Αυτή είναι η κατάσταση που πρόκειται να υπάρξει στο επόμενο διάστημα, όπου θα συνεχίζει να καλπάζει η εξουσιαστική θηριωδία. Οι κατ’ εξοχήν εντεταλμένοι της κυριαρχίας (ΝΔ και ΠΑΣΟΚ) θα συνεχίσουν το έργο τους συνεπικουρούμενοι από τους υπόλοιπους, που «ατύχησαν» στην εκλογική «αναμέτρηση» και οι οποίοι θα παίξουν το χαρτί της «αντιπολίτευσης», που στην πραγματικότητα είναι αυτό της συμπολίτευσης με την κυριαρχία, αφού θα κάνουν τα πάντα να προσαρμόσουν τον κόσμο στα μέτρα που αποσκοπούν στους στόχους της, που είναι η χειροτέρευση των συνθηκών σκλαβιάς..
Όπως έχει γραφτεί, το σχήμα ΝΔ, ΠΑΣΟΚ, ΔΗΜΑΡ ήταν από τις προηγούμενες εκλογές έτοιμο. Ο Κουβέλης είναι ο συνηθισμένος μαϊντανός για τις δύσκολες περιπτώσει ς (βλέπε και 1989), όπου χρειάζεται το αριστερό «άλλοθι» για τα μπορέσουν να επικρατήσουν οι επιλογές της κυριαρχίας .
Τα πάντα κινήθηκαν βάσει ενός προδιαγεγραμμένου σχεδίου.
Το καραγκιοζιλίκι της επανάληψης των εκλογών, ενώ το «Team» ήταν έτσι κι αλλιώς έτοιμο, αφορούσε τη ν προσπάθεια συσπείρωσης ενός κομματιού πανικόβλητων ψηφοφόρων (λόγω των ψεύτικων μεν, τρομοκρατικών δε διλλημάτων που τους πλασαρίστηκαν) στα κόμματα που θα έπαιζαν το ρόλο του νέου κατασκευασμένου δίπολου.
Τα αποτελέσματα δείχνουν πως αυτοί που έχουν προ πολλού ανταλλάξει μια θέση για ελεύθερα σκεπτόμενους ανθρώπους με το ρόλο του υποχείριου της εξουσίας, που ακούει στο όνομα ψηφοφόρος, έδωσαν το «ελεύθερο» στο να συνεχιστεί η επέλαση της κυριαρχίας.
Η επανάληψη των εκλογών αποσκοπούσε, ακόμα, στο να ξεχαστεί το «χρέος» και να στραφεί η προσοχή των ψηφοφόρων στο πώς αυτό θα ξεπληρωθεί.
Η πεντακομματική βουλή έγινε επτακομματική, αλλά στην πραγματικότητα είναι η παλιά πεντακομματική, αφού οι Καμμένοι είναι κομμάτι που ανήκε προηγουμένως στη ΝΔ και η ΔΗΜΑΡ στον Σύριζα, ενώ η Χρυσή Αυγή αντικατέστησε το ΛΑΟΣ
Τα ίδια Παντελάκη μου, τα ίδια Παντελή μου!
Στη βουλή που συγκροτείται όλοι θα έχουν το λόγο και το ρόλο τους, αλληλοσυμπληρώνοντας ο καθένας τα κενά που θα αφήνει ένας έκαστος των υπολοίπων.
Ο Σύριζα θα παίξει το συνηθισμένο ρόλο συγκράτησης του κόσμου προετοιμάζοντας το έδαφος και ευελπιστώντας πως στις επόμενες εκλογές θα ευνοηθεί περισσότερο από το μπλοκ της κυριαρχίας. Για να γίνει, όμως, αυτό θα χρειαστεί να δώσει τα καλύτερα διαπιστευτήρια. Και θα το πράξει!
Πάντως, αυτό που ξεπερνά τις κάθε λογής εξουσιαστικές καταστάσεις και μεθοδεύσεις είναι το μέγεθος της μη συμμετοχής στην εκλογική διαδικασία, που κι αυτή τη φορά έδωσε το εντυπωσιακό του παρόν.
Ας το δούμε πιο συγκεκριμένα:
Εγγεγραμμένοι: 9.951.970
Ψήφισαν: 6.216.856 (62,47%)
Έγκυρα: 6.155.527
Αποχή: 3.736.114 (37,53%)
Άκυρα: 36.277Λευκά: 25.052
Ενώ στις εκλογές του 2009 ο αριθμός των μη συμμετεχόντων ήταν 2.885.659 (ποσοστό 29,05% ), στις εκλογές του Μαΐου 2012, δηλαδή μετά από δυόμιση ακριβώς χρόνια, το ποσοστό της μη συμμετοχής αυξήθηκε σε 3.472.656 (ποσοστό 34,90%).
Τώρα κοιτάξτε την «έκπληξη». Μέσα σε 40 μέρες ο αριθμός αυτών που δεν προσήλθαν στις κάλπες έφτασε τα 3.736.114 ανεβάζοντας το ποσοστό της μη συμμετοχής στο 37,53% δηλαδή 2,63% περισσότερο από αυτό του Μαΐου και σε 263.458 τούς επί πλέον απέχοντες από την εκλογική διαδικασία.
Κι όμως, αυτό το γεγονός πέρασε στο ντούκου. Επειδή, αν έδιναν την σημασία που πραγματικά έχει για το σύστημα κυριαρχίας εκμετάλλευσης και εξαπάτησης των ανθρώπων, τότε θα έπρεπε να ομολογήσουν πως στηρίζονται σε σαπισμένα υποστυλώματα, ψηφοφόρων, που ακόμα δεν έχουν καταλάβει την ουσία της κάθε εκλογικής διαδικασίας, αυτής που τους κατευθύνει στο να νομιμοποιούν τα προαποφασισμένα και να πέφτουν σε παγίδες και διλλήματα του είδους δεξιά ή αριστερά, ενώ και οι δύο εκδοχές είναι οι όψεις του σύγχρονου Ιανού, που ακούει στο όνομα κυριαρχία.
Θα τρέμουν οι κυρίαρχοι (κι αυτό είναι σίγουρο) στη σκέψη (αλλά και στη δυνατότητα που υπάρχει) ότι ένα μέρος από αυτούς που δεν ψήφισαν δεν θα παραμείνει στη θέση του θεατή.
Και είναι σίγουρο πως αυτή η συνεχιζόμενη αύξηση των μη συμμετεχόντων στις εκλογές είναι ένα μήνυμα που δείχνει πως μια τέτοια στάση εμπεριέχει δυνατότητες που ξεπερνούν τα όρια που έχουν θέσει οι εξουσιαστές και οι σφογγοκωλάριοι τους.
Ενώ στις εκλογές του 2009 ο αριθμός των μη συμμετεχόντων ήταν 2.885.659 (ποσοστό 29,05% ), στις εκλογές του Μαΐου 2012, δηλαδή μετά από δυόμιση ακριβώς χρόνια, το ποσοστό της μη συμμετοχής αυξήθηκε σε 3.472.656 (ποσοστό 34,90%).
Τώρα κοιτάξτε την «έκπληξη». Μέσα σε 40 μέρες ο αριθμός αυτών που δεν προσήλθαν στις κάλπες έφτασε τα 3.736.114 ανεβάζοντας το ποσοστό της μη συμμετοχής στο 37,53% δηλαδή 2,63% περισσότερο από αυτό του Μαΐου και σε 263.458 τούς επί πλέον απέχοντες από την εκλογική διαδικασία.
Κι όμως, αυτό το γεγονός πέρασε στο ντούκου. Επειδή, αν έδιναν την σημασία που πραγματικά έχει για το σύστημα κυριαρχίας εκμετάλλευσης και εξαπάτησης των ανθρώπων, τότε θα έπρεπε να ομολογήσουν πως στηρίζονται σε σαπισμένα υποστυλώματα, ψηφοφόρων, που ακόμα δεν έχουν καταλάβει την ουσία της κάθε εκλογικής διαδικασίας, αυτής που τους κατευθύνει στο να νομιμοποιούν τα προαποφασισμένα και να πέφτουν σε παγίδες και διλλήματα του είδους δεξιά ή αριστερά, ενώ και οι δύο εκδοχές είναι οι όψεις του σύγχρονου Ιανού, που ακούει στο όνομα κυριαρχία.
Θα τρέμουν οι κυρίαρχοι (κι αυτό είναι σίγουρο) στη σκέψη (αλλά και στη δυνατότητα που υπάρχει) ότι ένα μέρος από αυτούς που δεν ψήφισαν δεν θα παραμείνει στη θέση του θεατή.
Και είναι σίγουρο πως αυτή η συνεχιζόμενη αύξηση των μη συμμετεχόντων στις εκλογές είναι ένα μήνυμα που δείχνει πως μια τέτοια στάση εμπεριέχει δυνατότητες που ξεπερνούν τα όρια που έχουν θέσει οι εξουσιαστές και οι σφογγοκωλάριοι τους.
ΠΗΓΗ: anarchypress
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου