77χρονος νεκρός

77χρονος νεκρός.
77χρονος αυτόχειρας.
Όνομα. Δε βλέπω όνομα ρε παιδιά.
77χρονος συνταξιούχος φαρμακοποιός.
Πείτε μου ένα όνομα ρε παιδιά!
Δεν το ζητάω από περιέργεια. Θέλω να μάθω ποιος ήταν!
Αλλά δεν είναι το όνομα που κάνει τον άνθρωπο.
Είναι αυτό που ήταν, αυτό που έκανε τον άνθρωπο.
77χρονος νεκρός.
77χρονος αυτόχειρας.
77χρονος συνταξιούχος φαρμακοποιός.

Και για να σε δω να λες κάτι για το λαϊκισμό τώρα.
Να σε δω τώρα να μιλάς για “ευθύνη”. Να σε δω τώρα για μιλάς για την “πατρίδα”. Να σε δω τώρα να μιλάς για “σωτηρία”.
Δεν παραθέτω ονόματα. Ούτε αριθμούς θα καταθέσω – Αφήνω να το κάνουν αυτό όσοι μετράν με αριθμούς τις ζωές μας.
Πολλοί είναι.
Άλλοι δεν άντεξαν, άλλοι βαρέθηκαν, άλλοι συνθλίφτηκαν.
Όλοι με οπλισμένο χέρι από ένα αόρατο -μας λέγαν- κακό που μέρα με τη μέρα παίρνει σάρκα και οστά.
Παπαδαριό σπεύδει να ευλογήσει το νοτισμένο από αίμα χώμα. Δε θα πάει στον Θεό. Δεν υπάρχει ένας Θεός γι’αυτόν. Το κατάλαβε, το έζησε στο πετσί του, μέχρι που οδηγήθηκε στο θάνατο.
Υπάρχουν πολλοί κρετίνοι θεοί: Τα χρέη, η φτώχεια, οι εκμεταλλευτές, οι “υπεύθυνοι Ευρωπαίοι”, οι θιασώτες της Τάξης και της Ανάπτυξης, αυτοί που απαιτούν θυσίες, αυτοί που υπενθυμίζουν πως πρέπει να σφίγγεται το ζωνάρι, αυτοί που ζουν τα όνειρά τους πατώντας στους εφιάλτες των υπολοίπων, αυτοί που μοσχοπουλάνε αυτά τα όνειρα.
Μέχρι.
Μέχρι να δεις ότι τα όνειρα αυτά ήταν απλά σκατά.
Σκατά παρφουμαρισμένα με τα ακριβότερα και πιο ντελικάτα αρώματα. Σκουπίδια. Αλλά δεν ήθελε -
είπε- να ψάχνει στα σκουπίδια.
Δεν υπάρχει αξιοπρέπεια, δεν υπάρχει ξένοιαστη ζωή, δεν υπάρχει δικαιωμένος μόχθος.
Όχι εδώ, όχι σε αυτή την παρωδία ζωής.
Ίσως να υπάρχει αλλού, αλλά τώρα είναι αργά για να αρχίσεις πάλι να ελπίζεις. Τώρα είναι αργά για να αρχίσεις πάλι να χτίζεις. Πολύ αργά είναι για να αρχίσεις πάλι να διεκδικείς.
Απαιτείς ,πια, την αξιοπρέπεια.
Λίγα μικρογραμμάρια πυρίτιδας φτάνουν.
Όχι, διάολε, δεν είναι λύση. Είναι όμως μια τελευταία κραυγή.
Τι κριτική να κάνει κανείς. Όλα εύκολα λέγονται.
Ας γράψει η ιστορία:
77χρονος νεκρός
77χρονος αυτόχειρας
77χρονος συνταξιούχος φαρμακοποιός
Σκοτώθηκε από χέρι κρατικό
Τελευταία επιθυμία του η αξιοπρέπεια
______________________________

ΥΓ1: Συλλυπητήρια στους ανθρώπους που τον αγαπούσαν. Συλλυπητήρια σε όλους όσους χάνουν καθημερινά αγαπημένους τους με αυτόν τον τρόπο.
ΥΓ2: Αν δεν είχε συμβεί στη μέση της Πλατείας Συντάγματος, ίσως να μην το είχαμε μάθει ποτέ. Αυτό θα πρέπει να μας ανησυχεί επίσης.
ΥΓ3: Ίσως μέσα από αυτή τη μαυρίλα να βγαίνει πιο δυνατό από ποτέ το μήνυμα πως υπάρχει φως, σε μια άλλη κοινωνία. Ας τη χτίσουμε

ΑΝΑΔΗΜΟΣΙΕΥΣΗ ΑΠΟ: parallhlografos