Και πώς ορίζεται το κακό για τους Έλληνες; Εκεί υπάρχει ένα προβληματάκι. Κατά βάση, κακό για τους Έλληνες είναι ότι είναι κακό για το έθνος. Και επειδή στην χώρα αυτή, από ιδρύσεως της σχεδόν, έθνος και κράτος έχουν περίπου ταυτόσημη σημασία, κακό για τους Έλληνες είναι ότι είναι κακό για το Ελληνικό κράτος. Και φυσικά, κακό για τους Έλληνες είναι ότι «αμαυρώνει» την εικόνα τους, τόσο αυτή που έχουν οι ίδιοι για τον εαυτό τους, όσο και αυτή που (θεωρούν ότι) έχουν οι άλλοι για τον εαυτό τους. Ας φανταστούμε τους (όχι και τόσο) υποθετικούς διαλόγους:
Έλληνες αθλητές βρέθηκαν ντοπαρισμένοι στους Όλυμπιακούς αγώνες; Είναι συνομωσία του διεθνούς σιωνισμού/μασονισμού ή των Τούρκων/Σκοπιανών/Αλβανών (διαλέγετε και παίρνετε) για να πλήξουν το κύρος των Ελλήνων αθλητών, που είναι οι καλύτεροι και προπονούνται σκληρά. Μα, βρέθηκαν ντοπαρισμένοι! Ναι, γιατί οι άλλοι δεν ντοπάρονται; Φυσικά, αλλά ντοπάρονται οι δικοί μας, πιάστηκαν ντοπέ και τιμωρήθηκαν! Έισαι ανθέλληνας, και εκεί τελειώνει η συζήτηση.
Μεταναστευτικό;
Οι Πακιστανοί/Αλβανοί/Αφγανοί κτλ (στην περίπτωση που ο συνομιλητής όντως κάνει κάποια διάκριση και δεν τους αποκαλεί απλά «μαύρους» η «αλλοφύλους») έρχονται στην χώρα και βιάζουν/κλέβουν/σκοτώνουν. Μα ναι, γιατί είναι φτωχοί. Και οι φτωχοί Έλληνες στην θέση τους σε άλλες χώρες, τα ίδια έκαναν. Όχι, οι Έλληνες πήγαιναν έξω και δούλευαν. Μα τα στοιχεία δείχνουν το αντίθετο, εξάλλου και στην Ελλάδα, εάν οι μισοί φυλακισμένοι είναι μετανάστες, οι άλλοι είναι Έλληνες, άρα δεν είναι θέμα εθνικότητας! Είσαι ανθέλληνας, και εκεί τελειώνει η συζήτηση.
Ισχυρίζεσαι ότι η ομοφυλοφιλία ήταν διαδεδομένη στην αρχαία Ελλάδα; Είσαι ανθέλληνας. Ότι η Εκκλησία πολέμησε την επανάσταση του 1821; Είσαι ανθέλληνας. Ότι δεν υπάρχουν πουθενά αποδείξεις για την ύπαρξη του κρυφού σχολειού; Είσαι ανθέλληνας. Ότι το Βυζάντιο δεν έχει και τόσο σχέση με τον αρχαίο ελληνικό πολιτισμό; Είσαι ανθέλληνας. Ότι οι αυτοχαρακτηρισμένοι «εθνικόφρονες» ήταν οι πρώτοι που συνεργάστηκαν με τους χιτλερικούς; Ανθέλληνας. Ότι ο Μεταξάς ήταν φασίστας; Ανθέλληνας. Και κάπου εκεί τελειώνει η κάθε συζήτηση. Ο χαρακτηρισμός του «ανθέλληνα» είναι σαν το τσίμεντο που θάβει ερμητικά τα πάντα: ιστορικές αποδείξεις, ικασίες, αλήθειες, ισχυρισμούς.
Ο «ανθέλληνας» σαν χαρακτηρισμός είχε θαφτεί τόσα χρόνια. Λίγο οι διώξεις, λίγο η σαπίλα των «εθνικοφρόνων», λίγο τα δημοκρατικά κινήματα, από την μεταπολίτευση και μετά η ρητορική των «εθνικοφρόνων» εγκαταλείφθηκε, τουλάχιστον επιφανειακά. Στο βάθος, στην καρδιά της ελληνικής κοινωνίας, αν και τα συμπτώματα είχαν εξαφανιστεί, η αρρώστια βρισκόταν σε λανθάνουσα φάση.Φτάνουμε λοιπόν στις μέρες μας να ξανακάνουμε συζητήσεις που είχαν εξαφανιστεί εδώ και σαράντα χρόνια. Χωρίς διάλογο, χωρίς επειχηρήματα, χωρίς ανοχή, χωρίς δημοκρατικότητα. Μόνο που, όταν κάποιος εξαφανίζει τα επιχειρήματα η αρνείται το δικαίωμα στην διαφορετική άποψη με την ταφόπλακα του ανθέλληνα, εκεί τελειώνει η συζήτηση. Και εκεί που τελείωνει η συζήτηση αρχίζουν τα χειρότερα.
Ισχυρίζεσαι ότι η ομοφυλοφιλία ήταν διαδεδομένη στην αρχαία Ελλάδα; Είσαι ανθέλληνας. Ότι η Εκκλησία πολέμησε την επανάσταση του 1821; Είσαι ανθέλληνας. Ότι δεν υπάρχουν πουθενά αποδείξεις για την ύπαρξη του κρυφού σχολειού; Είσαι ανθέλληνας. Ότι το Βυζάντιο δεν έχει και τόσο σχέση με τον αρχαίο ελληνικό πολιτισμό; Είσαι ανθέλληνας. Ότι οι αυτοχαρακτηρισμένοι «εθνικόφρονες» ήταν οι πρώτοι που συνεργάστηκαν με τους χιτλερικούς; Ανθέλληνας. Ότι ο Μεταξάς ήταν φασίστας; Ανθέλληνας. Και κάπου εκεί τελειώνει η κάθε συζήτηση. Ο χαρακτηρισμός του «ανθέλληνα» είναι σαν το τσίμεντο που θάβει ερμητικά τα πάντα: ιστορικές αποδείξεις, ικασίες, αλήθειες, ισχυρισμούς.
Ο «ανθέλληνας» σαν χαρακτηρισμός είχε θαφτεί τόσα χρόνια. Λίγο οι διώξεις, λίγο η σαπίλα των «εθνικοφρόνων», λίγο τα δημοκρατικά κινήματα, από την μεταπολίτευση και μετά η ρητορική των «εθνικοφρόνων» εγκαταλείφθηκε, τουλάχιστον επιφανειακά. Στο βάθος, στην καρδιά της ελληνικής κοινωνίας, αν και τα συμπτώματα είχαν εξαφανιστεί, η αρρώστια βρισκόταν σε λανθάνουσα φάση.Φτάνουμε λοιπόν στις μέρες μας να ξανακάνουμε συζητήσεις που είχαν εξαφανιστεί εδώ και σαράντα χρόνια. Χωρίς διάλογο, χωρίς επειχηρήματα, χωρίς ανοχή, χωρίς δημοκρατικότητα. Μόνο που, όταν κάποιος εξαφανίζει τα επιχειρήματα η αρνείται το δικαίωμα στην διαφορετική άποψη με την ταφόπλακα του ανθέλληνα, εκεί τελειώνει η συζήτηση. Και εκεί που τελείωνει η συζήτηση αρχίζουν τα χειρότερα.
ΠΗΓΗ: Without reason or rhyme
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου