Φαντάσου τώρα να είσαι ο Πρετεντέρης, ο Καψής, ο Λαμπρόπουλος, η Τρέμη (ή κάποιος εξίσου ξεφτιλισμένος δημοσιογράφος) και να αράζεις στη σαλονάρα πίνοντας την ουισκάρα σου. Σε αυτή την chill out ψυχολογική κατάσταση και πάνω που ετοιμάζεσαι να διαλέξεις την παραλία που θα βάλει τον επίλογο των καλοκαιρινών διακοπών σου, να μαθαίνεις ότι ακόμα ένας άνθρωπος προσπάθησε να σώσει τα λεφτά μίας τράπεζας. Επιπλέον, εξαιτίας της συγκεκριμένης προσπάθειας του έχασε τη ζωή του, αφού τον πυροβόλησε ένας εκ των δραστών της ληστείας.
Αυτομάτως, θα σχηματιστεί ένα χαμόγελο ικανοποίησης στα σκληρά εργαζόμενα χείλη σου και θα πεις μία αυτάρεσκη ατάκα τύπου "Τους κάνω ότι θέλω, δώστε μου μία μικρή αύξηση και θα περάσουν όσα νέα μέτρα γουστάρει η τρόικα". Τόσα χρόνια συστηματικής πλύσης εγκεφάλου έφερε τα επιθυμητά αποτελέσματα. Ο τυπικός πολίτης είναι ρατσιστής, ρουφιάνος, εχθρός του διαφορετικού, προστάτης των τραπεζών και φίλος της αστυνομίας. Μήπως αυτό που λέω είναι παράλογο; Μπορεί, αλλά μήπως είναι λογικό να βρίσκονται τόσοι επίδοξοι σωσίες τραπεζών την ίδια ώρα που ο λαός καταπίνει αδιαμαρτύρητα απανωτές μειώσεις μισθών και συντάξεων; Την ίδια περίοδο που θέλουν να μας πλασάρουν ότι πρέπει να κοπούν κατά 30 ευρώ οι συντάξεις του ΟΓΑ για να στρώσει το δημόσιο και να περιορίσει τις σπατάλες του; Την ίδια στιγμή που ακόμα και ο πιο μαλάκας από τους μαλάκες καταλαβαίνει ότι η χώρα έχει χρεοκοπήσει οριστικά αφού ετοιμάζονται να κλείσουν σχολεία και νοσοκομεία, δηλαδή τα πλέον απαραίτητα σε κάθε κοινωνία τα τελευταία 300 χρόνια;
1-2-3 μέρες συγκρούσεων με τους μπάτσους από Σεπτέμβρη δεν μπορούν να αντιμετωπιστούν σαν σοβαρή αντίδραση από το στρατόπεδο του αγωνιζόμενου λαού. Το θέμα είναι ότι εξαφανίζουν τις τελευταίες σταγόνες των κοινωνικών κατακτήσεων μπροστά στα μάτια μας και "εμείς" (όπου "εμείς" αυτοί που έχουν αποφασίσει να αντισταθούνε όσο μπορούνε ενάντια στο ξεπούλημα, όσοι απαιτούνε πραγματική δικαιοσύνη και όσοι θέλουνε ένα καλύτερο αύριο) παρακολουθούμε αμήχανοι το έργο. Μικρή σημασία έχει αν τα νέα μέτρα είναι 11,5 δις, 21, 5 δις, ή 51,5 δις. Αν η ξένη τρόικα αποφασίσει ότι χρειάζονται και άλλες περικοπές, υπάρχει κανείς σοβαρός άνθρωπος που περιμένει να αρνηθεί η ντόπια τρόικα των Σαμαρά-Βενιζέλου-Κουβέλη; Και για να λέμε τα πάντα όλα, όπως προτρέπει ο Αλέφαντος, όσοι ψήφισαν τους προαναφερόμενους στις πρόσφατες εκλογές, δεν το έκαναν για να αποφύγουν τα νέα μέτρα, αλλά γιατί είναι νομοταγείς γκιαούρηδες που θα δεχτούν όλα τα πιθανά νέα μέτρα, αρκεί να μην διαλυθεί το ευρώ και οι τράπεζες.
Στην καλύτερη των περιπτώσεων θα μαζέψει η κυβέρνηση τα κυρίαρχα ΜΜΕ και θα τους πει να αρχίσουν να διαδίσουν ότι πρέπει να πέσουν οι μισθοί και οι συντάξεις 20%. Τα κανάλια και οι εφημερίδες θα μιλάνε για μείωση 40%, αυτό θα πέσει πολύ βαρύ, θα γίνει καμία διαδήλωση, θα έχουμε λεκτικές αψιμαχίες στη Βουλή και στο τέλος, επειδή η κυβέρνηση έχει ευαισθησίες και καταλαβαίνει την κατάσταση θα δεχτεί να υποχωρήσει και θα έχουμε μειώσεις 20%. Ας τελειώνουμε επιτέλους με τις αυταπάτες. Αν θέλουμε να αλλάξουν τα πράγματα, πρέπει να αλλάξουν πολλά στην καθημερινότητα μας. Στη δουλειά μας, στη γειτονιά μας, στην πολυκατοικία μας, στο σχολείο μας, στη διασκέδαση μας, στην ενημέρωση μας, στις αντιλήψεις μας, στις σχέσεις μας, στις αντιδράσεις μας, στις αντοχές μας και στις προτάσεις μας. Αλλιώς, θα περιμένουμε αιώνια τον σωτήρα που θα έρθει στη Βουλή και θα μας σώσει.
ΥΓ: Ο σεβασμός μας στην ανθρώπινη ζωή είναι αδιαπραγμάτευτος. Για αυτό μας λυπεί αφάνταστα το γεγονός να χάνει κάποιος τη ζωή του επειδή ήθελε να προστατέψει τα λεφτά κάποιας τράπεζας
ΠΗΓΗ: IMF FUCK OFF
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου