους δρόμους διεξόδου από τη μοναξιά του κελιού με την ανοιχτή πόρτα….
Δύο χρόνια καθαρή, μετά από μια γενναία προσπάθεια που ξεκίνησε το Φεβρουάριο του 2010 και η οποία προέκυψε μετά από το τρομοκρατικό χτύπημα της προπαγάνδας των καλών αυτών ανθρώπων που λέγονται «δημοσιογράφοι» για την αναγκαιότητα του εμβολιασμού κατά του «αγνώστου ιού» και για χάρη του πανικού που βίωσα ως ιδανικά εξαρτημένο τηλεοπτικό θύμα.
Και 8 χρόνια καθαρή, ως πρώην καπνίστρια, θεωρώ ότι και η Εκστρατεία κατά της Τηλεόρασης θα πρέπει να αξιολογηθεί από το Υπουργείο Υγείας ως ίσης αξίας προσπάθεια με την πρόσφατη Εκστρατεία κατά του Καπνίσματος – Καπνιστών… και να προβληθεί ανάλογα με φυλλάδια και αφίσες (όχι μέσω της τηλεόρασης εννοείται), για την βελτίωση της υγείας του γενικού πληθυσμού και στην αναβάθμιση της ποιότητας της ζωής των πολιτών της χώρας.
Με την ελπίδα να μπουν στο καθημερινό μας λεξιλόγιο λέξεις όπως οι παρακάτω, και με όποια σειρά επιθυμείτε:
1. Γαλήνη *
2. Ασφάλεια *
3. Ειρήνη *
4. Σοφία *
5. Αγάπη *
6. Νοιάξιμο*
7. Χαρά *
8. Αφθονία *
*Αν θέλετε γράψτε τις λέξεις αυτές πάνω σε ένα γυάλινο μπουκάλι με μαρκαδόρο οινοπνεύματος , με τα χρώματα που θέλετε, για να πίνετε νερό κάθε μέρα από αυτό. Στη μνήμη όλων όσων έδωσαν τη ζωή τους για μια καλύτερη κοινωνία ανθρώπων.
Για τη συγγραφή του κειμένου
Η 2 χρόνια καθαρή
Την έμπνευση για τη συγγραφή του κειμένου αυτού μου την έδωσε το παρακάτω τραγουδάκι από την παιδική παράσταση που παίχτηκε το 1979 στο θέατρο Καλογεροπούλου-Φέρτη:
ΑΠΟ ΤΗΝ ΠΑΙΔΙΚΗ ΠΑΡΑΣΤΑΣΗ «Ο ΜΟΡΜΟΛΗΣ»
Η τηλεόραση
Μέσα στο σπίτι σε κάθε γωνιά
Ένα κουτάκι σαλεύει
Ανάβει σβήνει με 2 κουμπιά
Και τους μεγάλους μαγεύει
Πρωί , μεσημέρι, απόγευμα, βράδυ
Κάποιος το βάζει
Μικροί και μεγάλοι μες στο σκοτάδι
Κάνουμε χάζι
Η μανούλα στην κουζίνα μαγειρεύει και ξεχνά
Η γιαγιάκα η Ματίνα χασμουριέται μα κοιτά
Ο παππούς που τρώει σούπα
Και κρεμιέται στο κουτί
Πιάνει με τ’ αφτιά την κούπα
Με τη μύτη το ψωμί
Γύρω γύρω καθισμένοι και στη μέση λαμπερή
Τηλεόραση αναμμένη
Κι ο Μανώλης στο σκαμνί
Έχω μια στην τουαλέτα, κι άλλες πέντε στο σαλόνι
τρείς κινούν με βαγονέτα
έχω μια και στο μπαλκόνι
Η γιαγιά ξετρελαμένη δεν κουνάει από το σπίτι
το Βαρτάνη περιμένει να φανεί στο νεροχύτη
Ο μπαμπάς με το ξυράφι κόβεται συχνά και βρίζει
Η μαμά φτιάχνει πιλάφι και ξεχνά να βάλει ρύζι
Το θαυματουργό κουτί
Το λατρεύουν οι κουτοί
Στο κουτί κουτός κοιτά
Κουταμάρες στη σειρά
Τέλος
Όποια και όποιος θέλει να εκφράσει την άποψή του για το κείμενο αυτό και θέλει να προτείνει τρόπους αντίστασης στην τηλεοπτική «παιδεία», την τηλεοπτική « μόρφωση», την τηλεοπτική «διαπαιδαγώγηση», «εκπαίδευση» και τέλος στον ύπουλο στόχο της εξημέρωσης …μπορεί αν θέλει να στείλει στο e-mail: homusevo@gmail.com την πρότασή του για “αντισταθμιστικές δραστηριότητες” για εξαρτημένους. Οι «ανταποκρίσεις» όλων θα τυπωθούν και θα διανεμηθούν σε διαθέσιμα free stands σε διάφορα σημεία του metro της πόλης μας για την ανταλλαγή σκέψεων και ιδεών. Όποιος/α θέλει ας διαδώσει το κείμενο με τον ίδιο τρόπο.
athens.indymedia
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου