Όσο αναγνωρίζουμε ότι ο ρόλος αυτός που παίζουμε δεν είναι αληθινός και όταν τελειώσει το θέατρο βγάζουμε τι μάσκα που φοράμε, τότε αυτός ο ρόλος είναι απόλυτα υγιές. Όταν όμως η μάσκα που φορεί το άτομο γίνεται η φαινομενική του πραγματικότητα τότε το άτομο οδηγείτε σιγά σιγά να ζήσει στο δικό του κόσμο της ψευδαίσθησης και της αλαζονείας, μετατρέποντας την μάσκα σε πραγματική προσωπικότητα από όπου πηγάζουν σκέψεις και συμπεριφορές.
Υπάρχουν διάφοροι τύποι μασκών που φοράνε οι άνθρωποι καθημερινά. Αυτά τα είδη μασκών αλλάζουν με την περίπτωση και τον ρόλο που καλείτε να παίξει το άτομο σε κάθε περίπτωση. Ένα είδος μάσκας που φοράμε καθημερινά είναι αυτό που μας βοηθάει να αντεπεξέλθουμε σε καταστάσεις όπου χρειάζεται να βγάλουμε άμυνες και να προστατέψουμε τον εαυτό μας. Δηλαδή όταν ένα άτομο περνά μια δύσκολη φάση στη ζωή του, που τον κάνει να νοσεί ψυχικά, να δακρύζει, και να νοιώθει έντονα το αίσθημα της ανασφάλειας και της απελπισίας, όταν θα ξυπνήσει το πρωί για να πάει στη δουλεία του, μαζί με το κουστούμι θα φορέσει και τη μάσκα η οποία θα κρύψει όλα όσα βιώνει στη ζωή του. Στη δουλειά θα χαμογελά, θα θυμώνει, και θα συμπεριφέρεται τελείως διαφορετικά σε σχέση με το τι πραγματικά νοιώθει. Πίσω όμως από τη μάσκα που φοράει κρύβεται η θλίψη, κρύβεται η ανασφάλεια, κρύβεται το δάκρυ, κρύβεται η δυστυχία.
Ένα άλλο είδος μάσκας είναι αυτό που ο άνθρωπος φοράει για να προσαρμοστεί με τον κάθε ρόλο που καλείται να παίξει. Για παράδειγμα ένας διευθυντής εταιρίας παρόλο που στη προσωπική του ζωή είναι ο πιο καλοσυνάτος άνθρωπος, στη δουλειά του καλείται να παίξει το ρόλο του τσάρου, του κακού και αυστηρού προϊστάμενου, για να βάλει σε μια σειρά τα πράγματα στη δουλειά του. Όταν όμως τελειώσει με το ρόλο του βγάζει τη μάσκα και επιστρέφει πίσω στο κανονικό του εαυτό.
Πολλοί άνθρωποι έχουν μεγάλες προσδοκίες στη ζωή τους . Δεν είναι κακό αυτό φτάνει τα άτομα να έχουν αυτογνωσία και οι προσδοκίες να ανταποκρίνονται στη δική τους πραγματικότητα. Είναι φορές όμως που αυτές τους οι προσδοκίες τους αναγκάζουν να παριστάνουν άτομα, και να συμπεριφέρονται με τρόπους που δεν αρμόζει στη πραγματικότητα του ατόμου. Ένα άτομο δηλαδή έχει ως μια δική του προσδοκία να βγάλει πολλά λεφτά και να ζήσει μια χλιδάτη ζωή. Αυτή του η προσδοκία ενεργεί ως ένας υποσταθμός από όπου η επιθυμία να πετύχει τους στόχους του είναι τόσο δυνατή που κάνει το άτομο να ενεργεί σαν πλούσιος και να προσπαθεί να ζήσει μια ζωή χλιδάτη χωρίς να έχει τους πόρους για να το κάνει αυτό. Είναι εδώ που το άτομο αρχίζει και ζει σε μια ψευδαίσθηση και η μάσκα μετατρέπεται στο πραγματικό του πρόσωπο.
Η ζωή είναι ένα θέατρο που χρειάζεται ο καθένας μας να φορέσει τη μάσκα του και να παίξει το ρόλο το δικό του. Ο ρόλος που θα βοηθήσει το άτομο να τα βγάλει πέρα σε μια δύσκολη φάση της ζωής του και να βάλει τα πράγματα σε μια σειρά παρουσιάζοντας ένα τελείος διαφορετικό πρόσωπο σε μια κατάσταση. Όταν η μάσκα γίνεται ψευδαίσθηση το άτομο τότε καλείται να ψάξει τα πάντα στο απόλυτο τίποτα.
Το έχουμε ζήσει ως το τέλος και στο προσωπικό επίπεδο τώρα φωβόμαστε να το ξαναζήσουμε στην κοινωνία που μας περιβάλλει.
ΑπάντησηΔιαγραφή