Ας πούμε ότι δεν έχω πρόβλημα με τους εθνικιστές, ούτε με αυτούς που νομίζουν ότι είναι πατριώτες. Αν θέλουν να τους θεωρώ σκεπτόμενους ανθρώπους, θα πρέπει όπως όλοι οι άνθρωποι…να σκέφτονται! Τι εννοώ; Καταρχήν, να μην διαδίδουν ψευδείς “ειδήσεις” και να μην λένε ενσυνείδητα, ψέματα. Πόσες ιστορίες έχουμε διαβάσει (σαν αστικούς μύθους) ότι η Χρυσή Αυγή επενέβη και πέταξε έξω από το σπίτι κάποιου Έλληνα, αλλοδαπούς που δεν έφευγαν με τίποτα και που παραδόξως δεν πήγε ούτε στην αστυνομία, ούτε πουθενά, αλλά ακόμη κι αν πήγε -δήθεν- δεν κατάφερε τίποτα.
Γιατί ποτέ, μα ποτέ δεν δίνουν τα στοιχεία ενός από αυτούς τους υποτιθέμενους Έλληνες-θύματα; Γιατί πολύ εύκολα αναπαράγουν προπαγανδιστικά μηνύματα που το μόνο που προσφέρουν είναι νερό στον μύλο της Χρυσής Αυγής; Ελέγχονται όλες οι πληροφορίες ή ελαφρά τη καρδία -επειδή θέλουν να στηρίξουν συγκεκριμένες εμμονές- τις αναπαράγουν χωρίς να ενδιαφέρονται για την αξιοπιστία τους; Είναι θέμα ηλιθιότητας, αφέλειας ή απλά ψυχοπαθολογίας;
Επίσης θα ήθελα να μου απαντήσει κάποιος λογικά, γιατί κάποιος που υποστηρίζει ανθρώπους άλλης εθνικότητας είναι “ανθέλληνας”; Πως συνδέεται η υπεράσπιση των ανθρώπινων δικαιωμάτων με την απέχθεια για ανθρώπους που έχουν την ίδια εθνικότητα για σένα; Σημαίνει πως όλοι οι Έλληνες ή όλοι οι αλλοεθνείς είναι αδέλφια μας ή αντίστροφα εχθροί μας;
Γιατί οι “ελληναράδες” ενημερώνονται συνήθως από σελίδες με “αντινεοταξίτικο” περιεχόμενο που προσφέρουν ένα τουρλουμπούκι ορθοδοξίας-ελληνισμού-φαντασιώσεων για την Κωνσταντινούπολη; Ο κάθε Παΐσιος γίνεται γι’ αυτούς ήρωας, χωρίς καν να αμφισβητήσουν ή να μελετήσουν την κάθε “προφητεία” ή το κάθε “θαύμα”. Πως ακριβώς τιμούν την Ελλάδα κατά την δική τους οπτική; Με το να αποθεώνουν την βλακεία;
Επίσης για ποιο λόγο αναπαράγουν αρχαία ρητά τύπου “μολών λαβέ”, “η ταν ή επι τας” και “έσεται ήμαρ”; Τα θεωρούν κτήμα τους; Ταιριάζουν με τις σημερινές συνθήκες ή πολύ απλά είναι ο μόνος τρόπος για να νιώσουν ότι αξίζουν κάτι, δηλαδή με το να θεωρούν τους εαυτούς τους μέρος μιας φαντασιακής κοινότητας; Δεν έχω τίποτα μ’ αυτούς που αγαπάνε τον τόπο καταγωγής τους. Αρκεί να μην μισούν τους άλλους που αγαπούν τον δικό τους τόπο και βέβαια να μην θεωρούν πως αυτοί γεννήθηκαν στην καλύτερη χώρα του κόσμου. Δεύτερον, αν κάποιος θέλει να το παίξει Έλληνας που έχει σχέση με τους αρχαίους προγόνους του (όπως νομίζει τουλάχιστον) ας είναι λογικός σαν τον Αριστοτέλη. Ας είναι γενναίος σαν τον Λεωνίδα, αντικειμενικός σαν τον Σωκράτη, αντισυμβατικός σαν τον Διογένη.
Το πρόβλημα είναι ότι ΔΕΝ ΜΠΟΡΟΥΝ όσοι σκέφτονται με σύνορα στο μυαλό τους να μην καταλήξουν στην βλακεία και στην φτήνια.
ΠΗΓΗ: STRANGEJOURNAL.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου