Γ' Σεπτεμβρίου: Βία και πατριδοκαπηλία

Τρεις μέρες τώρα στην Αθήνα βιώνουμε την "αθάνατη ελληνική λεβεντιά" των "αγωνιστών" της Χρυσής Αυγής, που κυνηγούν και προπηλακίζουν, χτυπώντας πισώπλατα πάντα - είναι η νέας μορφής ελληνική λεβεντιά- αλλοδαπούς συμπολίτες μας,με μοναδικό κριτήριο ότι το χρώμα του δέρματος τους δεν ταιριάζει με την άρια δική μας φυλή.

Ως νέοι Αλκιβιάδηδες, Μακριγιάννηδες και Κολοκοτρωναίοι αποφάσισαν να διαδώσουν με τα μαχαίρια, τους λοστούς και τα ρόπαλα τα ιδανικά του πολιτισμού μας και της αρχαιοελληνικής μας παράδοσης σε αυτούς τους" αδαείς ιθαγενείς".

Και η περήφανη ελληνική Αστυνομία μας, τους κάνει πλάτες, επιτρέποντας σε 50 άτομα να κλείνουν επί 24 ώρες το εικοσιτετράωρο την οδό Γ' Σεπτεμβρίου, όταν την ίδια στιγμή ξυλοφορτώνει επί δύο μέρες διαδηλωτές, που διαμαρτύρονται για την οικονομική λιτότητα που επί ενάμισι χρόνο κατ' εντολή της τρόικας η κυβέρνηση εφαρμόζει στις πλάτες των πιο αδύναμων στρωμάτων του ελληνικού λαού.

Τα λαϊκά αυτά στρώματα, όσα τυχαίνει να κατοικούν κατά πλατεία Βικτωρίας, Αγίου Παντελεήμονα, Αττικής μεριά θεωρούν "ηθικό και δίκαιο" να ξεσπούν την οργή τους για την
μείωση του βιοτικού τους επιπέδου στους "αποδιοπομπαίους τράγους" αυτής της κοινωνίας, τους μετανάστες και τους πρόσφυγες, που κάποιοι άλλοι "πατριώτες" συμπολίτες μας εκμεταλλεύονται για να θησαυρίζουν, απασχολώντας τους με μεροκάματα δουλείας στα αγροκτήματα και τις οικοδομές τους, ή νοικιάζοντας τους ερείπια διαμερίσματα στις φτωχογειτονιές της Αθήνας, με 7 ευρώ το κεφάλι τη βραδιά. Τόση φιλανθρωπία τους "φεύγει από τα μπατζάκια".

Η κυβέρνηση ως Πόντιος Πιλάτος "νίπτει τας χείρας της" και αφήνει τις κοινωνίες των εγκλωβισμένων - Ελλήνων και μεταναστών- να φορτώνουν την οργή τους οι μεν εναντίον των δε, αφού αυτό την εξυπηρετεί στο να ξεχνιούνται το Μνημόνιο και όλα τα υπόλοιπα. Γνωστή η πολιτική του "διαίρει και βασίλευε", που πρώτη εφάρμοσε η πάλαι ποτέ κραταιά Βρετανική Αυτοκρατορία. Τα παθήματα βλέπετε ενίοτε γίνονται μαθήματα.

Τα υπόλοιπα κόμματα της Βουλής έχουν μοιράσει τους ρόλους, άλλα το παίζουν "αντιμεταναστευτικά" και άλλα "φιλομεταναστευτικά" αρκεί να είναι εξαφανισμένα από τις γειτονιές, που διαδραματίζεται η ΤΡΑΓΩΔΙΑ.
Κενός μένει ο ρόλος "της κοινωνικής αλληλεγγύης", που αν υπήρχε θα όριζε μια δίκαιη κατανομή των βαρών, ώστε να μην το επωμίζονται όλο οι από παλιά υποβαθμισμένες συνοικίες αυτής της πόλης.

Και οι ίδιοι οι μετανάστες και οι πρόσφυγες ως ένα "μπαλάκι του πινγ-πονγκ" μετακινούνται από τον Έβρο, στον Αγιο Παντελεήμονα, από κει στην Πλατεία Αττικής, από κει στην Πλατεία Βικτωρίας, κάποιοι -αν τους βοηθήσει η τύχη- φθάνουν μέχρι Πάτρα ή Ηγουμενίτσα. Και το μπαλάκι συνεχίζει το ταξίδι του προς Ιταλία αρχικά και από κει θα το παραλάβουν "άλλοι προπονητές" για να το προωθήσουν στην ενδοχώρα ή σε άλλη χώρα και το "δημοφιλές" στις ευρωπαϊκές πόλεις αυτό σπορ γνωρίζει στις μέρες μας μέρες δόξης λαμπρές.

Αυτά τα ολίγα για την Ελλάδα, κοιτίδα της δημοκρατίας και την Ευρώπη, κοιτίδα του Διαφωτισμού. Ας κοιμηθούμε όλοι απόψε ήσυχοι, με ήσυχη την συνείδησή μας.
Απόψε σωπαίνουνε οι λύκοι γιατί ουρλιάζουν οι άνθρωποι και η Δημοκρατία μας θωρεί - αλίμονο- από το νεκροκρέβατό της.

το κειμενο ειναι της Μαρινας Βηχου απο:http://www.tvxs.gr

Αναδημοσίευση από:http://anarhogatoulis.blogspot.com