Ξανά τσιμέντο στο δάσος
Η Τίνα Μπιρμπίλη άφησε το αποτύπωμά της, λίγο πριν εγκαταλείψει το υπουργείο Περιβάλλοντος
Ο ιδιοκτήτης, της εταιρίας που εκμεταλλεύεται το συγκρότημα των ξενοδοχείων Πόρτο Καρράς, ο διάσημος από την εποχή της (ν)τροπολογίας Πάχτα Κ. Στέγγος, που ουδέποτε παραιτήθηκε από το στόχο να οικοδομήσει παράνομα 585 βίλες σε δάσος 17.630 στρεμμάτων, ξαναχτύπησε. Και αυτή τη φορά, προκειμένου να πετύχει το στόχο του, ποντάρει σε στελέχη του ΠΑΣΟΚ. Συγκεκριμένα, ποντάρει στον γενικό γραμματέα της Αποκεντρωμένης Διοίκησης Μακεδονίας-Θράκης Θ. Σιώκο, στέλεχος του ΠΑΣΟΚ, φυσικά, και σε μια προκλητική απόφαση που η Τίνα Μπιρμπίλη υπέγραψε μια βδομάδα πριν την απομάκρυνσή της από το ΥΠΕΚΑ (προφανώς είχε ενημέρωση από το φίλο της τον Γιώργο και έκλεισε τις εκκρεμότητες).
Ας δούμε πρώτα ένα σύντομο ιστορικό της αμαρτωλής αυτής ιστορίας που είχε πρωταγωνιστές τις κυβερνήσεις του ΠΑΣΟΚ, στελέχη της ΝΔ και τον Κ. Στέγγο, για λογαριασμό του οποίου ενεργούσαν.
Το 1968, η στρατιωτικοφασιστική δικτατορία του Παπαδόπουλου υπέγραψε μια αποικιοκρατικού τύπου σύμβαση με τον Καρρά, με την οποία ανάμεσα στ’ άλλα αποχαρακτήριζε ένα δάσος 17.630 στρεμμάτων και του έδινε τη δυνατότητα να το τσιμεντοποιήσει με συγκεκριμένες τουριστικές εγκαταστάσεις. Αυτός ο αποχαρακτηρισμός του δάσους, όμως, έπαψε να ισχύει από τις 24 Οκτώβρη του 1987 και πλέον δεν μπορούσε να γίνει καμιά επέμβαση. Αυτή την πραγματικότητα δεν την αποδέχτηκε ποτέ ο Κ. Στέγγος. Εβαλε λυτούς και δεμένους να εξυπηρετήσουν το στόχο του, που δεν ήταν άλλος από την επέκταση των ήδη κατασκευασθέντων τουριστικών εγκαταστάσεων και την κατασκευή 585 καινούργιων βιλών.
Το Φλεβάρη του 2003, το στέλεχος του ΠΑΣΟΚ Β. Γιωτάκης Γενικός Διευθυντής Ανάπτυξης και Προστασίας Δασών και Φυσικού Περιβάλλοντος (ΓΔΑΠΔΦΠ) και από τους βασικούς συντάκτες του δασοκτόνου νόμου 3208/203, υπέβαλε ερώτημα στο Νομικό Συμβούλιο του Κράτους,αν ισχύει ακόμη ο αποχαρακτηρισμός του δάσους των 17.630 στρεμμάτων. Το Δ’ τμήμα του ΝΣΚ γνωμοδότησε (164/30.4.2003), ότι δεν ισχύει πια ο αποχαρακτηρισμός του δάσους, που έγινε εοπί χούντας, και γι’ αυτό όποιος αμφισβητεί το χαρακτήρα αυτού του δάσους είναι υποχρεωμένος να υποβάλει αίτηση στο δασαρχείο Πολυγύρου για να κάνει πράξη χαρακτηρισμού. Ο Β. Γιωτάκης γνώριζε, φυσικά, ότι δεν ισχύει πια ο αποχαρακτηρισμός του δάσους, όμως προσδοκούσε να βρει Νομικούς Συμβούλους που θα γνωμοδοτούσαν καθ’ υπαγόρευση.
Στη συνέχεια και συγκεκριμένα το Γενάρη του 2004, υποβλήθηκε από εννιά βουλευτές του ΠΑΣΟΚ η γνωστή (ν)τροπολογία Πάχτα, με την οποία επανενεργοποιούνταν η διάταξη της αποικιοκρατικής σύμβασης με την οποία είχε αποχαρακτηρισθεί το δάσος των 17.630 στρεμμάτων. Μετά τη δημόσια κατακραυγή που ξεσηκώθηκε, η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ αναγκάστηκε να καταργήσει τη (ν)τροπολογία. Πέρασε μια τετραετία (2004-2007), στη διάρκεια της οποίας ο Κ. Στέγγος δεν έκανε παρεμβάσεις σε υπηρεσίες για να δεχτούν ν’ αποχαρακτηρίσουν το δάσος, προκειμένου να ξεχαστεί το σκάνδαλο. Επανήλθε το 2008 και με συνεχείς πιέσεις στο Δασαρχείο Πολυγύρου, στη Διεύθυνση Δασών Ν. Χαλκιδικής και στη Διεύθυνση Δασών Περιφέρειας Κεντρικής Μακεδονίας, επέμενε ν’ αποχαρακτηρίσουν την έκταση. Και αυτή η απόπειρα απέτυχε, γιατί παρεμβήκαμε και εμείς και βάλαμε τους υπηρεσιακούς παράγοντες αυτών των υπηρεσιών –ιδιαίτερα των δύο πρώτων– μπροστά στις ευθύνες τους.
Τον Αύγουστο του 2010, μπήκαν στο παιχνίδι του αποχαρακτηρισμού ο Σύλλογος Μηχανικών και ο Νομάρχης Χαλκιδικής Α. Ζωγράφος. Με τις ενέργειές τους επεδίωξαν να πετύχουν το στόχο του Κ. Στέγγου. Στις 5.8.2010, ο Σύλλογος Μηχανικών πήρε την απόφαση (φετφά) ότι δεν χρειάζονται πράξεις χαρακτηρισμού για να εκδοθούν οικοδομικές άδειες σε οικόπεδα που βρίσκονται σε
εκτός σχεδίου πόλης περιοχές και κάλεσε το νομάρχη να βγάλει κι αυτός ένα φετφά και να τον στείλει στις πολεοδομικές υπηρεσίες. Μετά από δύο βδομάδες, ο τότε νομάρχης Χαλκιδικής και νυν δήμαρχος Πολυγύρου Α. Ζωγράφος έβγαλε τον φετφά του, υιοθετώντας τη θέση του Συλλόγου Μηχανικών Χαλκιδικής, και τον έστειλε στα πολεοδομικά γραφεία και σ’ όλους τους αρμόδιους φορείς του νομού. Στις 6 Σεπτέμβρη του 2010, εκδόθηκε η υπ’ αριθμ. 199/2010 άδεια, «χωρίς να λάβει γνώση» ο προϊστάμενος του Τμήματος Πολεοδομικών Εφαρμογών της Πολεοδομίας Πολυγύρου Μ. Τοτικίδης, όπως μας δήλωσε ο ίδιος. Εμείς τότε είχαμε εκφράσει τις επιφυλάξεις μας στον Μ. Τοτικίδη για τον ισχυρισμό του ότι δεν είχε ενημερωθεί από τον υπογράφοντα μηχανικό ότι ο φάκελος για την άδεια 199/2010 ήταν ένας φάκελος-κουρελού, βάσει του οποίου δεν έπρεπε σε καμία περίπτωση να εκδοθεί η συγκεκριμένη οικοδομική άδεια για τις 585 βίλες.
Η ιστορία αυτή προκάλεσε το Νοέμβρη του 2010 μπαράζ σημαντικών δημοσιευμάτων μέσα από διάφορα μπλογκ και σάιτ και από τις στήλες της εφημερίδας μας. Η συμβολή μας –χωρίς να θέλουμε «να βλογήσουμε τα γένια μας»– στην εξέλιξη αυτή των δημοσιευμάτων ήταν καταλυτική. Αυτό είχε σαν αποτέλεσμα να εκδοθεί από τον προϊστάμενο του πολεοδομικού γραφείου Μ. Τοτικίδη η απόφαση 1294/οικ./4-5-2011, με την οποία ανακαλούνταν η οικοδομική άδεια 199/6.9.2010. Επειδή η απόφαση αυτή, έστω και εκ των υστέρων, ήρθε ν’ αποκαταστήσει την νομιμότητα και να φράξει το δρόμο στις αυθαιρεσίες και προκλήσεις του Κ. Στέγγου, κρίνουμε σκόπιμο να δημοσιεύσουμε αυτούσιο το διατακτικό της:
«ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΠΑΡΑΠΑΝΩ ΛΟΓΟΥΣ ΑΠΟΦΑΣΙΖΟΥΜΕ:
Ανακαλούμε την υπ’ αρ.199/2010 οικοδομική άδεια ανέγερσης "οικίσκων πολυτελείας κατοικιών με πισίνα και υπόγειο" στην περιοχή "Πόρτο Καρράς" Σιθωνίας της "Πόρτο Καρράς" ΑΕ, διότι αυτή εκδόθηκε κατά παράβαση ουσιώδους τύπου της διαδικασίας έκδοσης χωρίς προηγούμενη χορήγηση εγκρίσεων των αρμοδίων αρχαιολογικών και δασικών υπηρεσιών και χωρίς έλεγχο και έγκριση της αρχιτεκτονικής μελέτης από την αρμόδια Επιτροπή Πολεοδομικού και Αρχιτεκτονικού Ελέγχου, παραβιάζοντας τις ισχύουσες πολεοδομικές διατάξεις και ειδικότερα αυτές των αρθ. 3 και 5 του από 8-7-93 Π.Δ/τος (ΦΕΚ 795 Δ/93) και του άρθ.3 ΓΟΚ, αυτές περί προστασίας δασών και δασικών εκτάσεων του Ν.998/79 και αυτές περί προστασίας αρχαιοτήτων του Ν.3028/2002 όπως ειδικά και αναλυτικά αναπτύχθηκε στο σκεπτικό της παρούσας».
Η απόφαση αυτή κοινοποιήθηκε στην εταιρία του Κ. Στέγγου στις 4 Μάη του 2011 με το ταχυδρομείο, αλλά η εταιρία αντέδρασε για πρώτη φορά κατά της απόφασης στις 23 Ιούνη, με την υποβολή αίτηση θεραπείας στο Δήμο Πολυγύρου. Την δε επόμενη ημέρα, δηλαδή στις 24 Ιούνη του 2011, έκανε προσφυγή κατά της απόφασης στην Αποκεντρωμένη Διοίκηση Μακεδονίας-Θράκης.
Σε πρώτο επίπεδο μας προξένησε μεγάλη εντύπωση η τόσο καθυστερημένη αντίδραση της εταιρίας, τη στιγμή που είχε, σύμφωνα με το άρθρο 227 του νόμου 3852/2010, 15 ημέρες περιθώριο για να κάνει παρέμβαση κατά της απόφασης. Μας προξένησε μεγάλη εντύπωση, γιατί δεν μπορούσαμε να εξηγήσουμε τους λόγους για τους οποίους οι καθ’ όλα έμπειροι νομικοί σύμβουλοι της εταιρίας ρισκάριζαν στις προθεσμίες. Στη συνέχεια λύθηκε η απορία μας, όταν σε επικοινωνία που είχαμε με έναν από τους νομικούς συμβούλους της εταιρίας μας έσειε τη Γνωμοδότηση 5/2011 του ΝΣΚ, την οποία έκανε αποδεκτή στις 10.6.2011 η τότε υπουργός Τ. Μπιρμπίλη, με την οποία δίνεται πλέον η δυνατότητα καταστροφής του 10% ενός ιδιωτικού δάσους με «εγκαταστάσεις έργων ειδικής τουριστικής υποδομής».
Γίνεται φανερό, ότι η εταιρία του Κ. Στέγγου γνώριζε γι’ αυτή την καταστροφική για το δάσος Γνωμοδότηση του ΝΣΚ και περίμενε να την υπογράψει η Τ. Μπιρμπίλη για να γίνει δημόσιο έγγραφο και να έχει ισχύ.
Η τόσο διαφημισμένη ως προοστάτιδα του περιβάλλοντος Τ. Μπιρμπίλη, όταν την Παρασκευή 10 Ιούνη του 2011 υπέγραφε τη Γνωμοδότηση (που την είχε στο συρτάρι της από τις 2 Μάρτη του 2011), γνώριζε ότι τις επόμενες ημέρες θα ανασχηματιστεί και θα βρεθεί εκτός κυβέρνησης. Στο πάρα πέντε της αποχώρησής της έσπευσε να βοηθήσει την εταιρία του Κ. Στέγγου, που δεν μπορούσε πλέον, μετά την απόφαση 125/4.5.2011 της Πολεοδομίας, να κατασκευάσει τις 585 βίλες. Βοηθά δίνοντας τη δυνατότητα να καταστρέψει το 10% του δάσους, με την προϋπόθεση φυσικά ότι θα συνεργήσουν και οι αρμόδιοι υπηρεσιακοί παράγοντες των δασικών υπηρεσιών αποφεύγοντας να κάνουν τις πρέπουσες ενέργειες. Ποιες είναι αυτές οι ενέργειες; Προς το παρών δεν θα τις εκθέσουμε, επιφυλασσόμενοι για επόμενο δημοσίευμά μας. Εχουμε τους λόγους μας γι’ αυτό.
Γύρω από τη γνωμοδότηση του ΝΣΚ υπάρχει μια σειρά γεγονότων που ακόμη και χρονολογικά συμπίπτουν μ’ αυτά που διαδραματίστηκαν μετά την παρέμβαση του Συλλόγου Μηχανικών Χαλκιδικής. Παρενθετικά αναφέρουμε, ότι οι παρεμβάσεις για την καταστροφή των ιδιωτικών δασών έρχονται από παλιά, αλλά συναντούσαν τη δικαιολογημένη και καθ΄όλα νόμιμη αντίσταση των αρμόδιων υπηρεσιακών παραγόντων που υπερασπίζονται το δάσος και το περιβάλλον. Οι υπηρεσιακοί παράγοντες αρνούνταν να νομιμοποιήσουν τις καταστροφικές παρεμβάσεις στα «ιδιωτικά δάση».
Στις 5 Αυγούστου του 2010, όπως προαναφέραμε, ο Σύλλογος Μηχανικών Χαλκιδικής παρενέβη στον τότε νομάρχη Χαλκιδικής Α. Ζωγράφο καλώντας τον να διατάξει τις αρμόδιες υπηρεσίες να εκδίδουν τις οικοδομικές άδειες, χωρίς να χρειάζεται να γίνουν πράξεις χαρακτηρισμού, σύμφωνα με το άρθρο 14 του νόμου 998/79. Την ίδια ημέρα, στάλθηκε στο ΝΣΚ το ερώτημα από τη Γενική Διεύθυνση Ανάπτυξης και Προστασίας Δασών και Φυσικού Περιβάλλοντος, υπογεγραμμένο από την Τ. Μπιρμπίλη.
Το Νοέμβρη του 2010, φούντωσαν τα δημοσιεύματα κατά της άδειας 199/2010. Στις 5 Νοέμβρη του 2010 ο τότε νομάρχης Α. Ζωγράφος έδωσε εντολή για έλεγχο νομιμότητας της άδειας 199/2010. Στις 15 Νοέμβρη του 2010, μετά από παρέμβαση του ΝΣΚ, ζητήθηκαν συμπληρωματικά στοιχεία και στάλθηκε συμπληρωματικό έγγραφο από τη ΓΔΑΔΠΦΠ, που το υπέγραφε ο ειδικός γραμματέας δασών.
Η απόφαση της Πολεοδομίας Πολύγυρου βγήκε μεν στις 4 Μάη του 2011, όμως ήταν δεδομένη από τις 5 Νοέμβρη του 2010, οπότε είχε δοθεί η εντολή από τον τότε νομάρχη Χαλκιδικής και νυν δήμαρχο Πολυγύρου Α. Ζωγράφο. Επειδή ήταν δεδομένο ότι η Πολεοδομία θα προχωρούσε σε ανάκληση της παράνομης άδειας που είχε βγάλει η εταιρία του Κ. Στέγγου, έχουμε στο ενδιάμεσο, στις 18 Φλεβάρη του 2011, την καταστροφική γνωμοδότηση 5/2011 του Β΄ τμήματος του ΝΣΚ, η οποία υπογράφτηκε από την τότε υπουργό Περιβάλλοντος Τ. Μπιρμπίλη στις 10 Ιούνη, όπως προαναφέραμε.
Η χρονική αλληλουχία των γεγονότων είναι άκρως αποκαλυπτική και δεν χρειάζεται να κάνουμε κανένα επεξηγηματικό σχόλιο. Είναι ολοφάνερο, ότι η εταιρία του Κ. Στέγγου περίμενε την Τ. Μπιρμπίλη να υπογράψει την καταστροφική γνωμοδότηση του ΝΣΚ και γι’ αυτό υπέβαλε εκπρόθεσμα τις δύο προσφυγές της, μία στο δήμο Πολυγύρου και μία στην Αποκεντρωμένη Διοίκηση Μακεδονίας–Θράκης. Ο γενικός γραμματέας της Αποκεντρωμένης Διοίκησης Μακεδονίας–Θράκης Θ. Σιώκος ολοκλήρωσε το έργο της Τ. Μπιρμπίλη με την απόφασή του να άρει την άρση της παράνομης άδειας 199/6-9-2010 και να νομιμοποιήσει την παρανομία.
Με ποια επιχειρήματα έκανε δεκτή την προσφυγή της εταιρίας του Κ. Στέγγου;
Πρώτο, ότι ο προϊστάμενος του Τμήματος Πολεοδομικών Εφαρμογών (ΤΠΕ) του δήμου Πολυγύρου ήταν αναρμόδιος να εκδώσει την απόφαση άρσης της παράνομης άδειας 199/2010. Δεύτερο, ότι η εταιρία του Πόρτο Καρράς δεν κλήθηκε «σε ακρόαση του δυσμενούς μέτρου της ανάκλησης της οικοδομικής άδειας».
Η φράση του Θ. Σιώκου περί δυσμενούς μέτρου της ανάκλησης της οικοδομικής άδειας προκαλεί το δημόσιο αίσθημα, γιατί η άδεια αυτή ήταν εξόφθαλμα παράνομη και ορθώς αναστάλθηκε. Ο προϊστάμενος του ΤΠΕ ήταν καθ’ όλα αρμόδιος, γιατί με βάση εγκύκλιο του υπουργείου Εσωτερικών παρέμειναν στη θέση τους οι παλιοί προϊστάμενοι, πράγμα που συνάδει με την πάγια πρακτική της δημόσιας διοίκησης να παραμένουν στη θέση τους οι παλιοί προϊστάμενοι μέχρι να επιλεγούν οι νέοι από τα αρμόδια υπηρεσιακά συμβούλια, ενώ ο Θ. Σιώκος, μέχρι τις 4 Μάη που εκδόθηκε η απόφαση αναστολής της άδειας, δεν είχε κινήσει με απόφασή του τις διαδικασίες για εκλογή νέων προϊστάμενων. Και εάν ακόμη είχε συμβεί κάτι τέτοιο, ο Θ. Σιώκος όφειλε να φροντίσει να διασφαλιστεί η νομιμότητα της άρσης της παράνομης άδειας 199/2010. Κάτι που ο κύριος αυτός δεν έκανε. Δεν το έκανε σκόπιμα, γιατί γνώριζε την καταστροφική απόφαση της Τ. Μπιρμπίλη και ήθελε κι αυτός να βοηθήσει την εταιρία του Κ. Στέγγου να κατακρεουργήσει το δάσος με τις 585 βίλες, στο όνομα της περιβόητης καπιταλιστικής ανάπτυξης με νέες «επενδύσεις».
Πόσα χρόνια κρατάει αυτό το σκάνδαλο; Πόσες διαδοχικές φάσεις έχει περάσει; Πόσους αστούς πολιτικούς «κατάπιε»; Πού είναι ο τότε υφυπουργός Ανθόπουλος; Ιδιωτεύει. Πού είναι ο Πάχτας; Από δήμαρχος κλητήρας. Από υφυπουργός-γκεσέμι του «εκσυγχρονισμού», δήμαρχος Αριστοτέλη Χαλκιδικής. Οσοι ενδιαφερόμαστε για την προστασία του περιβάλλοντος, όσοι δεν θέλουμε να δούμε τα εναπομείναντα δάση του τόπου μας να γίνονται βορά στα νύχια των άπληστων κι αδίσταχτων καπιταλιστών του τουρισμού, πρέπει να κινήσουμε γη και ουρανό για να πέσουν στο κενό, για μια ακόμη φορά, τα δασοκτόνα σχέδια του Κ. Στέγγου και της κυβέρνησης του ΠΑΣΟΚ.
ΥΓ: Αν αρχίσει να ξηλώνεται το πουλόβερ, η μπάλα θα πάρει και άλλα δάση. Οπως το δάσος της Ουρανούπολης που χαρίστηκε στους Βατοπεδινούς, αν παραμείνει ιδιωτικό δάσος. Και όχι μόνον αυτό…
Γεράσιμος Λιόντος
athens.indymedia
Η Τίνα Μπιρμπίλη άφησε το αποτύπωμά της, λίγο πριν εγκαταλείψει το υπουργείο Περιβάλλοντος
Ας δούμε πρώτα ένα σύντομο ιστορικό της αμαρτωλής αυτής ιστορίας που είχε πρωταγωνιστές τις κυβερνήσεις του ΠΑΣΟΚ, στελέχη της ΝΔ και τον Κ. Στέγγο, για λογαριασμό του οποίου ενεργούσαν.
Το 1968, η στρατιωτικοφασιστική δικτατορία του Παπαδόπουλου υπέγραψε μια αποικιοκρατικού τύπου σύμβαση με τον Καρρά, με την οποία ανάμεσα στ’ άλλα αποχαρακτήριζε ένα δάσος 17.630 στρεμμάτων και του έδινε τη δυνατότητα να το τσιμεντοποιήσει με συγκεκριμένες τουριστικές εγκαταστάσεις. Αυτός ο αποχαρακτηρισμός του δάσους, όμως, έπαψε να ισχύει από τις 24 Οκτώβρη του 1987 και πλέον δεν μπορούσε να γίνει καμιά επέμβαση. Αυτή την πραγματικότητα δεν την αποδέχτηκε ποτέ ο Κ. Στέγγος. Εβαλε λυτούς και δεμένους να εξυπηρετήσουν το στόχο του, που δεν ήταν άλλος από την επέκταση των ήδη κατασκευασθέντων τουριστικών εγκαταστάσεων και την κατασκευή 585 καινούργιων βιλών.
Το Φλεβάρη του 2003, το στέλεχος του ΠΑΣΟΚ Β. Γιωτάκης Γενικός Διευθυντής Ανάπτυξης και Προστασίας Δασών και Φυσικού Περιβάλλοντος (ΓΔΑΠΔΦΠ) και από τους βασικούς συντάκτες του δασοκτόνου νόμου 3208/203, υπέβαλε ερώτημα στο Νομικό Συμβούλιο του Κράτους,αν ισχύει ακόμη ο αποχαρακτηρισμός του δάσους των 17.630 στρεμμάτων. Το Δ’ τμήμα του ΝΣΚ γνωμοδότησε (164/30.4.2003), ότι δεν ισχύει πια ο αποχαρακτηρισμός του δάσους, που έγινε εοπί χούντας, και γι’ αυτό όποιος αμφισβητεί το χαρακτήρα αυτού του δάσους είναι υποχρεωμένος να υποβάλει αίτηση στο δασαρχείο Πολυγύρου για να κάνει πράξη χαρακτηρισμού. Ο Β. Γιωτάκης γνώριζε, φυσικά, ότι δεν ισχύει πια ο αποχαρακτηρισμός του δάσους, όμως προσδοκούσε να βρει Νομικούς Συμβούλους που θα γνωμοδοτούσαν καθ’ υπαγόρευση.
Στη συνέχεια και συγκεκριμένα το Γενάρη του 2004, υποβλήθηκε από εννιά βουλευτές του ΠΑΣΟΚ η γνωστή (ν)τροπολογία Πάχτα, με την οποία επανενεργοποιούνταν η διάταξη της αποικιοκρατικής σύμβασης με την οποία είχε αποχαρακτηρισθεί το δάσος των 17.630 στρεμμάτων. Μετά τη δημόσια κατακραυγή που ξεσηκώθηκε, η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ αναγκάστηκε να καταργήσει τη (ν)τροπολογία. Πέρασε μια τετραετία (2004-2007), στη διάρκεια της οποίας ο Κ. Στέγγος δεν έκανε παρεμβάσεις σε υπηρεσίες για να δεχτούν ν’ αποχαρακτηρίσουν το δάσος, προκειμένου να ξεχαστεί το σκάνδαλο. Επανήλθε το 2008 και με συνεχείς πιέσεις στο Δασαρχείο Πολυγύρου, στη Διεύθυνση Δασών Ν. Χαλκιδικής και στη Διεύθυνση Δασών Περιφέρειας Κεντρικής Μακεδονίας, επέμενε ν’ αποχαρακτηρίσουν την έκταση. Και αυτή η απόπειρα απέτυχε, γιατί παρεμβήκαμε και εμείς και βάλαμε τους υπηρεσιακούς παράγοντες αυτών των υπηρεσιών –ιδιαίτερα των δύο πρώτων– μπροστά στις ευθύνες τους.
Τον Αύγουστο του 2010, μπήκαν στο παιχνίδι του αποχαρακτηρισμού ο Σύλλογος Μηχανικών και ο Νομάρχης Χαλκιδικής Α. Ζωγράφος. Με τις ενέργειές τους επεδίωξαν να πετύχουν το στόχο του Κ. Στέγγου. Στις 5.8.2010, ο Σύλλογος Μηχανικών πήρε την απόφαση (φετφά) ότι δεν χρειάζονται πράξεις χαρακτηρισμού για να εκδοθούν οικοδομικές άδειες σε οικόπεδα που βρίσκονται σε
εκτός σχεδίου πόλης περιοχές και κάλεσε το νομάρχη να βγάλει κι αυτός ένα φετφά και να τον στείλει στις πολεοδομικές υπηρεσίες. Μετά από δύο βδομάδες, ο τότε νομάρχης Χαλκιδικής και νυν δήμαρχος Πολυγύρου Α. Ζωγράφος έβγαλε τον φετφά του, υιοθετώντας τη θέση του Συλλόγου Μηχανικών Χαλκιδικής, και τον έστειλε στα πολεοδομικά γραφεία και σ’ όλους τους αρμόδιους φορείς του νομού. Στις 6 Σεπτέμβρη του 2010, εκδόθηκε η υπ’ αριθμ. 199/2010 άδεια, «χωρίς να λάβει γνώση» ο προϊστάμενος του Τμήματος Πολεοδομικών Εφαρμογών της Πολεοδομίας Πολυγύρου Μ. Τοτικίδης, όπως μας δήλωσε ο ίδιος. Εμείς τότε είχαμε εκφράσει τις επιφυλάξεις μας στον Μ. Τοτικίδη για τον ισχυρισμό του ότι δεν είχε ενημερωθεί από τον υπογράφοντα μηχανικό ότι ο φάκελος για την άδεια 199/2010 ήταν ένας φάκελος-κουρελού, βάσει του οποίου δεν έπρεπε σε καμία περίπτωση να εκδοθεί η συγκεκριμένη οικοδομική άδεια για τις 585 βίλες.
Η ιστορία αυτή προκάλεσε το Νοέμβρη του 2010 μπαράζ σημαντικών δημοσιευμάτων μέσα από διάφορα μπλογκ και σάιτ και από τις στήλες της εφημερίδας μας. Η συμβολή μας –χωρίς να θέλουμε «να βλογήσουμε τα γένια μας»– στην εξέλιξη αυτή των δημοσιευμάτων ήταν καταλυτική. Αυτό είχε σαν αποτέλεσμα να εκδοθεί από τον προϊστάμενο του πολεοδομικού γραφείου Μ. Τοτικίδη η απόφαση 1294/οικ./4-5-2011, με την οποία ανακαλούνταν η οικοδομική άδεια 199/6.9.2010. Επειδή η απόφαση αυτή, έστω και εκ των υστέρων, ήρθε ν’ αποκαταστήσει την νομιμότητα και να φράξει το δρόμο στις αυθαιρεσίες και προκλήσεις του Κ. Στέγγου, κρίνουμε σκόπιμο να δημοσιεύσουμε αυτούσιο το διατακτικό της:
«ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΠΑΡΑΠΑΝΩ ΛΟΓΟΥΣ ΑΠΟΦΑΣΙΖΟΥΜΕ:
Ανακαλούμε την υπ’ αρ.199/2010 οικοδομική άδεια ανέγερσης "οικίσκων πολυτελείας κατοικιών με πισίνα και υπόγειο" στην περιοχή "Πόρτο Καρράς" Σιθωνίας της "Πόρτο Καρράς" ΑΕ, διότι αυτή εκδόθηκε κατά παράβαση ουσιώδους τύπου της διαδικασίας έκδοσης χωρίς προηγούμενη χορήγηση εγκρίσεων των αρμοδίων αρχαιολογικών και δασικών υπηρεσιών και χωρίς έλεγχο και έγκριση της αρχιτεκτονικής μελέτης από την αρμόδια Επιτροπή Πολεοδομικού και Αρχιτεκτονικού Ελέγχου, παραβιάζοντας τις ισχύουσες πολεοδομικές διατάξεις και ειδικότερα αυτές των αρθ. 3 και 5 του από 8-7-93 Π.Δ/τος (ΦΕΚ 795 Δ/93) και του άρθ.3 ΓΟΚ, αυτές περί προστασίας δασών και δασικών εκτάσεων του Ν.998/79 και αυτές περί προστασίας αρχαιοτήτων του Ν.3028/2002 όπως ειδικά και αναλυτικά αναπτύχθηκε στο σκεπτικό της παρούσας».
Η απόφαση αυτή κοινοποιήθηκε στην εταιρία του Κ. Στέγγου στις 4 Μάη του 2011 με το ταχυδρομείο, αλλά η εταιρία αντέδρασε για πρώτη φορά κατά της απόφασης στις 23 Ιούνη, με την υποβολή αίτηση θεραπείας στο Δήμο Πολυγύρου. Την δε επόμενη ημέρα, δηλαδή στις 24 Ιούνη του 2011, έκανε προσφυγή κατά της απόφασης στην Αποκεντρωμένη Διοίκηση Μακεδονίας-Θράκης.
Σε πρώτο επίπεδο μας προξένησε μεγάλη εντύπωση η τόσο καθυστερημένη αντίδραση της εταιρίας, τη στιγμή που είχε, σύμφωνα με το άρθρο 227 του νόμου 3852/2010, 15 ημέρες περιθώριο για να κάνει παρέμβαση κατά της απόφασης. Μας προξένησε μεγάλη εντύπωση, γιατί δεν μπορούσαμε να εξηγήσουμε τους λόγους για τους οποίους οι καθ’ όλα έμπειροι νομικοί σύμβουλοι της εταιρίας ρισκάριζαν στις προθεσμίες. Στη συνέχεια λύθηκε η απορία μας, όταν σε επικοινωνία που είχαμε με έναν από τους νομικούς συμβούλους της εταιρίας μας έσειε τη Γνωμοδότηση 5/2011 του ΝΣΚ, την οποία έκανε αποδεκτή στις 10.6.2011 η τότε υπουργός Τ. Μπιρμπίλη, με την οποία δίνεται πλέον η δυνατότητα καταστροφής του 10% ενός ιδιωτικού δάσους με «εγκαταστάσεις έργων ειδικής τουριστικής υποδομής».
Γίνεται φανερό, ότι η εταιρία του Κ. Στέγγου γνώριζε γι’ αυτή την καταστροφική για το δάσος Γνωμοδότηση του ΝΣΚ και περίμενε να την υπογράψει η Τ. Μπιρμπίλη για να γίνει δημόσιο έγγραφο και να έχει ισχύ.
Η τόσο διαφημισμένη ως προοστάτιδα του περιβάλλοντος Τ. Μπιρμπίλη, όταν την Παρασκευή 10 Ιούνη του 2011 υπέγραφε τη Γνωμοδότηση (που την είχε στο συρτάρι της από τις 2 Μάρτη του 2011), γνώριζε ότι τις επόμενες ημέρες θα ανασχηματιστεί και θα βρεθεί εκτός κυβέρνησης. Στο πάρα πέντε της αποχώρησής της έσπευσε να βοηθήσει την εταιρία του Κ. Στέγγου, που δεν μπορούσε πλέον, μετά την απόφαση 125/4.5.2011 της Πολεοδομίας, να κατασκευάσει τις 585 βίλες. Βοηθά δίνοντας τη δυνατότητα να καταστρέψει το 10% του δάσους, με την προϋπόθεση φυσικά ότι θα συνεργήσουν και οι αρμόδιοι υπηρεσιακοί παράγοντες των δασικών υπηρεσιών αποφεύγοντας να κάνουν τις πρέπουσες ενέργειες. Ποιες είναι αυτές οι ενέργειες; Προς το παρών δεν θα τις εκθέσουμε, επιφυλασσόμενοι για επόμενο δημοσίευμά μας. Εχουμε τους λόγους μας γι’ αυτό.
Γύρω από τη γνωμοδότηση του ΝΣΚ υπάρχει μια σειρά γεγονότων που ακόμη και χρονολογικά συμπίπτουν μ’ αυτά που διαδραματίστηκαν μετά την παρέμβαση του Συλλόγου Μηχανικών Χαλκιδικής. Παρενθετικά αναφέρουμε, ότι οι παρεμβάσεις για την καταστροφή των ιδιωτικών δασών έρχονται από παλιά, αλλά συναντούσαν τη δικαιολογημένη και καθ΄όλα νόμιμη αντίσταση των αρμόδιων υπηρεσιακών παραγόντων που υπερασπίζονται το δάσος και το περιβάλλον. Οι υπηρεσιακοί παράγοντες αρνούνταν να νομιμοποιήσουν τις καταστροφικές παρεμβάσεις στα «ιδιωτικά δάση».
Στις 5 Αυγούστου του 2010, όπως προαναφέραμε, ο Σύλλογος Μηχανικών Χαλκιδικής παρενέβη στον τότε νομάρχη Χαλκιδικής Α. Ζωγράφο καλώντας τον να διατάξει τις αρμόδιες υπηρεσίες να εκδίδουν τις οικοδομικές άδειες, χωρίς να χρειάζεται να γίνουν πράξεις χαρακτηρισμού, σύμφωνα με το άρθρο 14 του νόμου 998/79. Την ίδια ημέρα, στάλθηκε στο ΝΣΚ το ερώτημα από τη Γενική Διεύθυνση Ανάπτυξης και Προστασίας Δασών και Φυσικού Περιβάλλοντος, υπογεγραμμένο από την Τ. Μπιρμπίλη.
Το Νοέμβρη του 2010, φούντωσαν τα δημοσιεύματα κατά της άδειας 199/2010. Στις 5 Νοέμβρη του 2010 ο τότε νομάρχης Α. Ζωγράφος έδωσε εντολή για έλεγχο νομιμότητας της άδειας 199/2010. Στις 15 Νοέμβρη του 2010, μετά από παρέμβαση του ΝΣΚ, ζητήθηκαν συμπληρωματικά στοιχεία και στάλθηκε συμπληρωματικό έγγραφο από τη ΓΔΑΔΠΦΠ, που το υπέγραφε ο ειδικός γραμματέας δασών.
Η απόφαση της Πολεοδομίας Πολύγυρου βγήκε μεν στις 4 Μάη του 2011, όμως ήταν δεδομένη από τις 5 Νοέμβρη του 2010, οπότε είχε δοθεί η εντολή από τον τότε νομάρχη Χαλκιδικής και νυν δήμαρχο Πολυγύρου Α. Ζωγράφο. Επειδή ήταν δεδομένο ότι η Πολεοδομία θα προχωρούσε σε ανάκληση της παράνομης άδειας που είχε βγάλει η εταιρία του Κ. Στέγγου, έχουμε στο ενδιάμεσο, στις 18 Φλεβάρη του 2011, την καταστροφική γνωμοδότηση 5/2011 του Β΄ τμήματος του ΝΣΚ, η οποία υπογράφτηκε από την τότε υπουργό Περιβάλλοντος Τ. Μπιρμπίλη στις 10 Ιούνη, όπως προαναφέραμε.
Η χρονική αλληλουχία των γεγονότων είναι άκρως αποκαλυπτική και δεν χρειάζεται να κάνουμε κανένα επεξηγηματικό σχόλιο. Είναι ολοφάνερο, ότι η εταιρία του Κ. Στέγγου περίμενε την Τ. Μπιρμπίλη να υπογράψει την καταστροφική γνωμοδότηση του ΝΣΚ και γι’ αυτό υπέβαλε εκπρόθεσμα τις δύο προσφυγές της, μία στο δήμο Πολυγύρου και μία στην Αποκεντρωμένη Διοίκηση Μακεδονίας–Θράκης. Ο γενικός γραμματέας της Αποκεντρωμένης Διοίκησης Μακεδονίας–Θράκης Θ. Σιώκος ολοκλήρωσε το έργο της Τ. Μπιρμπίλη με την απόφασή του να άρει την άρση της παράνομης άδειας 199/6-9-2010 και να νομιμοποιήσει την παρανομία.
Με ποια επιχειρήματα έκανε δεκτή την προσφυγή της εταιρίας του Κ. Στέγγου;
Πρώτο, ότι ο προϊστάμενος του Τμήματος Πολεοδομικών Εφαρμογών (ΤΠΕ) του δήμου Πολυγύρου ήταν αναρμόδιος να εκδώσει την απόφαση άρσης της παράνομης άδειας 199/2010. Δεύτερο, ότι η εταιρία του Πόρτο Καρράς δεν κλήθηκε «σε ακρόαση του δυσμενούς μέτρου της ανάκλησης της οικοδομικής άδειας».
Η φράση του Θ. Σιώκου περί δυσμενούς μέτρου της ανάκλησης της οικοδομικής άδειας προκαλεί το δημόσιο αίσθημα, γιατί η άδεια αυτή ήταν εξόφθαλμα παράνομη και ορθώς αναστάλθηκε. Ο προϊστάμενος του ΤΠΕ ήταν καθ’ όλα αρμόδιος, γιατί με βάση εγκύκλιο του υπουργείου Εσωτερικών παρέμειναν στη θέση τους οι παλιοί προϊστάμενοι, πράγμα που συνάδει με την πάγια πρακτική της δημόσιας διοίκησης να παραμένουν στη θέση τους οι παλιοί προϊστάμενοι μέχρι να επιλεγούν οι νέοι από τα αρμόδια υπηρεσιακά συμβούλια, ενώ ο Θ. Σιώκος, μέχρι τις 4 Μάη που εκδόθηκε η απόφαση αναστολής της άδειας, δεν είχε κινήσει με απόφασή του τις διαδικασίες για εκλογή νέων προϊστάμενων. Και εάν ακόμη είχε συμβεί κάτι τέτοιο, ο Θ. Σιώκος όφειλε να φροντίσει να διασφαλιστεί η νομιμότητα της άρσης της παράνομης άδειας 199/2010. Κάτι που ο κύριος αυτός δεν έκανε. Δεν το έκανε σκόπιμα, γιατί γνώριζε την καταστροφική απόφαση της Τ. Μπιρμπίλη και ήθελε κι αυτός να βοηθήσει την εταιρία του Κ. Στέγγου να κατακρεουργήσει το δάσος με τις 585 βίλες, στο όνομα της περιβόητης καπιταλιστικής ανάπτυξης με νέες «επενδύσεις».
Πόσα χρόνια κρατάει αυτό το σκάνδαλο; Πόσες διαδοχικές φάσεις έχει περάσει; Πόσους αστούς πολιτικούς «κατάπιε»; Πού είναι ο τότε υφυπουργός Ανθόπουλος; Ιδιωτεύει. Πού είναι ο Πάχτας; Από δήμαρχος κλητήρας. Από υφυπουργός-γκεσέμι του «εκσυγχρονισμού», δήμαρχος Αριστοτέλη Χαλκιδικής. Οσοι ενδιαφερόμαστε για την προστασία του περιβάλλοντος, όσοι δεν θέλουμε να δούμε τα εναπομείναντα δάση του τόπου μας να γίνονται βορά στα νύχια των άπληστων κι αδίσταχτων καπιταλιστών του τουρισμού, πρέπει να κινήσουμε γη και ουρανό για να πέσουν στο κενό, για μια ακόμη φορά, τα δασοκτόνα σχέδια του Κ. Στέγγου και της κυβέρνησης του ΠΑΣΟΚ.
ΥΓ: Αν αρχίσει να ξηλώνεται το πουλόβερ, η μπάλα θα πάρει και άλλα δάση. Οπως το δάσος της Ουρανούπολης που χαρίστηκε στους Βατοπεδινούς, αν παραμείνει ιδιωτικό δάσος. Και όχι μόνον αυτό…
Γεράσιμος Λιόντος
athens.indymedia
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου