Κάθεται σε μια ξύλινη καρέκλα, πάνω στο στενό πεζοδρόμιο. Πίσω στο περβάζι του παραθύρου ένα ραδιοφωνάκι τού κρατά συντροφιά με τις μελωδίες του. Στα χέρια ένα μπεγλέρι, ρίχνοντας μία-μία τις χάντρες, μετρώντας ίσως τις ατελείωτες ώρες μοναξιάς. Χαιρετά έναν επίσης ηλικιωμένο που περνά από το δρόμο. «Πώς είσαι; Καλά;».
Η σύντομη συζήτησή τους που θα σπάσει τη μονοτονία της «βουβής» καθημερινότητάς του, θα περιοριστεί σε πολύ συγκεκριμένα θέματα. Πάντως δεν θα ασχοληθεί καθόλου με τις γιορτές του Πάσχα, τις προετοιμασίες και πού θα περάσουν αυτές τις άγιες ημέρες.
Για τα άτομα που ζουν μόνα τους κάθε γιορτή είναι μελαγχολία....
Η απουσία συντροφιάς και η έλλειψη των προσώπων της οικογένειάς τους γίνεται περισσότερο αισθητή, μεγεθύνοντας τη θλίψη τους.
Ενώ οι γύρω τους τρέχουν για ψώνια και για ετοιμασίες, εκείνοι αν κάτι περιμένουν για την περίοδο των γιορτών, είναι να καθίσουν σε ένα τραπέζι με κόσμο, να μιλήσουν, να έχουν παρέα, να ξεχαστούν... Αυτή θα είναι η δική τους Ανάσταση, εάν υπάρξει. Διαφορετικά οι γιορτές θα σταματήσουν για τους ίδιους στην εβδομάδα των Παθών.
Η συνένωση γειτονικών Δήμων με το Δήμο Βόλου αποκάλυψε μια ζοφερή πραγματικότητα. Η «συνένωση» των περιστατικών μοναχικών ατόμων στον ενιαίο Δήμο Βόλου οδήγησε σε έναν αριθμό που προκαλεί σοκ: 1.000 άτομα είναι μοναχικά!
Η έκταση του προβλήματος, που έλαβε από τα στοιχεία όλων των πρώην Δήμων που εντάχθηκαν στο Βόλο, έχει συγκλονίσει τις αρμόδιες κοινωνικές υπηρεσίες.
Μέχρι πριν από μήνες κάθε Δήμος τηρούσε τα δικά του στοιχεία για μοναχικά και άπορα άτομα, τη φροντίδα των οποίων είχε μέσα από το «Βοήθεια στο Σπίτι». Πλέον το άθροισμα των αριθμητικών στοιχείων δημιουργεί έντονο προβληματισμό, αν αναλογιστεί κανείς ότι ο πρώην Δήμος Βόλου είχε καταγεγραμμένα 300 περίπου μοναχικά άτομα.
«Αυτές τις άγιες ημέρες δεν θέλουν τίποτε περισσότερο από το να τους χτυπήσεις την πόρτα. Να την ανοίξουν και να δουν ένα άτομο να περνά στο σπιτικό τους. Όχι τόσο για να τους βοηθήσει στα ψώνια ή φροντίζοντας για τα φάρμακά τους και την καθαριότητα του χώρου τους, αλλά για να μιλήσουν...», λέει η πρόεδρος του Δημοτικού Οργανισμού Υγείας Κατερίνα Μπαρμπουδάκη.
Μια κουβέντα, ένα χαμόγελο, η συντροφιά έστω και για λίγο. Είναι ό,τι έχουν ανάγκη, τώρα που οι γιορτές θα συγκεντρώσουν τις οικογένειες γύρω από το ίδιο τραπέζι.
Οι κοινωνικές υπηρεσίες του Δήμου ετοιμάζονται για να αντιμετωπίσουν αυτές τις γνώριμες καταστάσεις. Οι επισκέψεις στα σπίτια μοναχικών ατόμων θα πυκνώσουν ενόψει των εορτών του Πάσχα από το «Βοήθεια στο σπίτι». Θα υπάρξει μέριμνα, ώστε στο σπίτι τους να υπάρξουν τα στοιχειώδη για αυτές τις ημέρες. Διότι στην πλειονότητά τους τα μοναχικά άτομα είναι ηλικιωμένα με συντάξεις πενιχρές και η κατάστασή τους αγγίζει τα όρια της φτώχιας.
Η σύντομη συζήτησή τους που θα σπάσει τη μονοτονία της «βουβής» καθημερινότητάς του, θα περιοριστεί σε πολύ συγκεκριμένα θέματα. Πάντως δεν θα ασχοληθεί καθόλου με τις γιορτές του Πάσχα, τις προετοιμασίες και πού θα περάσουν αυτές τις άγιες ημέρες.
Για τα άτομα που ζουν μόνα τους κάθε γιορτή είναι μελαγχολία....
Η απουσία συντροφιάς και η έλλειψη των προσώπων της οικογένειάς τους γίνεται περισσότερο αισθητή, μεγεθύνοντας τη θλίψη τους.Ενώ οι γύρω τους τρέχουν για ψώνια και για ετοιμασίες, εκείνοι αν κάτι περιμένουν για την περίοδο των γιορτών, είναι να καθίσουν σε ένα τραπέζι με κόσμο, να μιλήσουν, να έχουν παρέα, να ξεχαστούν... Αυτή θα είναι η δική τους Ανάσταση, εάν υπάρξει. Διαφορετικά οι γιορτές θα σταματήσουν για τους ίδιους στην εβδομάδα των Παθών.
Η συνένωση γειτονικών Δήμων με το Δήμο Βόλου αποκάλυψε μια ζοφερή πραγματικότητα. Η «συνένωση» των περιστατικών μοναχικών ατόμων στον ενιαίο Δήμο Βόλου οδήγησε σε έναν αριθμό που προκαλεί σοκ: 1.000 άτομα είναι μοναχικά!
Η έκταση του προβλήματος, που έλαβε από τα στοιχεία όλων των πρώην Δήμων που εντάχθηκαν στο Βόλο, έχει συγκλονίσει τις αρμόδιες κοινωνικές υπηρεσίες.
Μέχρι πριν από μήνες κάθε Δήμος τηρούσε τα δικά του στοιχεία για μοναχικά και άπορα άτομα, τη φροντίδα των οποίων είχε μέσα από το «Βοήθεια στο Σπίτι». Πλέον το άθροισμα των αριθμητικών στοιχείων δημιουργεί έντονο προβληματισμό, αν αναλογιστεί κανείς ότι ο πρώην Δήμος Βόλου είχε καταγεγραμμένα 300 περίπου μοναχικά άτομα.
«Αυτές τις άγιες ημέρες δεν θέλουν τίποτε περισσότερο από το να τους χτυπήσεις την πόρτα. Να την ανοίξουν και να δουν ένα άτομο να περνά στο σπιτικό τους. Όχι τόσο για να τους βοηθήσει στα ψώνια ή φροντίζοντας για τα φάρμακά τους και την καθαριότητα του χώρου τους, αλλά για να μιλήσουν...», λέει η πρόεδρος του Δημοτικού Οργανισμού Υγείας Κατερίνα Μπαρμπουδάκη.Μια κουβέντα, ένα χαμόγελο, η συντροφιά έστω και για λίγο. Είναι ό,τι έχουν ανάγκη, τώρα που οι γιορτές θα συγκεντρώσουν τις οικογένειες γύρω από το ίδιο τραπέζι.
Οι κοινωνικές υπηρεσίες του Δήμου ετοιμάζονται για να αντιμετωπίσουν αυτές τις γνώριμες καταστάσεις. Οι επισκέψεις στα σπίτια μοναχικών ατόμων θα πυκνώσουν ενόψει των εορτών του Πάσχα από το «Βοήθεια στο σπίτι». Θα υπάρξει μέριμνα, ώστε στο σπίτι τους να υπάρξουν τα στοιχειώδη για αυτές τις ημέρες. Διότι στην πλειονότητά τους τα μοναχικά άτομα είναι ηλικιωμένα με συντάξεις πενιχρές και η κατάστασή τους αγγίζει τα όρια της φτώχιας.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου