Δεν υπάρχει καμιά συνωμοσία…όλα μπροστά στα μάτια σου γίνονται.

Αναδημοσίευση από το blog   la scapigliata

Σε αυτή τη χώρα ο δεξιός, που έχει κάποια συναίσθηση της αδικίας που συμβαίνει γύρω του, θα προσπαθήσει να εξηγήσει τα φαινόμενα με μια θεωρία συνωμοσίας “φταίνει οι Εβραίοι”, “φταίνε οι Μασόνοι”.

Σκοτεινές δυνάμεις επιβουλεύονται τον καλό και τον τίμιο λαό μας. Συνήθως πασπαλίζουμε και με τη γνωστή σάλτσα για την ανωτερότητα της φυλής μας, που την ζηλεύουν όλοι, και έτοιμο το αποβλακωτικό μίγμα. Ο καπιταλισμός θα δούλευε αν….

Αν δεν υπήρχαν οι σκοτεινοί άλλοι, οι μετανάστες, οι κομμουνιστές, οι συνδικαλιστές…. (όλοι αυτοί ανάλογα μπορεί να ταυτίζονται).

Άσε που όλοι αυτοί ελέγχονται από σκοτεινά εξωθεσμικά κέντρα, που θέλουν να εγκαταστήσουν τη Νέα Τάξη Πραγμάτων. Αυτή η Νέα Τάξη Πραγμάτων, είναι κωδικός, για να μην παραδεκτεί ο δεξιός, ότι κάτι βρωμάει στο βασίλειο της Δανιμαρκίας του κεφαλαίου…

Φυσικά εισάγεται και μια υποτυπώδης ταξική ανάλυση. Στην αμερικάνικη αντίστοιχη παραφιλολογία (γιατί δεν είναι ελληνική πρωτοτυπία – συγγνώμη που θα σας απαγοητεύσω) έχει βρεθεί και το
πρόβλημα: οι τράπεζες τυπώνουν χρήμα εκ του μηδενός και αυξάνουν τον πληθωρισμό. ( βλέπε και Money as debt). Αναλύσεις αποσπασματικές ως προς τα αίτια της κρίσης.

Ο Ουμπέρτο Έκο στο διάσημο βιβλίο του “Το Εκκρεμές του Φουκώ” είχε μιλήσει για την ιταλική εκδοχή του φαινομένου, σχεδόν σε εξαντλητικό βαθμό. Στην αποθαρρυμένη από τους ταξικούς αγώνες Ιταλία τη δεκαετία του ’70, τρεις φίλοι ξεκινούν ένα παιχνίδι. Σκοπός τους να εξηγήσουν όλη την ευρωπαϊκή ιστορία από τις Σταυροφορίες και μετά, σαν ένα τεράστιο παιχνίδι συνωμοσίας. Οι θεωρίες συνωμοσίας και ο αποκρυφισμός είχαν αρχίσει να γίνονται μόδα, ακριβώς, γιατί απαλλάσσουν του ανθρώπους από το άγχος του απροόπτου.

Ένα σκοτεινό κέντρο ελέγχει τα πάντα. Στο διαδίκτυο μετά το σεισμό της Φουκουσίμα, μπορούσες να βρεις πολλές δημοσιεύσεις, για μυστικές δοκιμές υπερόπλων, που προκάλεσαν το σεισμό και το τσουνάμι.

Σε τί αποσκοπεί αυτό το θέατρο; Μα να αποκρύψει αυτό που συμβαίνει ακριβώς μπροστά σου. Όλη αυτή η συσσώρευση πληροφοριών, δυσκολεύει το μυαλό, να ξεχωρίσει τί είναι πραγματικά αξιόπιστο και τί όχι.

Ας πούμε όταν διοριστεί για πρωθυπουργός ένας τραπεζίτης, μέλος ενός  φανερού διεθνούς λόμπι με σκοπό να προωθεί τα συμφέροντα των επιχειρήσεων, με αντίστοιχο περιορισμό της δημοκρατίας, το καλύτερο που έχει να πει ένα δεξιό “αντι-μνημονιακό” μπλογκ είναι ότι είναι ανθέλληνας.

Διαβάστε και το πολύ καλό:  Περί συνωμοσιολογίας και πάλι…

και: Λ. Παπαδήμος: Ο ευπατρίδης των τραπεζών

risinggalaxy