(Το παρακάτω έγκλημα συντελείται με πολιτική απόφαση και χωρίς να έχει προηγηθεί αξιολόγηση και διαβάθμιση από τα ΓΑΚ-γενικά αρχεία του κράτους)
Ένα σκάνδαλο συγκάλυψης σκανδάλων θα ολοκληρωθεί τις επόμενες ημέρες στο υπουργείο Οικονομικών. Με πολιτική απόφαση της ΝΔ και με συνοπτικές πρακτικές της σημερινής ηγεσίας, τα αρχεία του υπουργείου Οικονομικών (και αυτά του πρώην Συντονισμού) οδηγούνται στην καταστροφή. Το επιχείρημα είναι πως έχουν ρυπανθεί από διαρροή της επικίνδυνης ουσίας κλοφέν το 2003. Το επιχείρημα όμως δεν έχει καμιά σχέση με την αλήθεια, αφού τα αρχεία θα καταστραφούν με συμβατικές μεθόδους και όχι με ειδική θερμοκαταστροφή σε χώρα του εξωτερικού, πράγμα το οποίο θα συνέβαινε αν είχαν πραγματικά κλοφέν.
Το τραγικό επίσης είναι πως εμφανίζονται ως αρχεία χωρίς ιδιαίτερη σημασία, ενώ στην πραγματικότητα είναι αρχεία των ιδιωτικών επενδύσεων στην Ελλάδα μετά τη δεκαετία του 50 και αρχεία με τις συμβάσεις του υπουργείου των τελευταίων χρόνων. Για την μεν, πρώτη περίπτωση είναι οι συμβάσεις που περιγράφουν την οικονομική ιστορία της Ελλάδας μετά τον εμφύλιο, με όλα τα στοιχεία των χαριστικών δανείων και των σκανδαλωδών ρυθμίσεων που δημιούργησε την ελληνική αστική τάξη. Για την δεύτερη περίπτωση είναι αρχεία που σχετίζονται με την SIEMENS, τα Κοινοτικά Πλαίσια Στήριξης και βέβαια τις συμβάσεις για τα υποβρύχια για τις οποίες ο νυν υπουργός Οικονομικών Ευαγ. Βενιζέλος, ίσως χρειαστεί να δώσει εξηγήσεις για τον τρόπο που λειτούργησε με χαριστικές ρυθμίσεις.
Το συμβάν που χρησιμοποιείται ως άλλοθι, είναι μια διαρροή του 2003. Μετασχηματιστές της ΔΕΗ παλιά τεχνολογίας, με μόνωση πυκνωτών κλοφέν (πολυχλωριομένα διφαινύλια), παρουσίασαν διαρροή. Το κλοφέν, ισχυρή καρκινογόνος ουσία, που επί χρόνια χρησιμοποιούσε η ΔΕΗ, μπορεί να αποβεί μοιραίο σε περίπτωση κυρίως πυρκαγιάς, απελευθερώνοντας διοξίνες και φουράνια. Η διαρροή κινητοποίησε τότε τις Αρχές και ξεκίνησε η διαδικασία απορρύπανσης του χώρου. Η εταιρεία SUK, ανέλαβε την απορρύπανση. Μια διαδικασία που κράτησε μήνες και στοίχισε πάνω από 500.000 ευρώ.
Και ξαφνικά συνδικαλιστικές «ανησυχίες»
Την εποχή εκείνη είχαν ελεγχθεί οι γειτονικοί χώροι του υπουργείου για πιθανή ρύπανση. Οι έλεγχοι έδειξαν πως το κλοφέν στο χώρο ήταν περίπου στα φυσιολογικά πλαίσια μετά την απορρύπανση. Τα αρχεία που φυλάσσονταν στα υπόγεια και τα οποία δεν ήταν στο χώρο της διαρροής, επικοινωνούσαν με
μία σήραγγα με την αίθουσα εκείνων που είχαν προσβληθεί. Οι μετρήσεις που έγιναν στα αρχεία έδειξαν πως ήταν σχεδόν σε φυσιολογικά όρια και θα μπορούσαν να επανέλθουν, αν οι χώροι ήταν αεριζόμενοι.
Οι χώροι όμως (2ο και 3ο υπόγειο) παρέμειναν κλειστοί .Τα υπόγεια τα επισκέπτονταν μόνο ένας υπάλληλος για να εναποθέσει νέα αρχεία. Και ενώ η ιστορία φαινόταν πως είχε λήξει, το 2009, προκλήθηκε θόρυβος από ομάδα συνδικαλιστών που υποστήριζε πως οι εργαζόμενοι κινδύνευαν στο υπουργείο. Αυτή η «ανησυχία» οδήγησε στις 27 Μαΐου του 2009, στην ενσωμάτωση ενός άρθρου στο άσχετο νομοσχέδιο περί «φορολογίας εισοδήματος» (3763/2009 άρθρο 29) που προέβλεπε την καταστροφή των αρχείων. Χωρίς βέβαια νέες μετρήσεις, αλλά ούτε οποιαδήποτε πρόβλεψη για δημιουργία αντιγράφων.
Μετά την απορρύπανση του υπογείου, το Τμήμα Χημείας του Πανεπιστημίου Κρήτης, έκανε εξειδικευμένες μετρήσεις σε όλο το κτήριο. Όπως διαβεβαιώνει μιλώντας στο www.koutipandoras.gr ο πρύτανης του Πανεπιστημίου Ευρυπίδης Στεφάνου, επικεφαλής της ομάδας έρευνας και μετρήσεων «οι μετρήσεις την εποχή εκείνη, μετά την απορρύπανση, έδειξαν πως όλα ήταν μέσα στα φυσιολογικά όρια. Για τις μετρήσεις χρησιμοποιήθηκαν τα γερμανικά όρια. Τόσο οι όροφοι του υπουργείου, όσο και τα ίδια τα υπόγεια ήταν εντός ορίων».
Παρά τις επιστημονικές διαβεβαιώσεις, οι υπουργοί Παυλόπουλος και Παπαθανασίου, υπέγραψαν την απόφαση καταστροφής το 2009. Την εποχή δηλαδή που είχε αποφασιστεί το κλείσιμο της Βουλής και η αυτόματη παραγραφή των ποινικών ευθυνών των υπουργών. Απ ό,τι φαίνεται τα αποδεικτικά στοιχεία ήταν η μοναδική εκκρεμότητα.
Λένε για κλοφέν, αλλά τα καταστρέφουν ως χαρτιά
Το τελευταίο διάστημα, το υπουργείο Οικονομικών προσπάθει να τελειώσει με αυτή την εκκρεμότητα. Έτσι με ανάθεση στην εταιρεία SUK, η οποία είχε κάνει τον καθαρισμό, επιχειρεί τις επόμενες ημέρες στην καταστροφή των ντοκουμέντων. Χωρίς να υπάρχουν ενδείξεις για κλοφέν ούτε και μετρήσεις. Η συμπεριφορά του υπουργείου απέναντι στα αρχεία που υποτίθεται έχουν κλοφέν, είναι αποδεικτική πως τους ενδιαφέρει μόνο η καταστροφή. Στην περίπτωση που τα αρχεία είχαν ρυπανθεί με κλοφέν έπρεπε όχι μόνο να υπάρχουν μετρήσεις, αλλά να καταστραφούν με ειδική μέθοδο στο εξωτερικό (Γερμανία, Δανία, Ολλανδία). Η διαδικασία περιλαμβάνει συνθήκες ύψιστης ασφάλειας και κοστίζει εκατοντάδες χιλιάδες ευρώ. Στην ανάθεση καταστροφής των αρχείων, με 2-3 χιλιάδες ευρώ, η εταιρεία θα πάρει με ένα φορτηγό τα έγγραφα για να τα καταστρέψει.
Δηλαδή ή τα αρχεία έχουν κλοφέν και το υπουργείο τα στέλνει στην υψικάμινο να καούν και να γεμίσουν με διοξίνες την Αττική σκοτώνοντας κόσμο, ή δεν έχουν κλοφέν και το χρησιμοποιούν ως επιχείρημα για να καταστρέψουν τα αρχεία των σκανδάλων.
Είναι πάντως τραγικό το γεγονός ότι σε αυτό τον σχεδιασμό, χρησιμοποιούνται οι εργαζόμενοι και ο φόβος τους για να υλοποιήσουν ένα σχέδιο συγκάλυψης. Εντύπωση προκαλεί πως οι σύλλογοι των εργαζομένων μπαίνουν για δεύτερη φορά στη λογική της συγκάλυψης μέσα από υπεράσπιση «δικαιωμάτων». Πριν από ένα μήνα, όταν ο γενικός γραμματέας του ΚΕΠΥΟ Διομήδης Σπινέλλης, έκανε καταγγελίες για διαφθορά από υπαλλήλους του υπουργείου Οικονομικών, οι σύλλογοι εργαζομένων «προσβεβλημένοι» είχαν απειλήσει με απεργίες αν προχωρούσε οποιαδήποτε έρευνα.
Κώστας Βαξεβάνης
Υ.Γ. Είναι η τρίτη φορά που επιχειρείται καταστροφή ιστορικών αρχείων. Η πρώτη φορά ήταν το 1975 όταν ο Κ. Καραμανλής κατέστρεψε σε μία νύχτα τα αρχεία με τους δοσίλογους της κατοχής και το 1981 όταν ο Αν. Παπανδρέου κατέστρεψε τους φακέλους πολιτικών φρονημάτων.
ΠΗΓΗ
ergasiakodeltio
Ένα σκάνδαλο συγκάλυψης σκανδάλων θα ολοκληρωθεί τις επόμενες ημέρες στο υπουργείο Οικονομικών. Με πολιτική απόφαση της ΝΔ και με συνοπτικές πρακτικές της σημερινής ηγεσίας, τα αρχεία του υπουργείου Οικονομικών (και αυτά του πρώην Συντονισμού) οδηγούνται στην καταστροφή. Το επιχείρημα είναι πως έχουν ρυπανθεί από διαρροή της επικίνδυνης ουσίας κλοφέν το 2003. Το επιχείρημα όμως δεν έχει καμιά σχέση με την αλήθεια, αφού τα αρχεία θα καταστραφούν με συμβατικές μεθόδους και όχι με ειδική θερμοκαταστροφή σε χώρα του εξωτερικού, πράγμα το οποίο θα συνέβαινε αν είχαν πραγματικά κλοφέν.
Το τραγικό επίσης είναι πως εμφανίζονται ως αρχεία χωρίς ιδιαίτερη σημασία, ενώ στην πραγματικότητα είναι αρχεία των ιδιωτικών επενδύσεων στην Ελλάδα μετά τη δεκαετία του 50 και αρχεία με τις συμβάσεις του υπουργείου των τελευταίων χρόνων. Για την μεν, πρώτη περίπτωση είναι οι συμβάσεις που περιγράφουν την οικονομική ιστορία της Ελλάδας μετά τον εμφύλιο, με όλα τα στοιχεία των χαριστικών δανείων και των σκανδαλωδών ρυθμίσεων που δημιούργησε την ελληνική αστική τάξη. Για την δεύτερη περίπτωση είναι αρχεία που σχετίζονται με την SIEMENS, τα Κοινοτικά Πλαίσια Στήριξης και βέβαια τις συμβάσεις για τα υποβρύχια για τις οποίες ο νυν υπουργός Οικονομικών Ευαγ. Βενιζέλος, ίσως χρειαστεί να δώσει εξηγήσεις για τον τρόπο που λειτούργησε με χαριστικές ρυθμίσεις.
Το συμβάν που χρησιμοποιείται ως άλλοθι, είναι μια διαρροή του 2003. Μετασχηματιστές της ΔΕΗ παλιά τεχνολογίας, με μόνωση πυκνωτών κλοφέν (πολυχλωριομένα διφαινύλια), παρουσίασαν διαρροή. Το κλοφέν, ισχυρή καρκινογόνος ουσία, που επί χρόνια χρησιμοποιούσε η ΔΕΗ, μπορεί να αποβεί μοιραίο σε περίπτωση κυρίως πυρκαγιάς, απελευθερώνοντας διοξίνες και φουράνια. Η διαρροή κινητοποίησε τότε τις Αρχές και ξεκίνησε η διαδικασία απορρύπανσης του χώρου. Η εταιρεία SUK, ανέλαβε την απορρύπανση. Μια διαδικασία που κράτησε μήνες και στοίχισε πάνω από 500.000 ευρώ.
Και ξαφνικά συνδικαλιστικές «ανησυχίες»
Την εποχή εκείνη είχαν ελεγχθεί οι γειτονικοί χώροι του υπουργείου για πιθανή ρύπανση. Οι έλεγχοι έδειξαν πως το κλοφέν στο χώρο ήταν περίπου στα φυσιολογικά πλαίσια μετά την απορρύπανση. Τα αρχεία που φυλάσσονταν στα υπόγεια και τα οποία δεν ήταν στο χώρο της διαρροής, επικοινωνούσαν με
μία σήραγγα με την αίθουσα εκείνων που είχαν προσβληθεί. Οι μετρήσεις που έγιναν στα αρχεία έδειξαν πως ήταν σχεδόν σε φυσιολογικά όρια και θα μπορούσαν να επανέλθουν, αν οι χώροι ήταν αεριζόμενοι.
Οι χώροι όμως (2ο και 3ο υπόγειο) παρέμειναν κλειστοί .Τα υπόγεια τα επισκέπτονταν μόνο ένας υπάλληλος για να εναποθέσει νέα αρχεία. Και ενώ η ιστορία φαινόταν πως είχε λήξει, το 2009, προκλήθηκε θόρυβος από ομάδα συνδικαλιστών που υποστήριζε πως οι εργαζόμενοι κινδύνευαν στο υπουργείο. Αυτή η «ανησυχία» οδήγησε στις 27 Μαΐου του 2009, στην ενσωμάτωση ενός άρθρου στο άσχετο νομοσχέδιο περί «φορολογίας εισοδήματος» (3763/2009 άρθρο 29) που προέβλεπε την καταστροφή των αρχείων. Χωρίς βέβαια νέες μετρήσεις, αλλά ούτε οποιαδήποτε πρόβλεψη για δημιουργία αντιγράφων.
Μετά την απορρύπανση του υπογείου, το Τμήμα Χημείας του Πανεπιστημίου Κρήτης, έκανε εξειδικευμένες μετρήσεις σε όλο το κτήριο. Όπως διαβεβαιώνει μιλώντας στο www.koutipandoras.gr ο πρύτανης του Πανεπιστημίου Ευρυπίδης Στεφάνου, επικεφαλής της ομάδας έρευνας και μετρήσεων «οι μετρήσεις την εποχή εκείνη, μετά την απορρύπανση, έδειξαν πως όλα ήταν μέσα στα φυσιολογικά όρια. Για τις μετρήσεις χρησιμοποιήθηκαν τα γερμανικά όρια. Τόσο οι όροφοι του υπουργείου, όσο και τα ίδια τα υπόγεια ήταν εντός ορίων».
Παρά τις επιστημονικές διαβεβαιώσεις, οι υπουργοί Παυλόπουλος και Παπαθανασίου, υπέγραψαν την απόφαση καταστροφής το 2009. Την εποχή δηλαδή που είχε αποφασιστεί το κλείσιμο της Βουλής και η αυτόματη παραγραφή των ποινικών ευθυνών των υπουργών. Απ ό,τι φαίνεται τα αποδεικτικά στοιχεία ήταν η μοναδική εκκρεμότητα.
Λένε για κλοφέν, αλλά τα καταστρέφουν ως χαρτιά
Το τελευταίο διάστημα, το υπουργείο Οικονομικών προσπάθει να τελειώσει με αυτή την εκκρεμότητα. Έτσι με ανάθεση στην εταιρεία SUK, η οποία είχε κάνει τον καθαρισμό, επιχειρεί τις επόμενες ημέρες στην καταστροφή των ντοκουμέντων. Χωρίς να υπάρχουν ενδείξεις για κλοφέν ούτε και μετρήσεις. Η συμπεριφορά του υπουργείου απέναντι στα αρχεία που υποτίθεται έχουν κλοφέν, είναι αποδεικτική πως τους ενδιαφέρει μόνο η καταστροφή. Στην περίπτωση που τα αρχεία είχαν ρυπανθεί με κλοφέν έπρεπε όχι μόνο να υπάρχουν μετρήσεις, αλλά να καταστραφούν με ειδική μέθοδο στο εξωτερικό (Γερμανία, Δανία, Ολλανδία). Η διαδικασία περιλαμβάνει συνθήκες ύψιστης ασφάλειας και κοστίζει εκατοντάδες χιλιάδες ευρώ. Στην ανάθεση καταστροφής των αρχείων, με 2-3 χιλιάδες ευρώ, η εταιρεία θα πάρει με ένα φορτηγό τα έγγραφα για να τα καταστρέψει.
Δηλαδή ή τα αρχεία έχουν κλοφέν και το υπουργείο τα στέλνει στην υψικάμινο να καούν και να γεμίσουν με διοξίνες την Αττική σκοτώνοντας κόσμο, ή δεν έχουν κλοφέν και το χρησιμοποιούν ως επιχείρημα για να καταστρέψουν τα αρχεία των σκανδάλων.
Είναι πάντως τραγικό το γεγονός ότι σε αυτό τον σχεδιασμό, χρησιμοποιούνται οι εργαζόμενοι και ο φόβος τους για να υλοποιήσουν ένα σχέδιο συγκάλυψης. Εντύπωση προκαλεί πως οι σύλλογοι των εργαζομένων μπαίνουν για δεύτερη φορά στη λογική της συγκάλυψης μέσα από υπεράσπιση «δικαιωμάτων». Πριν από ένα μήνα, όταν ο γενικός γραμματέας του ΚΕΠΥΟ Διομήδης Σπινέλλης, έκανε καταγγελίες για διαφθορά από υπαλλήλους του υπουργείου Οικονομικών, οι σύλλογοι εργαζομένων «προσβεβλημένοι» είχαν απειλήσει με απεργίες αν προχωρούσε οποιαδήποτε έρευνα.
Κώστας Βαξεβάνης
Υ.Γ. Είναι η τρίτη φορά που επιχειρείται καταστροφή ιστορικών αρχείων. Η πρώτη φορά ήταν το 1975 όταν ο Κ. Καραμανλής κατέστρεψε σε μία νύχτα τα αρχεία με τους δοσίλογους της κατοχής και το 1981 όταν ο Αν. Παπανδρέου κατέστρεψε τους φακέλους πολιτικών φρονημάτων.
ΠΗΓΗ
ergasiakodeltio
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου