Δεν βαριέμαι τίποτα περισσότερο από τα άρθρα και τα σχόλια κριτικής για την συγκυβέρνηση. Άλλωστε όπως θα έχετε διαπιστώσει τον τελευταίο καιρό αποφεύγω να γράψω για τα νέα μέτρα, τις υποτακτικές υποκλίσεις του Σαμαρά, τις αλλεπάλληλες δηλώσεις κυβερνησιμότητάς του Φώτη, τις ρητορικές αρλούμπες του Βενιζέλου.
Όλα αυτά θα είχαν νόημα αν ο λαός δεν γνώριζε. Αν ο λαός που τους ψήφισε δεν είχε ιδέα τι ψηφίζει και έπεσε από τα σύννεφα όταν άκουγε ότι τελικά θα ληφθούν νέα μέτρα παρά τις περί του αντιθέτου δεσμεύσεις των τριών πολιτικών αρχηγών.
Έτσι γεννιέται το εξής ερώτημα:
Όλα αυτά θα είχαν νόημα αν ο λαός δεν γνώριζε. Αν ο λαός που τους ψήφισε δεν είχε ιδέα τι ψηφίζει και έπεσε από τα σύννεφα όταν άκουγε ότι τελικά θα ληφθούν νέα μέτρα παρά τις περί του αντιθέτου δεσμεύσεις των τριών πολιτικών αρχηγών.
Έτσι γεννιέται το εξής ερώτημα:
Είτε ο λαός είναι τόσο ηλίθιος που δεν είχε καταλάβει ότι τον εμπαίζουν όταν μιλούσαν για επαναδιαπραγμάτευση και απαγκίστρωση από το μνημόνιο, είτε ο λαός ξέρει και παρόλα αυτά είναι διατεθιμένος να υποστεί νέα μέτρα προκειμένου να παραμείνει η χώρα στην Ευρωζώνη και έτσι να μπορεί κι αυτός να αγοράζει 4 ντομάτες 1,50 ευρώ και όχι 500 δραχμές.
Σε κάθε περίπτωση, είτε ισχύει το πρώτο είτε το δεύτερο, ο λαός είναι συνυπεύθυνος. Οποιαδήποτε εμπιστοσύνη στο ένστικτο και το κριτήριο του λαού για μένα προσωπικά είχε χαθεί όταν έβλεπα κάποια γελοία υποκείμενα με πράσινες σημαίες να λατρεύουν τον ΓΑΠ ως θεό, που θα μας λύτρωνε από τα δεινά. Όποιος εξακολουθεί να εμπιστεύεται αυτόν τον λαό, καλά θα κάνει να ρίξει μια ματιά στην ευκολία με την οποία ο ελληνικός λαός αφομοίωσε σε χρόνο μηδέν την ρητορική και τις πρακτικές του νεοναζισμού. Καλά θα κάνει να κοιτάξει πόσο εύκολα ο λαός στράφηκε στην λαϊκίστικη εκδοχή του νεοπασοκισμού, πόσο εύκολα δημιούργησε ο ίδιος ο λαός έναν νέο Ανδρέα στο πρόσωπο του Τσίπρα, και πόσο εύκολα θα δεχθεί μια νεοναζιστική κυβέρνηση σύντομα.
Το ελαφρυντικό του πρότερου έντιμου βίου δεν μπορεί να το επικαλεστεί ο λαός ως τεκμήριο αθωότητάς. Φταίει. Όχι επειδή τα έφαγε μαζί με τον Πάγκαλο, αλλά επειδή δεν κατάλαβε, δεν ήθελε να καταλάβει, δεν ενδιαφέρθηκε, δεν προβληματίστηκε, δεν άκουσε τις φωνές που τον προειδοποιούσαν. Ο ίδιος λαός βρίσκεται τώρα σε ένα παραλήρημα ρατσισμού και ξενοφοβίας και παραδίδεται αμαχητί στα χέρια του φασισμού.
Τις τελευταίες μέρες είχα πολλές φορές επιχειρήσει να γράψω κείμενα για τον Σαμαρά, τον Βενιζέλο, τον Κουβέλη με αφορμή τις επισκέψεις του Πρωθυπουργού στην Ευρώπη. Τα άφησα στη μέση ώσπου τελικά τα έσβησα. Δεν θέλω να επαναλαμβάνομαι. Επίσης καμιά φορά νομίζω ότι μιλάω σε τοίχους. Ακόμα υπάρχουν πολλοί που πιστεύουν ότι η κρίση είναι προϊόν της δράσης του Τσοχατζόπουλου και ακόμα περισσότεροι που πιστεύουν ότι η κρίση θα ξεπεραστεί αν εκδιωχθούν οι Πακιστανοί. Την ίδια ώρα οι νεοναζί εξαπολύουν επιθέσεις εναντίον όλων. Εκεί είναι το πραγματικό πρόβλημα. Αυτοί είναι οι πραγματικοί μας αντίπαλοι. Οι Κουβελοσαμαροβενιζέλοι είναι ο ενδιάμεσος σταθμός προς την ολοκλήρωση του εκφασισμού. Ας το καταλάβουμε νωρίς αυτή τη φορά.
Σε κάθε περίπτωση, είτε ισχύει το πρώτο είτε το δεύτερο, ο λαός είναι συνυπεύθυνος. Οποιαδήποτε εμπιστοσύνη στο ένστικτο και το κριτήριο του λαού για μένα προσωπικά είχε χαθεί όταν έβλεπα κάποια γελοία υποκείμενα με πράσινες σημαίες να λατρεύουν τον ΓΑΠ ως θεό, που θα μας λύτρωνε από τα δεινά. Όποιος εξακολουθεί να εμπιστεύεται αυτόν τον λαό, καλά θα κάνει να ρίξει μια ματιά στην ευκολία με την οποία ο ελληνικός λαός αφομοίωσε σε χρόνο μηδέν την ρητορική και τις πρακτικές του νεοναζισμού. Καλά θα κάνει να κοιτάξει πόσο εύκολα ο λαός στράφηκε στην λαϊκίστικη εκδοχή του νεοπασοκισμού, πόσο εύκολα δημιούργησε ο ίδιος ο λαός έναν νέο Ανδρέα στο πρόσωπο του Τσίπρα, και πόσο εύκολα θα δεχθεί μια νεοναζιστική κυβέρνηση σύντομα.
Το ελαφρυντικό του πρότερου έντιμου βίου δεν μπορεί να το επικαλεστεί ο λαός ως τεκμήριο αθωότητάς. Φταίει. Όχι επειδή τα έφαγε μαζί με τον Πάγκαλο, αλλά επειδή δεν κατάλαβε, δεν ήθελε να καταλάβει, δεν ενδιαφέρθηκε, δεν προβληματίστηκε, δεν άκουσε τις φωνές που τον προειδοποιούσαν. Ο ίδιος λαός βρίσκεται τώρα σε ένα παραλήρημα ρατσισμού και ξενοφοβίας και παραδίδεται αμαχητί στα χέρια του φασισμού.
Τις τελευταίες μέρες είχα πολλές φορές επιχειρήσει να γράψω κείμενα για τον Σαμαρά, τον Βενιζέλο, τον Κουβέλη με αφορμή τις επισκέψεις του Πρωθυπουργού στην Ευρώπη. Τα άφησα στη μέση ώσπου τελικά τα έσβησα. Δεν θέλω να επαναλαμβάνομαι. Επίσης καμιά φορά νομίζω ότι μιλάω σε τοίχους. Ακόμα υπάρχουν πολλοί που πιστεύουν ότι η κρίση είναι προϊόν της δράσης του Τσοχατζόπουλου και ακόμα περισσότεροι που πιστεύουν ότι η κρίση θα ξεπεραστεί αν εκδιωχθούν οι Πακιστανοί. Την ίδια ώρα οι νεοναζί εξαπολύουν επιθέσεις εναντίον όλων. Εκεί είναι το πραγματικό πρόβλημα. Αυτοί είναι οι πραγματικοί μας αντίπαλοι. Οι Κουβελοσαμαροβενιζέλοι είναι ο ενδιάμεσος σταθμός προς την ολοκλήρωση του εκφασισμού. Ας το καταλάβουμε νωρίς αυτή τη φορά.
ΠΗΓΗ: 2310net
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου