Ωστόσο όμως μοδίστρες, τσαγκάρηδες, μπακάληδες και πολλές άλλες επαγγελματικές κατηγορίες που τα προηγούμενα χρόνια περνούσαν κρίση, επιστρέφουν στην καθημερινότητα των πολιτών, καθώς φαίνεται πως σε δύσκολους καιρούς προσφέρουν λύσεις με ποιότητα και φθηνές τιμές.
Όταν τα χρήματα μιας οικογένειας δεν περισσεύουν για την αγορά καινούριων ρούχων, την «ανανέωση» της γκαρνταρόμπας αναλαμβάνουν οι ράφτες και οι μοδίστρες, η πελατεία των οποίων έχει αυξηθεί το τελευταίο διάστημα. Έχει αυξηθεί όμως σε ότι έχει να κάνει με τα ακριβά ρούχα, τα οποία «ξεθάβονται» από τη ντουλάπα και πηγαίνουν για μεταποίηση προκειμένου να χρησιμοποιηθούν. Όμως υπάρχει και μια άλλη διάσταση που έχει να κάνει με την αγορά φτηνών ρούχων, κυρίως από τα κινέζικα καταστήματα που ανανεώνουν τις γκαρνταρόμπες χωρίς μεγάλο κόστος. Αυτά τα ρούχα, όπως μας λέει η κα Παναγιώτα, που έχει κατάστημα μεταποίησης ρούχων στη Ναύπακτο, δεν πηγαίνουν για μεταποίηση, αφού κάτι τέτοιο θα στοιχίσει ίσως και περισσότερο από την αγορά τους. «Παλιότερα τα ρούχα ήταν ακριβά και οι άνθρωποι κατέφευγαν σε κάποια επιδιόρθωση, τώρα όμως ακόμα και το φερμουάρ να χαλάσει προτιμούν να πετάξουν το παντελόνι και να πάρουν άλλο, αφού δεν κοστίζει παραπάνω από 10-15 ευρώ στα κινέζικα», λέει η κα Παναγιώτα και προσθέτει ότι αν γνώριζε την κατάσταση που θα διαμορφωνόταν δεν θα έκανε το βήμα να ανοίξει ένα τέτοιο κατάστημα.
Στα τσαγκαράδικα η κατάσταση είναι περίπου η ίδια. Υπάρχει δουλειά όπως μας λέει ο κ. Γιώργος Μήτρου, ο οποίος έχει έρθει από την Βόρειο Ήπειρο στη Ναύπακτο πριν από 20 χρόνια περίπου. «Εδώ δεν έχει φτάσει ακόμα η κρίση. Άλλωστε οι γυναίκες δεν καταλαβαίνουν και πολύ την κρίση» λέει ο κ. Γιώργος χαριτολογώντας, αφού πολλές είναι οι κυρίες που του πηγαίνουν καινούργια παπούτσια για μια αλλαγή τακουνιού. Τα πολύ φθαρμένα που φτάνουν στον τσαγκάρη δεν είναι πολλά, αν και δεν λείπουν οι περιπτώσεις που πηγαίνουν παπούτσια για αλλαγή σόλας ή αλλαγή χρώματος ή ακόμα και για αλλαγή σχεδίου, αφού η μόδα επιτάσσει κάθε χρόνο και νέα πράγματα.
«Υπάρχουν όμως και οι περιπτώσεις όπου το πρόβλημα είναι πραγματικό και οι άνθρωποι προσπαθούν με την επιδιόρθωση του παλιού να βγάλουν άλλη μια σαιζόν. «Σε μερικούς που έχουν πράγματι πρόβλημα δεν παίρνω λεφτά», λέει ο κ. Γιώργος. Γενικότερα η δουλειά πάει καλά, όπως λέει, και μάλιστα χρειάζεται και τη βοήθεια της συζύγου του που είναι στο πλευρό του, και με τη σκληρή δουλειά σπουδάζουν τις δυο κόρες τους. Την τέχνη την έμαθε στην Αλβανία κοντά στο θείο του που διατηρούσε τσαγκαράδικο στους Αγίους Σαράντα. Το 1990 ήρθε στην Ελλάδα νόμιμα διότι ως Βορειοηπειρώτης διέθετε τα απαραίτητα έγγραφα. «Δεν δυσκολευτήκαμε και πολύ διότι γνωρίζαμε τη γλώσσα, αν και εγώ έκανα πολλές δουλειές από οικοδομή μέχρι ότι υπήρχε», λέει ο κ. Γιώργος που σήμερα έχει δημιουργήσει ένα «καλό νοικοκυριό».
Η κρίση φαίνεται να «ανασταίνει» και τα μπακάλικα της γειτονιάς. Οι στενές σχέσεις με τον ιδιοκτήτη, η ποιότητα των προϊόντων και οι καλές τιμές οδηγούν ολοένα και περισσότερους να αποφεύγουν τα μεγάλα σούπερ-μάρκετ. «Στα συνοικιακά καταστήματα, υπάρχει η διαπροσωπική σχέση με τον πελάτη. Στηριζόμαστε στο τρίπτυχο, ποιότητα, καλές τιμές και στενή σχέση με τους πελάτες», λέει ο Δημήτρης Τούμπανος που διατηρεί συνοικιακό μίνι μάρκετ στη Ναύπακτο. «Πολλοί είναι αυτοί που ζητούν να ψωνίσουν με πίστωση, όμως δυστυχώς δεν έχουμε πολλά περιθώρια, καθώς οι εταιρίες μας ζητούν άμεση εξόφληση των προϊόντων», προσθέτει ο Δημήτρης, ο οποίος μαζί με τον επίσης νεαρό αδελφό του προσπαθούν να αντισταθούν στα σημεία των καιρών. Οι δύο τους και με τη βοήθεια της μητέρας τους κρατούν το μαγαζί ανοικτό από το πρωί μέχρι αργά το βράδυ, ακόμα και τις Κυριακές και τις Αργίες. Ωστόσο όμως αυτό που τονίζει ο Δημήτρης είναι ότι «η αγορά είναι στα χέρια του καταναλωτή». Με αυτό θέλει να πει ότι πρέπει να στηρίζουμε τα Ελληνικά προϊόντα, πράγμα που δυστυχώς δεν συμβαίνει και μετά παραπονιόμαστε ότι τα χρήματά μας πηγαίνουν στο εξωτερικό. Η οικονομική κρίση πάντως έχει φέρει τον κόσμο πίσω στο μπακάλικο διότι εκεί ψωνίζει ακριβώς αυτό που του χρειάζεται μετρώντας τα χρήματα που θα διαθέσει, ενώ πολλές φόρες ζητά και καλύτερη τιμή…
Δημ. Τούμπανος (μίνι μάρκετ)
«Στα συνοικιακά καταστήματα, υπάρχει η διαπροσωπική σχέση με τον πελάτη. Στηριζόμαστε στο τρίπτυχο, ποιότητα, καλές τιμές και στενή σχέση με τους πελάτες»
Κα Παναγιώτα (μοδίστρα)
«Παλιότερα τα ρούχα ήταν ακριβά και οι άνθρωποι κατέφευγαν σε κάποια επιδιόρθωση, τώρα όμως ακόμα και το φερμουάρ να χαλάσει προτιμούν να πετάξουν το παντελόνι και να πάρουν άλλο, αφού δεν κοστίζει παραπάνω από 10-15 € στα κινέζικα»
Γιώργος Μήτρου (τσαγκάρης)
«Υπάρχουν όμως και οι περιπτώσεις όπου το πρόβλημα είναι πραγματικό και οι άνθρωποι προσπαθούν με την επιδιόρθωση του παλιού να βγάλουν άλλη μια σαιζόν. Σε μερικούς που έχουν πράγματι πρόβλημα δεν παίρνω λεφτά»
http://www.aixmi-news.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου